သိပၸံပညာရွင္မ်ား ဗုဒၶ၏စြယ္ေတာ္(သြား)ကို စစ္ေဆးၾကၿခင္း

ဗုဒၶပြင့္ေပၚခဲ့တာက (BC 623)ဆိုေတာ့၊ ဗုဒၶက ခရစ္ေတာ္ထက္ ၆၂၃ ႏွစ္ ပိုေစာခဲ့သလို၊ မိုဟာမက္ ေပၚခဲ့တာက(AD 570)ဆိုေတာ့ ဗုဒၶ က မိုဟာမက္ ထက္လည္း ႏွစ္ေပါင္း (၁၁၉၃)ႏွစ္ ပိုေစာခဲ့ေတာ့ ၊ ယခု တရုတ္ၿပည္မွာ ရွိေနတဲ့ ဗုဒၶရဲ႕စြယ္ေတာ္(သြား) ရဲ႕ သက္တမ္းဟာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၆၃၃) ႏွစ္ရွိေနပါၿပီ။ အဲဒီေလာက္ သက္တမ္းရွိၿပီၿဖစ္တဲ့ သြားအေပၚမွာ သံသယမကင္းၿဖစ္ေနတဲ့ အေနာက္တိုင္း သိပၸံပညာရွင္တို႕ကအဲဒီ့ သြားကို Genetic Engineering နည္းနဲ႕ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးလိုပါတယ္လို႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆိုလို႕ တရုတ္အစိုးရက ခြင့္ၿပဳလိုက္ေတာ့ သိပၸံပညာရွင္တို႕စမ္းသပ္ေတြ.ရွိခ်က္ေတြကေတာ့

(၁)ဒီသြားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း(၂၆၀၀)ခန္႕ကသြားဆိုတာ မွန္ကန္ပါတယ္တဲ့

(၂)လူသားတဦးရဲ႕သြားဆိုတာလဲ မွန္ကန္ပါတယ္တဲ့

(၃)၎သြားထဲမွာပါတဲ့ DNA(Deoxyribo Nucleic Acid) ဟာ သာမန္လူသားတဦးရဲ့ DNA နဲ႕မတူဘဲ Supreme Lord(အၿမင့္ၿမတ္ဆံုးအရွင္သခင္) ရဲ႕ DNA အၿဖစ္ ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္တဲ့ အဲဒီသိပၸံေတြ.ရွိခ်က္ထြက္လာစဥ္မွာဘဲ အေနာက္အုပ္စု အစိုးရေတြက သူတိုရဲ႕ သိပၸံပညာရွင္ေတြကို စမ္းသပ္မႈကို ခ်က္ခ်င္းရပ္လိုက္ဖို႕အမိန္႕ထုတ္လိုက္ပါတယ္တဲ့။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ဗုဒၶဘာသာကမၻာေက်ာ္သြားမွာကိုမၿဖစ္ေစခ်င္လို.ပါတဲ့။ အေနာက္အုပ္စု/ အေမရိကန္ ႏွင့္ တရုတ္ တို႕ ပါ၀ါ ၿပိဳင္ေနခ်ိန္လဲ ၿဖစ္ေနတယ္ေလ။

သိပၸံပညာတိုးတက္မႈဟာ ဒီေနရာမွာက်ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ ေကာင္းမြန္ေနပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ...........

မွတ္ခ်က္။ ။ myanmarexpress.net မွ ေဖာ္ျပပါသည္။

အင္တာနက္စနစ္အျပင္ ေငြက်ပ္ႏႇစ္သိန္းခြဲ၀န္းက်င္ျဖင့္ ခ်ထားေပးမည့္ တန္ဖိုးနည္း GSM ဖုန္းမ်ားကို ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း စတင္ခ်ထားေပးမည္

အင္တာနက္စနစ္အျပင္ ေငြက်ပ္ ႏႇစ္သိန္းခြဲ၀န္းက်င္ျဖင့္ ခ်ထားေပးမည့္ တန္ဖိုးနည္း GSM ဖုန္းမ်ား ကို ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း စတင္ခ်ထားေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စတင္ခ်ထားေပးမည့္ တန္ဖိုးနည္းဖုန္းမ်ားတြင္ ဖုန္းေခၚဆိုခမ်ားကို တိုးျမႇင့္ သတ္မႇတ္ရန္မရႇိဘဲ တစ္မိနစ္လွ်င္ ေငြက်ပ္ ၅၀ ႏႈန္းျဖင့္သာ ေကာက္ခံသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္ႏႇင့္ေၾကနန္း၀န္ႀကီးဌာန၊ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမႇ တာ၀န္ရႇိသူ တစ္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း စတင္ခ်ထားေပးမည့္လံုးေရ ေလးသန္းစီမံခ်က္တြင္ အင္တာနက္စနစ္ကိုပါ တစ္ပါတည္း အသံုးျပဳခြင့္ ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တယ္လီဖုန္းသံုးစြဲမႈ ျမင့္မားလာေစေရးအတြက္ ငါးႏႇစ္စီမံကိန္း အျဖစ္ GSM မိုဘိုင္းဖုန္းလိုင္းအင္အား သန္း ၃၀ တိုးခ်ဲ႕တပ္ဆင္ႏိုင္ေရးကို ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းႏႇင့္ ပုဂၢလိကကုမၸဏီမ်ားပူးေပါင္းကာ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္သည္။ GSM မိုဘိုင္းစနစ္ တိုးခ်ဲ႕တပ္ဆင္ျခင္းအား စီမံကိန္းကာလ ငါးႏႇစ္အတြင္း လိုင္း အင္အားသန္း ၃၀ အထိတိုးခ်ဲ႕တပ္ဆင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏႇင့္ အဆိုပါသန္း ၃၀ မႇ GSM ဖုန္းလံုးေရ ေလးသန္းကို ပထမႏႇစ္စီမံကိန္းအျဖစ္ လာမည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း ခ်ေပးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။

ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္ႏႇင့္ ေၾကးနန္း၀န္ႀကီးဌာန ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမႇ တာ၀န္ရႇိသူတစ္ဦးက ''GSM ဖုန္းလံုးေရ ေလးသန္း စီမံခ်က္ကို ေဖေဖာ္၀ါရီလေလာက္မႇာ စတင္ခ်ထားေပးႏိုင္ဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ တန္ဖိုးက ႏႇစ္သိန္းခြဲကေန သုံးသိန္းၾကားပဲရႇိမႇာပါ။ ဖုန္းေခၚဆိုခေတြကိုလည္း ေျပာင္းလဲသြားဖို႔ မရႇိပါဘူး။ တစ္မိနစ္ ၅၀ က်ပ္ႏႈန္းပဲ ေကာက္ခံမႇာပါ'' ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

''ပုဂၢလိကကုမၸဏီေတြ ေရာင္းခ်မႈအပိုင္းမႇာလည္း One Stop စနစ္နဲ႔ ေရာင္းခ်ေပးသြားမယ္။ လမ္းေဘးမႇာ ၀ယ္လို႔ရတဲ့အထိ လြယ္လြယ္ကူကူ၀ယ္ႏိုင္ဖို႔ စီစဥ္ေပးထားမႇာပါ။ အခုခ်ိန္မႇာေတာ့ ဖုန္းလံုးေရေလးသန္းကို ခ်ေပးဖို႔ အသံုးျပဳရမယ့္ infrastructure ေတြ၊ ေဆာက္ရမယ့္ တာ၀ါတိုင္ေတြ စတာေတြမႇာ ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံရင္ ကုန္က်ႏိုင္မယ့္ စရိတ္နဲ႔ ဖုန္းေရာင္းခ်ရင္ ရရႇိမယ့္ အက်ဳိးအျမတ္စတာေတြကို တြက္ခ်က္ၿပီး ေစ်းႏႈန္း သတ္မႇတ္ မႇာပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အခုေပးေန တဲ့ ေငြက်ပ္ငါးသိန္းထက္ေတာ့ ေလ်ာ့ပါမယ္။ ဒီဂ်ီအက္စ္အမ္ ေလးသန္း project မႇာ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းအေနနဲ႔ ႀကီးၾကပ္မႈကိုပဲ အဓိက ျပဳလုပ္သြားမႇာျဖစ္ၿပီး ပုဂၢလိက ကုမၸဏီေတြကပဲ အဓိကေဆာင္ရြက္သြားမႇာ ျဖစ္ပါတယ္''ဟု ၎က ဆက္လက္ေျပာျပခဲ့သည္။ ဖုန္းလံုးေရေလးသန္းအား စတင္ အသံုးျပဳခြင့္ေပးသည့္အခါတြင္လည္း တစ္လလွ်င္လံုးေရႏႇစ္သိန္း ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ ေမွ်ာ္မႇန္းထားေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုသို႔ေရာင္းခ်ႏိုင္မႇသာ ပထမႏႇစ္အတြက္ သတ္မႇတ္လံုးေရ ကုန္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

''အခု ရန္ကုန္မႇာ ငါးသိန္း ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္းေတြကို တစ္ရက္တစ္ေထာင္နဲ႔ တစ္လကို ဖုန္းလံုးေရသံုး ေသာင္းႏႈန္းေလာက္ ေရာင္းရပါတယ္။ အခုေလးသန္းက ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးေရာင္းမႇာဆိုေတာ့ တစ္လကို ဖုန္းလံုး ေရႏႇစ္သိန္း ေရာင္းႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္မႇန္းပါတယ္။ ဒီလိုတစ္လႏႇစ္သိန္းႏႈန္း ေရာင္းခ်ႏိုင္မႇပဲ ပထမႏႇစ္အတြက္ သတ္မႇတ္လံုးေရ ကုန္မႇာပါ။ ဒုတိယႏႇစ္အတြက္က ဖုန္းလံုးေရ ငါးသန္း ထြက္လာမႇာဆိုေတာ့ ငါးသန္း မထြက္လာခင္ ကုန္ေအာင္ေရာင္းခ်ႏိုင္ ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္''ဟု ၎က ထပ္မံ ရႇင္းျပခဲ့သည္။ ၎စီမံကိန္းအတြက္ ပုဂၢလိကပိုင္းႏႇင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မည့္ ကုမၸဏီမ်ားမႇာ E Lite ကုမၸဏီလီမိတက္၊ ရတနာပံုတယ္လီပို႔စ္ႏႇင့္ Asia Mega Link ကုမၸဏီတို႔ ျဖစ္သည္။

ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ ၀တီေလးရပ္

Type your summary here.ရခုိင္ျပည္နယ္သည္ ေတာင္ကုန္း ေတာင္တန္းေပါမ်ားသကဲ့သုိ႔ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားလည္း ေပါမ်ားသည္။အခ်ဳိ႕ေသာ ျမစ္မ်ားသည္ရႇည္၏။ အခ်ဳိ႕ေသာျမစ္တုိ႔သည္ က်ယ္၏။ အားလုံးသည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ထဲသို႔ အျခားျမစ္ တစ္ခုေသာ္လည္းေကာင္း၊ တုိက္႐ုိက္ေသာ္လည္း ေကာင္း စီး၀င္ၾကသည္။ ထုိျမစ္တုိ႔သည္ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြက္ အေရးပါေသာ ျမစ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။

ထင္ရႇားေသာျမစ္မ်ား ျဖစ္သည့္ ေလးၿမိဳ႕ျမစ္၊ မယူျမစ္၊ ကုလားတန္ျမစ္ႏႇင့္ ေလးၿမိဳ႕ျမစ္တုိ႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ လြင္ျပင္ကုိ စစ္ေတြလြင္ျပင္ဟု ေခၚသည္။ ထုိျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ေၾကာင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္သည္ တစ္ခ်ိန္ က အစားဆန္ေရ၊ သား ငါးသယံဇာတ ေပါႂကြယ္ခဲ့သည္ဟု သမုိင္းမႇတ္တမ္းမ်ားအရ သိရႇိရသည္။ ျမစ္တုိ႔၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လူသားမ်ားစြာ အတြက္အရာအားလုံးမႇာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ခဲ့သည္ဟု ဆုိရ မည္ျဖစ္ေပသည္။ ျမစ္ကုိခ်စ္ခင္တြယ္တာခဲ့သျဖင့္ ျမစ္ကလည္း လူသားတုိ႔အေပၚ ေစ တနာထားဟန္ တူလႇသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယေန႔ေခတ္တြင္ ထုိလူသားမ်ားသည္ ျမစ္မ်ားေခ်ာင္းမ်ားကုိ အၾကင္နာမဲ့စြာ၊ ညွာတာမႈ ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖုံဖုံ ဖ်က္ဆီးလာခဲ့ၾကသည္။ ယင္းအတြက္လည္း ျမစ္တုိ႔၏ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကုိ ခံစားေနၾကရၿပီ ျဖစ္ေပသည္။ လူသားတုိင္း၏ ရင္ထဲတြင္ ျမစ္မ်ားကုိကယ္တင္သင့္ၿပီဟု သိလုိက္ခ်ိန္တြင္ ျမစ္တုိ႔ သည္ မ်က္ရည္မ်ား ခန္းေျခာက္ေနေခ်ၿပီ။ ေနာက္က်ေသာ အသိတရားမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ေနၾကရသည္ဟု ထင္မိသည္။
Type the rest of your post here.w77_23
ကစၧပနဒီတံတားကို ျဖတ္၍ ကုလားတန္ျမစ္ကို ျမင္ရပံု

နတ္ျမစ္

ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္တြင္ရႇိၿပီး ျမန္မာႏႇင့္ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္ႏုိင္ငံကုိ ပုိင္းျခားသတ္မႇတ္ထားေသာ နယ္စပ္ျမစ္ျဖစ္သည္။ ေျမာက္ဘက္ရႇိေတာင္ ကုန္းေတာင္တန္း၊ ေတာနက္ႀကီးမ်ားမႇ ျမစ္ဖ်ားခံစီးဆင္းၿပီး ေမာင္ေတာၿမိဳ႕အနီးတြင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ထဲသုိ႔ စီး၀င္သည္။ မုိင္ ၅၀ခန္႔ ရႇည္လ်ားေသာ ျမစ္တစ္စင္းျဖစ္ကာ ျမစ္၀ပုိင္းတြင္ တစ္မုိင္ခဲြခန္႔အက်ယ္ရႇိေၾကာင္းလည္း သိရႇိရသည္။ ျပဴမေခ်ာင္း၊ ငါးခူးရေခ်ာင္း၊ ကညင္ေခ်ာင္းႏႇင့္ ေမာင္ေတာေခ်ာင္း ဟူေသာ ေခ်ာင္းႀကီးမ်ား စီး၀င္လ်က္ရႇိသည္။နယ္ျခားျမစ္ျဖစ္သည့္အတြက္ အေရးပါေသာ ျမစ္တစ္ခုျဖစ္ေနခဲ့ သည္။ အေနာက္တံခါးေပါက္ကုိ ကာဆီးထားေသာ ျမစ္ဟုလည္း ေခၚဆုိၾကသည္။ ေဒသခံမ်ားအတြက္ ေရလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္ခြင့္ကုိ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးေသာ ျမစ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေပသည္။

မယူျမစ္

မယူျမစ္ကုိ ေမယုျမစ္ဟုလည္း ေခၚဆုိၾကသည္။ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕အနီးတြင္ ေခ်ာင္းႀကီးေခ်ာင္းေပါင္းမ်ားစြာ ေပါင္းဆုံထားသည့္ ကုလားပန္ဇင္းေခ်ာင္းႏႇင့္ စုိင္းဒင္ေခ်ာင္းတုိ႔ ေပါင္းဆုံကာ စီးဆင္းျခင္းျဖစ္ကာ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အနီးတြင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ထဲသုိ႔ စီး၀င္သည္။ ၈၅ မုိင္ခန္႔ရႇည္လ်ားၿပီး ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ႏႇင့္ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားကုိ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းသည္။ ျမစ္၀ပုိင္းတြင္ ဒီေရေရာက္ေသာ္လည္း ျမစ္ဖ်ားပုိင္းသုိ႔ ဒီေရမ်ား မေရာက္သည့္အတြက္ ေရခ်ဳိသည္။ ပုဏၰားကြၽန္းၿမိဳ႕နယ္ရႇိ ၾသရမေတာင္တန္းမႇ ျမစ္ဖ်ားခံ၍ စီးဆင္းလာေသာေတာဖ်ား ေခ်ာင္းသည္ မုိးစီျမစ္ႏႇင့္ေပါင္းဆုံၿပီး ႂကြီတဲျမစ္အမည္ျဖင့္ စီးဆင္းလာကာ စစ္ေတြၿမိဳ႕အနီး၌ ေမယုျမစ္သုိ႔ အေရႇ႕ဘက္မႇစီး၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။

မယူျမစ္၏ လက္တက္တစ္ခုျဖစ္ေသာ စုိင္းဒင္ေခ်ာင္းဖ်ားပုိင္းတြင္ အားေကာင္းသည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္လုပ္ႏုိင္ေသာ သဘာ၀ေရတံခြန္ႀကီးကလည္း ရခုိင္ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ အားထားရာလည္း ျဖစ္သည္။ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ားရႇိခဲ့ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕တြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း ရႇိ မရႇိကုိ ေလ့လာၾကည့္ရန္လုိဦးမည္။

ကုလားတန္ျမစ္

ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း အရႇည္ဆုံးျမစ္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ အသုံးအ၀င္ဆုံး၊ အေရးအပါဆုံးျဖစ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။ ခ်င္းျပည္နယ္ရႇိ လူရႇည္ေတာင္တန္းႏႇင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံခ်ယ္ လတိတလန္ေတာင္ကုန္းမ်ားမႇ ျမစ္ဖ်ားခံကာ စီးဆင္း လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဘိြဳင္ႏု(ေဘြႏု)၊ တီမစ္၊ ထေရာဘာ (တီအုိရီဗာ) အစရႇိေသာျမစ္မ်ားလည္း ျမစ္ဖ်ားပုိင္းတြင္ ကုလားတန္ျမစ္ထဲသုိ႔ စီး၀င္ေနၾကသည္။ အိႏၵိယႏႇင့္ ျမန္မာတုိ႔၏ နယ္ျခားျမစ္လည္းျဖစ္သည္။ ခ်င္းျပည္နယ္ ကုိ ျဖတ္၍ ေတာင္ဘက္သုိ႔ စီးဆင္းလာခဲ့ၿပီး ဖလန္းၿမိဳ႕၏ အေနာက္ဘက္ယြန္း ယြန္းတြင္ တီအုိရီဗာမႇ အေဘြႏုအမည္ျဖင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံသုိ႔ စီး၀င္သည္။ ယင္းဘက္ျခမ္းမႇ ဆက္လက္စီးဆင္းလာခဲ့ရာ ျမစ္လက္တက္မ်ားစြာ စီး၀င္လာခဲ့ၿပီး ခ်င္းျပည္နယ္၊ ပလက္၀ၿမိဳ႕အထက္ပုိင္းတြင္ ေဘြႏုအမည္မႇ ကုလားတန္ျမစ္အမည္ျဖင့္ ေတာင္ဘက္သုိ႔ ဆက္လက္စီးဆင္းလာခဲ့ ေၾကာင္း သိရသည္။ အိႏၵိယနယ္စပ္မႇ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္အထိ မုိင္ေပါင္း ၃၀၀ ခန္႔ရႇည္လ်ားၿပီး စတုရန္းမုိင္ ၁၄၀၀ ခန္႔သည္ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေျမႏုလြင္ျပင္မ်ားအျဖစ္ ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရႇိေၾကာင္း သိရသည္။ ျမစ္ေၾကာင္းမ်ား၏ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ား ပ်က္စီးျခင္းအားျဖင့္ ေဒသတစ္ခု၏ အလႇအပ မ်ားသည္လည္း ပ်က္စီးသြားၾကေပလိမ့္မည္။

ေလးၿမိဳ႕ျမစ္ ေလးၿမိဳ႕ျမစ္သည္ အျမင့္ေပ ၅၅၅၀ ခန္႔ရႇိသည့္ ခ်င္းေတာင္တန္းမႇ ျမစ္ဖ်ားခံကာ စီးဆင္းလာေသာ ျမစ္တစ္ခုျဖစ္သည္။မင္းျပားၿမိဳ႕အထိအပုိင္းကုိ ေလးၿမိဳ႕ျမစ္ဟု ေခၚဆုိၿပီး ထုိမႇတစ္ဆင့္ ရာေမာင္ျမစ္အျဖစ္ ေတာင္ဘက္သုိ႔ စီးဆင္းကာ ေျမပုံၿမိဳ႕အနီးတြင္ မင္းေၾကာင္းေခ်ာင္း အမည္ျဖင့္ ဆက္လက္စီးဆင္းကာ ဘဂၤလားပင္လယ္ထဲသုိ႔ စီး၀င္ေသာျမစ္ျဖစ္ရာ သုံးမည္ရျမစ္ဟုလည္း ေခၚဆုိႏုိင္ေပသည္။ ျမစ္ဖ်ားပုိင္းကုိ ေလးၿမိဳ႕ေခ်ာင္း ဟုလည္း တခ်ဳိ႕က ေခၚဆုိၾကသည္။ ေလးၿမိဳ႕ျမစ္သည္ ျမစ္ဖ်ားပုိင္းတြင္ သဘာ၀ေတာင္ေတာင္ အလႇအပမ်ားရႇိသျဖင့္ ျပည္ပ ခရီးသြားမ်ား သြားေရာက္လည္ပတ္ေလ့ရႇိသည္။ ေလညွင္းေတာင္ေက်းရြာ အနီး၀န္းက်င္မႇစတင္ကာ ေရခ်ဳိအပုိင္းျဖစ္သျဖင့္ ျမစ္ကမ္း၀ဲယာတြင္ ႏုန္းတင္ေျမႏုကြၽန္းမ်ားျဖစ္ထြန္းရာ ေဆာင္းသီးႏႇံမ်ား စုိက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းလွ်က္ရႇိေၾကာင္း သိရသည္။ လက္ရႇိအေနအထားတြင္ ေလးၿမဳိ႕ျမစ္သည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ကမ္းပါးၿပိဳျခင္းမ်ား ႏႇစ္တုိင္းဆက္လက္ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရႇိရာ ျမစ္ေၾကာင္းေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ ျမစ္ေၾကာင္းေသာင္ထြန္းမႈမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

အျခားေသာျမစ္မ်ား

ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္းအျခားေသာ ျမစ္မ်ားစြာရႇိသည့္တုိင္ စစ္ေတြလြင္ျပင္သုိ႔မႇ မဟုတ္လႇေပ။ ကလိန္ေတာင္ျမစ္၊ ေက်ာက္ျဖဴျမစ္၊ မဒဲျမစ္၊ ပေဒါင္းေကြ႕ျမစ္ႏႇင့္ သံဇိတ္ျမစ္တုိ႔မႇာလည္း ထင္ရႇားေသာျမစ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ကလိန္ေတာင္ျမစ္သည္ ရခုိင္႐ုိးမေတာင္မႇ ျမစ္ဖ်ားခံကာ ရမ္းျဗဲကြၽန္းႏႇင့္ ႐ုိးမေတာင္ေျခအၾကား ေျမာက္မႇေတာင္သုိ႔ စီး၀င္သည္။ အလ်ားမုိင္ ၃၀ ခန္႔ရႇိၿပီး ျမစ္၀တြင္ ၁၅ မုိင္ခန္႔ က်ယ္သည္။ ျမစ္၀တြင္ စကုကြၽန္းရႇိၿပီး မာန္ေအာင္ေရလက္ၾကားသို႔ စီး၀င္သည္။ ဤျမစ္သုိ႔ မအီေခ်ာင္း၊ တန္းလြဲေခ်ာင္း၊ လမူး ေခ်ာင္းတုိ႔ စီး၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေက်ာက္ျဖဴျမစ္မႇာ ေက်ာက္ျဖဴ ၿမိဳ႕အနီးမႇ ဘဂၤလားပင္ေအာ္သုိ႔ စီး၀င္သည္။ ေရလက္ၾကားအတြင္းမုိင္း ၂၀ ခန္႔ရႇည္လ်ားၿပီး အလြန္နက္ေသာ ေရေၾကာင္းမ်ားရႇိသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာျမစ္မ်ားသည္ က်ဥ္းေျမာင္းသျဖင့္ ေခ်ာင္း အမည္ျဖင့္သာ ထင္ရႇားေၾကာင္း လည္း သိရႇိရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စစ္ေတြလြင္ျပင္သည္ ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ျဖင့္သာ တည္ေဆာက္ထားျခင္းေၾကာင့္ ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ဟုပင္ တင္စားေခၚဆုိၾကေၾကာင္း သိရသည္။

၀တီေလးရပ္

ေမဃ၀တီ၊ ဒြါရာ၀တီ၊ ရမၼာ၀တီ၊ ဓည၀တီဟု ၀တီေလးရပ္ ရႇိသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း ထုိ၀တီေလးရပ္သည္ ေဒသႀကီးေလးခုျဖစ္ေၾကာင္းႏႇင့္ ထင္ရႇားေသာေဒသမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရႇိရသည္။ သမုိင္းမႇတ္တမ္းမ်ား၊ ခုိင္မာေသာ သက္ေသမ်ားစြာတုိ႔ျဖင့္ တည္ရႇိေန ခဲ့ေသာ ေလးရပ္၀တီ၌ ဆန္ေရစပါး ေပါမ်ားခဲ့သည္။ ကုိယ့္ထီးကုိယ့္နန္းျဖင့္ ထင္ရႇားေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။ ရခုိင္ဘုရင္မင္းမ်ား အုပ္စုိးခဲ့ရာ ေဒသႀကီးမ်ား ျဖစ္သည္ကုိ မည္သူမွ် ငါတုိ႔ျပည္နယ္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ေနစရာ လုိမည္မထင္။ သမုိင္းကုိဖ်က္၍မရႏုိင္။ ျမန္မာ့သမုိင္းမႇတ္တုိင္မ်ားတြင္လည္း အထင္အရႇားရႇိခဲ့သည္သာ။ ထုိအခ်က္မ်ားသည္ပင္ ရခုိင္ျပည္နယ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့သူ အစစ္အမႇန္ မည္သူျဖစ္မည္ကုိ ေဖာ္ျပေနၿပီျဖစ္သည္။ ေခတ္ႀကီးေလးေခတ္ျဖစ္ေသာ ဓည၀တီ၊ ေ၀သာလီ၊ ေလးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦးေခတ္အဆက္ဆက္ ဘုရင္မင္းမ်ားစြာ စုိးစံအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ တုိက္ပဲြေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ပြားခဲ့ၾက သည္။ ထီးနန္းကုိ သိမ္းပုိက္လုိၾကေသာဘုရင္မ်ားေခတ္က တည္ထားကုိးကြယ္ခဲ့ၾကေသာ ေရႇးေဟာင္းေစတီပုထုိးမ်ားစြာ မ်က္ေမႇာက္ကာလ၌ပင္ ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ေသးသည္။ ယာရႇင္ကုိေမ်ာက္ႏႇင္ေသာအျဖစ္ကုိ မည္သူမွ် လက္ခံႏုိင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း သိသာလႇေပသည္။

မာန္ေအာင္ကြၽန္းကုိ ေမဃ၀တီ ဟုေခၚဆုိသည္။ ဒြါရာ၀တီဆုိသည္မႇာ သံတြဲၿမိဳ႕နယ္ကုိ ေခၚဆုိသည္။ ရမၼာ၀တီဆုိသည္မႇာ ရမ္းျဗဲကြၽန္းႏႇင့္ ေက်ာက္ျဖဴကြၽန္းကုိ ေခၚဆုိၿပီး ဓည၀တီဆုိသည္မႇာ ေျမာက္ဦးႏႇင့္ အနီး၀န္းက်င္ရႇိ ၿမိဳ႕မ်ားစြာပါ၀င္ေသာ ေဒသကုိေခၚဆုိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ မ်က္ေမႇာက္ကာလတြင္ ခ႐ုိင္မ်ားအျဖစ္ သတ္မႇတ္ထားရႇိေၾကာင္းလည္း သိရႇိရသည္။

ကုိယ့္ထီးကုိယ့္နန္းျဖင့္ ေနထုိင္ခဲ့ၾကသူမ်ားပီပီ ယခုတုိင္နန္းရာမ်ား၊ ၿမိဳ႕႐ုိးမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရႇာက္လွ်က္ရႇိေၾကာင္း သိရသည္။ ဘာသာစကားမ်ားကုိလည္း ထိန္းသိမ္းေျပာဆုိေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္ အတြင္းရႇိ ၀တီေလးရပ္သည္ ထင္ရႇားေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ေဒသႀကီးမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ကာလရႇည္ၾကာစြာ ဘုရင္မ်ားအုပ္စုိးခဲ့ေသာ ေဒသမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မႈမ်ားရႇိခဲ့သျဖင့္ ယေန႔တုိင္ ေရႇးေဟာင္း အေမြအႏႇစ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏႇစ္မ်ား ထြန္းကားေနဆဲျဖစ္သျဖင့္ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းမႈမ်ားကုိလည္း ျပဳလုပ္လွ်က္ရႇိေၾကာင္း သိရႇိရသည္။
ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ႏႇင့္ ၀တီေလးရပ္တုိ႔သည္ ရခုိင္ျပည္သမုိင္းတြင္ အထင္အရႇားရႇိေနခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ျဖစ္ေပၚလာေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာကုိ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ေကာင္းျခင္းႏႇင့္ ဆုိးျခင္းမ်ားစြာတုိ႔ျဖစ္တည္လာမည္မႇာ မုခ်လဲြျဖစ္ေပသည္ . . .

ယင္းအတြက္ ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ႏႇင့္ ၀တီေလးရပ္တုိ႔သည္ ရခုိင္ျပည္သမုိင္းတြင္ အထင္အရႇားရႇိေနခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ျဖစ္ေပၚလာေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာကုိ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ေကာင္းျခင္းႏႇင့္ဆုိးျခင္းမ်ားစြာတုိ႔ ျဖစ္ တည္လာမည္မႇာ မုခ်လဲြျဖစ္ေပသည္။ ျမစ္ေၾကာင္းတူးေဖာ္ျခင္းမ်ား၊ ျမစ္ေၾကာင္းမ်ားအတြင္း တာတမံမ်ားတည္ေဆာက္ျခင္းႏႇင့္ ဆည္မ်ားတည္ေဆာက္ျခင္းလုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္လာၾကသည္ကုိ ေတြ႕လာရသည္။
ရခုိင္ျပည္နယ္သည္ ျမစ္ေၾကာင္းမ်ားကုိအေျခခံကာ စီးပြားျဖစ္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈမ်ားလည္း ရႇိခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၂၀၀၁ ခုႏႇစ္ ေႏႇာင္းပုိင္းကာလမ်ားတြင္ ကုန္းလမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္လာသျဖင့္ ေရေၾကာင္း လမ္းမ်ားသည္ ေမႇးမိႇန္သေလာက္ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ ကားလမ္းမ်ားသည္ ႏႇစ္ကာလၾကာျမင့္လာေသာအခါတြင္ ပ်က္စီးမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာခဲ့သျဖင့္ ေရေၾကာင္းပုိ႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား တစ္ေက်ာ့ျပန္တုိး တက္လာခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္အတြင္းေနထုိင္ၾကေသာ ၀တီေလးရပ္မႇ လူငယ္မ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရႇင္မ်ားစြာတုိ႔သည္ လုိအပ္ျခင္းမလုိအပ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရႇားေနရေသာ လူမႈဘ၀ကုိ ေတြးေတာၾကည့္ျမင္ရန္ လုိအပ္လႇေပ သည္။ ေက်ာက္ျဖဴေရနက္ဆိပ္ကမ္း၊ ကမ္းလြန္ေရနံႏႇင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕၊ ျမစ္ေၾကာင္းစီမံကိန္းမ်ား၊ ရထားလမ္းေဖာက္လုပ္မႈမ်ား၊ ဓာတ္ေငြ႕ပုိက္လုိင္းသြယ္တန္းမႈမ်ား၊ ကုန္းတြင္းေရနံႏႇင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ရႇာေဖြတူး ေဖာ္ျခင္းမ်ားအစရိွေသာ လုပ္ငန္းမ်ားစြာကုိ ျမင္ေန ၾကားေနရသည္။

ျမစ္ႀကီးေလးသြယ္ထဲက စီမံကိန္းမ်ားကုိ ျပန္ၾကည့္လွ်င္လည္း အေကာင္းအဆုိးမ်ားစြာျဖစ္လာမည္ကုိ ေတြးျမင္ေနၾကရၿပီျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ အေကာင္းအဆုိးတြင္ အေကာင္းဘက္က ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားသလား၊ အေကာင္းဘက္ ကမ်ားသလားဆုိသည္ကုိလည္း ျမင္တတ္ရန္လိုသည္။ လက္ရႇိအေနအထားတြင္ ျမစ္ႀကီးမ်ားသည္ အစဥ္အလာမပ်က္ စီးဆင္းေနေသာ္လည္း ေနာက္ေန႔မနက္တြင္ ထုိျမစ္မ်ားသည္ စီးဆင္းျခင္း အရႇိန္အဟုန္ ေကာင္းႏုိင္ ပါဦးမလားဆုိသည္ကုိ ေတြးေတာရန္ လုိအပ္လႇမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ... ။ ။

ျပည္တြင္းႏွင့္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားမွ စာသင္သားမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း

Type your summary here.အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသုိလ္တြင္ ျပည္ပႏုိင္ငံေပါင္း ၂၀ နီးပါးမွ ရဟန္းေတာ္၊ သီလရွင္၊ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားစြာ ပညာဆည္းပူးလ်က္ ရွိေနၾကသည္။ အာရွႏုိင္ငံမ်ားထဲတြင္ ယင္းတကၠသိုလ္သည္ ျပည္ပႏုိင္ငံသားမ်ား အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ၏ အႏွစ္သာရကို မ်ားစြာ သိရွိလာေစခဲ့ရသည့္ အျပင္ ၎တုိ႔ ခံယူထားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သာသနာေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ု မဟာတန္း တက္ေရာက္ေနၾကသည့္  ျပည္ပစာသင္သား ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစာသင္သား အခ်ဳိ႕အား ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ႕ပါသည္။    Type the rest of your post here.

ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပစာသင္သားမ်ားအား ေတြ႔ရစဥ္
ေမး ။ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္ေတြ ထဲမွာမွ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္ကို ဘာေၾကာင့္ တက္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့လဲ ဆိုတာ သိပါရေစ။
Ashin Vo Van Nhut (ဗီယက္နမ္)
“ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို စတင္ သိရွိစဥ္ကတည္းက က်င့္စဥ္ ေတြမွန္ကန္ေအာင္၊ ဗဟုသုတေတြ ကို လမ္းညႊန္ျပသႏိုင္မယ့္ ေနရာေတြ ကို ရွာလိုက္တဲ့အခါမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုေတြ႕ခဲ့တယ္။ ျမန္မာမွာက အာရွ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ သာသနာထြန္းကားမႈ အရွိဆံုးႏိုင္ငံလို႔ ျမင္သလို ပိဋကတ္ေတြကို သိရွိနားလည္ေအာင္ လမ္းညႊန္ျပသႏိုင္မယ့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဆရာေတြလည္း ဒီမွာအမ်ားႀကီးပါ။ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို အမွန္တကယ္ သိခ်င္လို႔ ေလ့လာဖုိ႔ေရာက္ခဲ့တာပါ”
AshinSilananda (ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္)
“ဒီကို ေရာက္ခဲ့တာ ေလးႏွစ္ရွိပါၿပီ။ အာရွႏိုင္ငံ အသီးသီးမွာရွိၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို သင္ၾကားတဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြထဲကမွ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ရတာကေတာ့ ပိဋကတ္သံုးပံု ကို သိရွိေအာင္ ညႊန္ၾကားျပသႏုိင္တဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ ဒီမွာရွိၾကတယ္။ ရဟန္း ေတာ္ေတြအေနနဲ႔ ၀ိနည္းဆိုင္ရာေတြ နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်န္အာရွႏိုင္ငံေတြထက္ ျမန္မာကပိုၿပီး တိက်တဲ့ နည္းစနစ္ေတြရွိတယ္။ အဓိက ကေတာ့ သာသနာထြန္းကားတယ္။ ဗုဒၶဘာ သာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ေတြ႕ရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ ဘာသာ၀င္မဆို Buddhism ကို စိတ္၀င္စားတဲ့သူတိုင္း ေလ့လာႏိုင္တယ္။ လက္ေတြ႕သိရွိလာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ လမ္းညႊန္ျပသႏုိင္တဲ့ ဆရာေကာင္း ေတြရွိၾကတယ္”
Ashin Letinh Ti Phuong (ဗီယက္နမ္)
“Buddhism မွာမွ မဟာယာနႏြယ္၀င္ပါ။ ဒီတကၠသိုလ္ကိုလာတက္ ဖို႔ ပထမရန္ကုန္ကို ေရာက္ေတာ့ေလ့ လာစူးစမ္းမိတယ္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ နဲ႔Buddhism ကို အရမ္းစိတ္၀င္စားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶဘာသာႏြယ္၀င္ ေတြအေနနဲ႔လည္း အရမ္းကို flexible  ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၀ လေလာက္ ၾကာေတာ့ ဒီမွာလာတက္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ”
Dhamma Nandar Singi  (ျမန္မာ)
“ဗုဒၶဘာသာမွာ တိပိဋကတ္ကို ေလ့လာတဲ့အခါ ၀ိနည္း၊ သုတၱံတို႔ကို အေျခခံက်က် ေလ့လာခဲ့ရတယ္။ အဓိက က ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သာသနာထြန္းကားတာကို လာေလ့လာၾကတဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက စာသင္သားေတြနဲ႔လည္း အေတြ႕အၾကံဳေတြ မွ်ေ၀ျဖစ္တယ္”
ေမး ။ တကၠသုိလ္ေတြထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္ရဲ႔ ထူးျခားခ်က္ေလးေတြ ရွိရင္ သိလိုပါတယ္။
Ashin Ven Ariyajyoti (ဘဂၤလားေဒ့ရွ္)
“တကၠသိုလ္ တက္ေနစဥ္မွာ  တရားဓမၼကုိ ေသခ်ာလိုက္နာ က်င့္ၾကံလို႔ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပည္ပႏိုင္ငံက လာတဲ့ စာသင္သား သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ ေနထိုင္၊ စားေသာက္ေရး အဆင္ေျပတယ္။ ထူးျခားခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ သာသနာေတာ္ေတြ ထြန္းကားတဲ့ အာရွႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ အႏြယ္၀င္ေတြမွာ တခ်ဳိ႕အခ်က္ေတြ က ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီၿပီး ဆီေလ်ာ္သလို ေျပာင္းလဲသြားတာေတြ ရွိေပမယ့္ ဒီမွာကေတာ့ Buddhism ရဲ႕အႏွစ္သာရ၊ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ ေလးစားၾကည္ညိဳမႈေတြ မကြယ္ေပ်ာက္ၾကေသးဘူး။ ျပည္ပကလာတဲ့အတြက္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ျပန္ရမွာပဲ။ အဲဒီလိုစာသင္ၿပီးျပန္ တဲ့အခ်ိန္  သာသနာကို သိခ်င္သူေတြ အတြက္ ျဖန္႔ေ၀ႏိုင္ေအာင္ ဒီတကၠသိုလ္ က သင့္ေတာ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္”
AshinSilananda (ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္)
“အာရွႏိုင္ငံေတြမွာရွိတဲ့ Buddhism သင္ၾကားတဲ့ တကၠသိုလ္ေတြ အမ်ားစုက စာသင္ေၾကး၊ ေနထုိင္စား ေသာက္စရိတ္က မိမိဘာသာက်ခံရ တယ္။ တခ်ဳိ႕သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ ဗုဒၶရဲ႕၀ိနည္းေတာ္ေတြအရ ေငြကိုင္သံုးရတာ သင့္ေတာ္မႈမရွိပါဘူး။ ဒီမွာက စာသင္စရိတ္ကအစ အခမဲ့ပါ။ ၿပီးေတာ့ ျပည္ပက ေနထိုင္သူေတြအေနနဲ႔ ေနထိုင္ဖို႔ သံ႐ံုးကိစၥေတြက အစ အကုန္လံုးစီစဥ္ေပးတဲ့အတြက္ ၀ိနည္းနဲ႔ ဆီေလ်ာ္မႈရွိတယ္”
Dhamma Nandar Singi (ျမန္မာ)
“ဒီမွာရွိေနၾကတဲ့ စာသင္သား ေတြထဲမွာ ဗုဒၶဘာသာႏြယ္၀င္ေတြ ခ်ည္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာရွိၾကတဲ့ ဘာသာအႏြယ္ ၀င္အသီးသီးက လာေရာက္ေလ့လာၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပိဋ ကတ္သံုးပံုကို ေလ့လာခ်င္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕အဘိဓမၼာကိုပဲ ေလ့လာခ်င္ၾက တာေတြလည္း ရွိတယ္။ စာခ်ည္းပဲ လည္း သင္လို႔မရသလို လက္ေတြ႕မွာ လည္း အေျခခံ သေဘာတရားေတြကို ပါေလ့လာသိရွိႏိုင္ေအာင္ က်င့္ၾကံၾက ရပါတယ္”
ေမး ။ အခုလို ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္ တက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ဘယ္လိုရွိထားလဲ ဆိုတာ သိပါရေစ။
Ashin Vo Van Nhut (ဗီယက္နမ္)
“ပိဋကတ္သံုးပံုနဲ႔ Buddhism ရဲ႕ အႏွစ္သာရကိုစာေတြ႕ေရာ လက္ေတြ႕ ပါသိရွိႏိုင္ေအာင္ ေလ့လာမယ္။ စာေတြထပ္ၿပီး ေလ့လာသြားမွာပါ”
AshinSilananda (ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္)
“အဓိက က ဘြဲ႕ေတြရေပမယ့္လည္း ဗုဒၶရဲ႕အႏွစ္သာရကို စာေတြ႕ ခ်ည္းပဲလည္း မရႏိုင္ဘူးေလ။ က်င့္တယ္ဆိုတာေျပာရင္ လြယ္ပါတယ္။ တကယ္ အႏွစ္သာရဖို႔ ဘြဲ႕ေတြ၊ ဂုဏ္ ျဒပ္ေတြထက္ ျပန္ၿပီးအသံုးခ်ႏိုင္ဖို႔ ကအေရးႀကီးတယ္”
Ashin Ven Ariyajyoti (ဘဂၤလားေဒ႕ရွ္)
“ပါဠိေတြကို တိတိက်က် ေလ့လာမႈေတြ လုပ္ၿပီး ဒီႏိုင္ငံကရသြားမယ့္ ဗုဒၶအႏွစ္သာရကို ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ျဖန္႔ေ၀သြားမယ္”
Ashin Letinh Ti Phuong (ဗီယက္နမ္)
“ဗုဒၶဘာသာမွာအမ်ဳိးအစား မ်ဳိးစံု ရွိၾကေပမယ့္ အေျခခံ သေဘာတရားေတြကေတာ့ အတူတူပါပဲ။ ဒီဘာသာရပ္ကို အျမဲတမ္းစဥ္ဆက္မျပတ္ေလ့ လာသြားမွာပါ။ ေနာင္မွာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ျပန္ရင္လည္း ဒီမွာရခဲ့တဲ့ အသိပညာေတြကို ျပန္ၿပီးျဖန္႔ေ၀သြားမွာပါ”
Dhamma Nandar Singi (ျမန္မာ)
“ေနာင္မွာ ကုိယ္သိခဲ့တဲ့ အသိပညာေတြကို ျပန္ၿပီး သာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ သြားမွာပါ”

ကမၻာ့ေစ်းအခ်ဳိဆံုုး ကြန္ျပဴတာကိုု အိႏၵိယက ထုုတ္လုုပ္

အိႏၵိယႏို္င္ငံက ဆင္းရဲသူေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာသူေတြၾကား ကြန္ျပဴတာ နည္းပညာနဲ႔ သံုးစြဲမႈ အေနထား ကြာဟမႈ မရွိေစဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ကမာၻ႔ ေစ်းအခ်ိဳဆံုး ကြန္ျပဴတာကို အိႏၵိယက ထုတ္လုပ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

အာကာ (Aakash) လို႔ ဟႏၵီဘာသာနဲ႔ေခၚတဲ့ မိုးေကာင္းကင္လို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ လက္ကိုင္ ကြန္ျပဴတာ အေသးစားကို တလံုးအတြက္ အစိုးရေလွ်ာ့ေစ်း အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၅ ေဒၚလာေလာက္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ေရာင္းခ်ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကြန္ျပဴတာကို DataWind ေဒတာ၀င္း ကြန္ျပဴတာ ကုမၸဏီက ထုတ္လုပ္တာျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယအစိုးရနဲ႔ ကုမၸဏီ အရာရွိေတြက ဗုဒၵဟူးေန႔မွာ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ စမ္းသပ္တဲ့ အဆင့္ အျဖစ္ ကြန္ျပဴတာ အလံုးေပါင္း ၁ သိန္းေလာက္ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ ကုမၸဏီက စီစဥ္ထားပါတယ္။

ဒီကြန္ျပဴတာကို Word နဲ႔ သံုးႏို္င္ၿပီး အင္တာနက္လည္း ခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ဗီဒီယို ရုပ္သံက တဆင့္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဆက္သြယ္ေျပာၾကားလို႔ ရၿပီး သူ႔မွာ ယူအက္စ္ဘီ ကပ္ (USB memory card) နဲ႔ သံုးစြဲလို႔ ရပါတယ္။

ဒီကြန္ျပဴတာအတြက္ ၁၀ ေဒၚလာေလာက္ အထိ ေစ်းခ် ေရာင္းခ်ႏို္င္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္လို႔ ေဒတာ၀င္း ကြန္ျပဴတာ ကုမၸဏီက အမႈေဆာင္ အႀကီးအကဲ ဆူနီး ဆင္း တူလီ (Suneet Singh Tuli) က ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ေျပာပါတယ္။

ဒီကြန္ျပဴတာကို အိႏၵိယ ႏိုင္ငံတြင္းက ကေလးငယ္ အားလံုးအတြက္ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ နဲ႔ ဆင္းရဲသူ အမ်ား အျပားကို ဆင္းရဲတြင္းကေန ကယ္တင္ႏို္င္ေစမယ့္ ကရိယာ အျဖစ္ သံုးဖို႔ အိႏၵိယ လူသား အရင္းျမစ္ ဖြံ႕ျဖိဳးမႈ ၀န္ႀကီး ကပင္းလ္ ဆီဘလ္ (Kapil Sibal) ကေတာင္းဆို လုိက္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာဝင္ (၅)မ်ိဳးထဲမွ မိမိသည္ မည့္သည္ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္သနည္း.... သိပါသလား....

ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္ပါ ျမန္မာျပည္တလႊားမွ ရဟန္း၊ရွင္၊လူမ်ားက ဆရာေတာ္ရေ၀ထြန္း (အ႐ွင္တိေလာကသာရ) ထံသုိ႕ ဘာသာေရးႏွင္႕ ပက္သက္၍ ေမးျမန္းထားသည္မ်ားကို ျပန္ေျဖထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဘာသာေရးႏွင္႕ပက္သက္၍ မိမိကိုယ္တုိင္ မရွင္းလင္းသည္ မ်ားကိုပါ သိရွိႏုိင္သည္႕အျပင္ မိမိမေတြးမိသည္႕ ေမးခြန္းမ်ားကိုပါ ေတြ႕ရႏုိင္သည္။ အထူးသျဖင္႕ ႏုိင္ငံရပ္ျခားသုိ႕ ေရာက္ရွိေနသူမ်ား၊ ေမးျမန္းရမည္႕ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ အေ၀းတြင္ ေရာက္ရွိ ေနသူမ်ား၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင္႕ ပက္သက္၍ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား ေမးျမန္းလာမႈကို ေျဖၾကားလုိသူမ်ား အထူး ေဆာင္ထားသင္႕ေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ေျဖၾကားရာတြင္ လုိရင္းတုိရွင္း၊ အေထာက္အထား ခုိင္ခုိင္လုံလုံျဖင္႕ ေျဖၾကားထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ (၅)မ်ိဳးထဲမွ မိမိသည္ မည့္သည္ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္သနည္း.... သိပါသလား....
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြသည္ ဘာသာတရားအရေျပာရရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘုရားသည္ သစၥာေလးပါးကိုကိုယ္ပိုင္ ဉာဏ္ျဖင့္သိျမင္ကာ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ရရိွခဲ့ ပါတယ္။ ဘုရားရွင္က မိမိကိုယ္ တုိင္သိျမင္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႔ကိုလည္း သိေတာ္မူေစရန္ (၄၅)၀ါ ကာလပတ္လံုး တရားေတာ္မ်ားေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ့ေသာ သစၥာတရားေတာ္မ်ားအတုိင္း နားေထာင္ႏိုင္ၿပီး ေလးစားႏိုင္ၿပီး

(၁)သိရမယ့္သစၥာကို သိေအာင္ႀကိဳးစားတယ္ (ဒုကၡသစၥာ)၊

(၂)ပြားရမယ့္သစၥာကို ရေအာင္ပြားမ်ားတယ္ (မဂၢသစၥာ)၊

(၃)ပယ္ရမယ့္သစၥာကုိ ပယ္ၿပီးေတာ့ (သမုဒယသစၥာ)၊

(၄)မ်က္ေမွာက္ျပဳရ မယ့္သစၥာကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ေအာင္(နိေရာဓသစၥာ) ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ဘုရားရွင္ရဲ႕၀ါဒဟာ ၀ိဘဇၨ၀ါဒ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာလိုေျပာရရင္ ကုိယ္ပိုင္ဉာဏ္သံုးကာ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားတဲ့ ၀ါဒျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ ဝင္ငါးမ်ိဳးရွိပါ တယ္။

(၁) ကုလ ဗုဒၶဘာသာ (မိရိုးဖလာကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ)၊
(၂) လာဘ ဗုဒၶဘာသာ (လာဘ္လာဘကို လိုခ်င္၍ကိုးကြယ္ရေသာ ဗုဒၶဘာသာ)၊
(၃) ဘယ ဗုဒၶဘာသာ (ေဘးအႏၱရာယ္ေၾကာက္၍ကိုးကြယ္ရေသာ ဗုဒၶဘာသာ)၊

အထက္ပါ သံုးမ်ိဳးကို ေအာက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာဟုေခၚဆိုပါသည္။

(၄) သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာ (သဒၶါတရားကိုအရင္းခံ၍ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ)၊

၄င္းကို အလတ္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာဟုေခၚဆိုပါသည္။

(၅) ပညာဓိကဗုဒၶဘာသာ (ပညာဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္၍ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ)၊

၄င္းကို အထက္တန္းစားဗုဒၶဘာသာ ဟုေခၚဆိုပါသည္။

*ကုလ ဗုဒၶဘာသာ
ကုလဗုဒၶဘာသာဆုိသည္မွာ အေဆြအမ်ိဳးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ျခင္း (႐ိုးရာ ဗုဒၶဘာသာ) ျဖစ္ပါတယ္။ အေမ၊ အေဖက ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သား၊ သမီးကဗုဒၶဘာသာျဖစ္ျခင္းပါ။

ဗုဒၶဘာသာဆုိတာ ဘာေျပာမွန္းမသိ၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္း မသိ၊ တရားဂုဏ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္း မသိ၊ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္း မသိ၊ မိမိကိုးကြယ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားက ဘာကိုသိၿပီး ပြင့္လို႔ ပြင့္မွန္းမသိ၊ ဘုရားက ဘာစကားေျပာမွန္းလည္း မသိ၊ ဘုရား၏ ၀ါဒသည္ ဘာ၀ါဒမွန္းလည္ မသိ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

မိမိကိုယ္ကိုဗုဒၶဘာသာလို႔ ေျပာေနေသာ္လည္း ဗုဒၶက ဘာေျပာမွန္း မသိတဲ့သူမ်ားလည္းရွိၾကပါတယ္။ ဗုဒၶက ဘာအယူ၀ါဒ ရွိတယ္ဆုိတာ မသိတဲ့သူလည္းရွိၾကပါတယ္။ ထုိကဲ့သို႔ ဗုဒၶဘာသာမ်ိဳး ကို ကုလဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚပါတယ္။

ကုလဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ စရိုက္က လက္အုပ္ေတာ့ခ်ီတတ္ၾကပါတယ္။ လက္အုပ္ခ်ီတတ္တုိင္း ဗုဒၶဘာသာဟု မသတ္မွတ္ႏိုင္ပါ။ တခ်ိဳ႕က လက္အုပ္ခ်ီရွိခိုးတတ္ရံုမွ်ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ဟုဆုိၾကပါတယ္။ ထုိ႔အျပင္မိမိ ေဆာက္တည္ေသာသီလကိုဘာေျပာမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

ေရွးတုန္းက ေက်ာင္းဒကာ ႏွင့္ ေက်ာင္းအမ ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းေဆာက္လွဴဒါန္းလို႔သာ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းအမ လို႔ေခၚတာပါ။ သီလ အေၾကာင္းကို ဘာတစ္ခုမွ နားမလည္ပါဘူး။

တေန႔က်ေတာ့ ေက်ာင္းအမက ဘုန္းႀကီးကို အသားဟင္းကပ္ခ်င္တယ္ဆုိၿပီး ငါးေရာင္းတဲ့ ေစ်းတန္းထဲကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ငါးေရာင္းတဲ့သူကို ငါးတစ္ေကာင္ ဘယ္ေလာက္လဲေမးပါတယ္။ ငါးတစ္ေကာင္ တမတ္ ဆုိေတာ့ ေက်ာင္းအမက ၀ယ္မယ္လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေစ်းသည္က ငါးအရွင္ တစ္ေကာင္ကို ယူၿပီး သံပိႆာေလးနဲ႔ ထုသတ္လိုက္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းအမက ငါးအရွင္ကုိ သတ္တာျဖစ္လို႔ မိမိေၾကာင့္ ေသရတယ္ဟုဆိုကာ ငါးကို မယူေတာ့ဘဲ ပိုက္ဆံေပးၿပီး အိမ္ျပန္လာပါေတာ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ “သူတုိ႔မလို႔ အာဒိႏၷာဒါနကံကုိ မေၾကာက္တာ” ဟု ေက်ာင္းဒကာ ကိုေျပာပါတယ္။ ေက်ာင္းဒကာက “သူမ်ားအသက္ သတ္တာဟာ ကာေမသုမိစၧာစာရကံပါ”ဟု ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားျငင္းေနရာမွ ေက်ာင္းဘုန္းႀကီးထံ ေရာက္သြားၾကပါတယ္။

ေက်ာင္းဘုန္းႀကီးထံေလွ်ာက္ေတာ့ ေက်ာင္းဘုန္းႀကီးက “ငါးကို သံပိႆာေလးနဲ႔ထုၿပီးသတ္တာန႔ဲ ထုၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ငါးကေလးက ဖလပ္၊ ဖလပ္ ဆုိၿပီး ေသတဲ့အတြက္ သမၸပၸလာပ၀ါစာကံ”ဟု မိန္႔ၾကားပါတယ္။

ထုိသို႔ဗုဒၶဘာသာက ကုလဗုဒၶဘာသာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ဥပုသ္ေဆာက္တည္ေတာ့မည္ေန႔ဆုိလွ်င္ ဟင္းေကာင္းခ်က္ တတ္ၾကပါတယ္။ ညစာ မစားရေတာ့ဘူးဆုိၿပီး အားရပါးရစားေသာက္တက္ၾကပါတယ္။(လူတုိင္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး)။

ဥပုသ္ ဆိုတာ ဥေပါသထ ဆုိတဲ့ ပါဠိမွလာပါ တယ္။

(ဥပ + ၀သထ)၊ ဥပ- ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံု၍၊ ၀သထ- ေနထိုင္ျခင္း။ အက်င့္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုစြာေနထိုင္သူကို “ဥပုသ္သည္” လို႔ေခၚပါတယ္။

မိမိေဆာက္တည္ေသာ သီလကိုလည္းလံုျခံဳေအာင္ မေစာင့္ထိန္းႏိုင္ၾကပါဘူး။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ဘာသာတရားကိုလည္း မိမိကိုယ္တုိင္ ေသခ်ာမသိဘူးဆုိရင္ ကုလဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကုလဗုဒၶဘာသာေတြမွာလႊမ္းမိုးေနတာက ေမာဟ (ေတြေ၀မႈ)စရိုက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလဗုဒၶဘာသာေတြဟာ သီလ၊ ဒါန စတဲ့ ကုသိုလ္ အလုပ္ေတြမွာလည္း အေလးနက္ထားေဆာင္ရြတ္မႈမရွိၾကပါဘူး။

မိမိတုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြဟာ မွန္သေယာင္နဲ႔ မွားေနတာ လည္းရွိတက္ၾကပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဘုရားရွင္၏၀ါဒ အတုိင္းကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ႏွင့္ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ ဆင္ျခင္ကာ တရားအသိ၊ ပညာတုိးပြားေအာင္ ေလ့လာသင္ယူ နာၾကားသင့္ေပသည္။

မိမိကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ႏွင့္ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္မ်ားျဖစ္ၾကရေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ သင့္ပါၿပီ။

မိမိသည္ တေန႔ကုန္ရင္ ေသမင္းက မိမိအခ်ိန္ထဲမွ တေန႔ကို ႏႈတ္ယူသြားၿပီဟူေသာ အသိတရားရရွိကာ စစ္မွန္ေသာ၊ တရားေတာ္ကို ကိုယ္တုိင္ေလ့လာက်င့္ၾကံ အားထုတ္ၾကပါရန္ တုိက္တြန္းေရးသားလိုက္ရပါတယ္။

* လာဘဗုဒၶဘာသာ


ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိုးကြယ္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာဘုရားရွင္ကသစၥာေလးပါးျမတ္တရားကုိ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ သိျမင္ၿပီးပြင့္ထြန္းလာရသည္ကို သိရန္လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။

ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ္၌ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးကို သစၥာတရားေတာ္ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္၏ တရားဓမၼကို စတင္ေဟာၾကားတဲ့ တရားျဖစ္တာေၾကာင့္ ဓမၼစၾကၤာတရားလို႔သိလာၾကပါတယ္။

ဗုဒၶရဲ႕တရား ေတာ္မ်ားကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္(၃)မ်ိဳးသာက်န္ပါတယ္။

(၁) မေကာင္းမႈ မွန္သမွ်ကုိ မၿပဳနဲ႔၊ မလုုပ္နဲ႔ေရွာင္။
(၂) ေကာင္းမႈ မွန္သမွ်လုပ္၊ ၿပည္႔စုံေအာင္လုပ္။
(၃) မိမိစိတ္ကုိ ၿဖဴစင္ေအာင္၊ သန္႔ရွင္းေအာင္၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လုပ္။

ပိုၿပီးျပည့္စံုေအာင္ေျပာရရင္ စိတ္ျဖဴစင္ေအာင္လုပ္နည္းေတြမွာ သမထနည္းန႔ဲ ဝိပႆနာနည္း (၂)နည္း ရွိပါမယ္။ အေပၚကအခ်က္ေတြေလာက္ကေတာ႔ ခရစ္ယာန္မွာလဲ ညႊန္ၾကားပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာရဲ႕လိုရင္း အႏွစ္ခ်ဳပ္မွာေတာ့ ကိေလသာကို အျမစ္ျပဳတ္ေအာင္ ပယ္သတ္ရမယ္လို႔ မွတ္ယူၾကရ ပါမယ္။

ကိေလသာဆိုတာကေတာ႔ ရယူလက္ခံထားသူရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ပူေလာင္ဆင္းရဲေအာင္ ႏွိပ္စက္တတ္တဲ႔
တရားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိေလသာရွိေနသမွ် သံသရာကမလြတ္ဘဲ တ၀ဲလည္လည္က်င္လည္ျပီး
ေသျပီးရင္း ေသေနရဦးမွာျဖစ္လို႔ ကိေလသာကိုလည္း သတ္တတ္တဲ႔ “မာရ္”လို႔ေခၚပါတယ္။

ကိေလသာ အက်ဥ္း(၁၀)ပါးရွိပါတယ္။ အမ်ိဳးအစားအားျဖင္႔ (၃)မ်ိဳးရွိပါတယ္။

(၁) ၀ိတိကၠမ ကိေလသာ- အာရံု (၅)ပါး ကို ႏွစ္သက္တြယ္တာ၍ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံတို႔ျဖင္႔ ေလာဘ၊ ေဒါသ အေလ်ာက္ေဖာက္ျပန္က်ဴးလြန္ေစတတ္မႈ။ (သီလေစာင္႔ထိန္းျခင္းျဖင္႔တားဆီရန္)။

(၂) ပရိယုဌာန ကိေလသာ- မေနာ ဒြာရ၌ ထၾကြေသာင္းက်န္းတတ္သည္႔ ကိေလသာ။ (သမထ ဘာ၀နာ က်င္႔ၾကံျခင္းျဖင္႔ တားဆီးရန္)။

(၃) အႏုသယ ကိေလသာ- သံသရာတေလွ်ာက္ အစဥ္ကိန္းေအာင္းေနခဲ႔ျပီး အခါအခြင္႔သင္႔ေသာအခါ ေပၚထြက္လာျပီး ေဖာက္ျပန္က်ဳးလြန္တတ္ေသာ ကိေလသာ။ (၀ိပႆနာ ဘာ၀နာအားထုတ္ ျခင္းျဖင္႔ အျမစ္ျဖဳတ္ ပယ္သတ္ရန္)။

ဒီအခ်က္က ဗုဒၶဘာသာမွာပဲရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္လံုး၀ ျဖဴသြားေအာင္ ၀ိပႆနာလုပ္ရမယ္ ဆိုတာမွ ဗုဒၶဘာသာရဲ႔လိုရင္းျဖစ္မယ္။

ဤမွ်ေလာက္သတၱ၀ါေတြ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲဲေဘး၊ ကိေလသာေဘး၊ အပယ္ေဘးတုိ႔မွ လြတ္ေျမာင္ေအာင္
သစၥာတရားမ်ား ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘုရာရွင္ကို လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားေအာင္အတြက္ ကိုးကြယ္ေနၾကေသာ သူမ်ားကို လာဘဗုဒၶဘာသာ ဟုေခၚပါတယ္။

ဗုဒၶဘုရားရွင္ကို အမွန္တကယ္ၾကည္ညိဳေသာစိတ္ မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔အလုပ္အဆင္ေျပေအာင္၊ မိမိတုိ႔ လာဘ္ ေပါမ်ားေအာင္ ဘုရားရွင္ကိုသာ ကိုးကြယ္မႈ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဘုိးေတာ္၊ မယ္ေတာ္၊ ဓာတ္ေတြ၊ နတ္ေတြကိုပါ ကိုးကြယ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဥဳံ၊ ေၾသာင္းေတြ ထဲ့ရြတ္ကာ ဘုရားရွိခိုး ေနတတ္ၾကပါတယ္။

ထုိသူမ်ားဟာ ဘုရားရွင္ကုိ မေလးစားသိလိုပင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘုရားကိုလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနာမည္ေတြေပးကာ လူေတြအႀကိဳက္ လိုက္လုပ္ေနၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

လာဘမုနိဘုရားဆုိေတာ့ လာဘ္ေပါမ်ားေအာင္ဟုဆိုကာ ေရြးၿပီးကိုးကြယ္ ၾကပါတယ္။ ထုိသို႔ဆုိလွ်င္ ထိုဘုရားကို မကုိးကြယ္ဘဲ ခ်မ္းသာေနၾကေသာ ခရစ္ယာန္၊ မူဆလင္မ်ားရွိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္က အုိ၊ နာ၊ ေသ ဆင္းရဲအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ တရားေဟာၾကားခဲ့တာပါ။ လာဘ္မ်ားေအာင္ ကယ္တင္မွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ထုိအေၾကာင္းကိုမွ မသိဘဲ ဘုရားကို ယၾတာေခ်တာ၊
မိမိအက်ိဳးကိုလိုလားၿပီး ဘုရားကိုလွဴတာမ်ိဳးကို လာဘဗုဒၶဘာသာေတြလုပ္ၾကပါတယ္။

အတုအေယာင္ေတြၾကားမွာ သာသနာေတာ္က ေမွးမွိန္လာရပါတယ္။ ၾကာၾကာစံရေအာင္ဆုိၿပီး ၾကာဇံ လွဴၾကပါတယ္၊ အၾကံအစည္ေကာင္းေအာင္ “ၾကံ” လွဴပါတယ္။ ေပါက္ေပါက္ေျမာက္ေျမာက္ရွိေအာင္
ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ လွဴၾကပါတယ္။ “ေထာ”ေအာင္ဆုိၿပီး ေထာပတ္သီး လွဴၾကပါတယ္၊ ဘုရားကိုလွဴေတာ့ အလံုးလိုက္လွဴတယ္။ မိမိစားေတာ့ သၾကား၊ ႏို႔ဆီန႔ဲေပါက္စားၾကပါတယ္။ (ျဖစ္သင့္လား၊ မျဖစ္သင့္ဘူးလား ဆုိတာ စာဖတ္သူမ်ားပင္ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ)။ ထုိ႔အျပင္ ကိုးကြယ္မႈ မျပဳလုပ္အပ္တာမ်ားကိုပါ လုပ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္။

တဆက္တည္း သူရႆတီဆိုေသာ ရုပ္ထုအေၾကာင္း အနည္းငယ္ေျပာလိုပါတယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ သူရႆတီ အမည္ရွိေသာ ျမစ္ကေလး တစ္စင္းရွိတယ္။ ေႏြအခါမွာ ေသာင္မ်ားေပၚေသာအခါ ထိုေသာင္မ်ားေပၚတြင္ ကုလားမ်ားက သီးပင္စားပင္မ်ားစိုက္ၾကရာ အလြန္ျဖစ္ထြန္းတယ္။ ဒါေလာက္ ျဖစ္ထြန္းရင္ ဒီျမစ္ကုိ ေစာင့္တဲ့ နတ္က 'မ'တာျဖစ္မယ္ဟူေသာ စိတ္ကူးယဥ္အေတြး ေပၚလာၾကပါတယ္။ သာယာညင္းေပ်ာင္းစြာ စီးဆင္းေသာ ျမစ္ေရကိုၾကည့္၍ နတ္သမီးသာျဖစ္ရမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ၾကကာ ျမစ္ကမ္းနားတြင္ နတ္သမီးရုပ္ တစ္ရုပ္ထုလုပ္ၿပီး ကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။

ေနာက္တျဖည္းျဖည္း နယ္က်ယ္လာရာမွ ေဗဒင္ သံုးပံုကို သူရႆတီလက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ေသာအခါ သူရႆတီသည္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္အားလံုးတို႔၏ အထြတ္အျမတ္ထားရာ နတ္သမီးအျဖစ္သို႔ ေရာက္သြား ပါတယ္။

ထိုမွတဆင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ၀င္လာေသာအခါ ဘာသာေရးလုပ္ၾကံလုိသူ တစ္စုကေဗဒင္သံုးပံု ေစာင့္တာဆိုလွ်င္
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အေလးထား ကိုးကြယ္ၾကမည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အေလးထား ကိုးကြယ္ၾကေစရန္ ေဗဒင္သံုးပံုအစား ပိဋကတ္သံုးပံုေစာင့္သည္ဟုဆိုကာ သူရႆတီလက္ထဲသို႔ ဗုဒၶ၏ တရားရတနာ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ထည့္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

အမွန္တကယ္မွာ ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားကို သံဃာေတာ္မ်ားက ပထမသင္ဂါယနာမွ
ဆ႒မသင္ဂါယနာတိုင္ေအာင္ ဆင္းရဲမ်ိဳးစံုၾကားမွ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ ယခုလည္း ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းဆဲ ေနာင္လည္းေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္း ေနမည္သာျဖစ္တယ္။

ယခုေတာ့ အသက္အေသခံၿပီး ပိဋကတ္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ သံဃာေတာ္မ်ား မ်က္ႏွာကိုမွ် မေထာက္ဘဲ ပိဋကတ္သံုးပံုကို သူရႆတီေစာင့္သည္ဆိုကာ ကုလားမရုပ္ကို ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္နားမွာ လာထားၾကပါတယ္။

ဆရာေတာ္မ်ားမွ ယေန႔တုိင္ ေဟာၾကားဆံုးမေနေသာ္လည္း လိုက္ပါမလုပ္ ေဆာင္မႈမ်ားရွိၾကပါတယ္။ ေႏွာင္းလူ ေတြရဲ႕စိတ္မွာ ကိုကြယ္းအားထားစရာလိ႔ ုမွတ္ထင္သြားမွာကို စိုးရိမ္မိပါတယ္။ မိမိတုိ႔ သိၿပီးေသာသူမ်ားမွ ထုိအယူမွားမ်ားကို ျပင္ႏိုင္ဖုိ႔လည္းလိုအပ္ပါမယ္။

ဘုရားရွင္က စီးပြားေရးတက္ခ်င္ရင္ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ိရိယ သံုးပါးလံုးကို အားကိုးရမည္ ဟုဆိုပါတယ္။ ထိုသို႔ မသိၾကရသည့္အတြက္ ကိုးကြယ္၊ အားထားမႈေတြ လြဲမွားကာ သရဏဂံု ညႈိးႏြမ္းရပါတယ္။

အကယ္၍နတ္ကို ကိုးကြယ္ၿပီးေသပါက အန္ဖတ္စား ၿပိတၱာ ျဖစ္ရပါမယ္။

လာဘ္လာဘ လိုခ်င္တပ္မက္ေနေသာ လာဘ ဗုဒၶဘာသာမ်ားမွာ အျခားေသာကိုးကြယ္မႈေတြမ်ားစြာ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။

လာဘ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕စိတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေနတာသည္ တဏွာ(လိုခ်င္တပ္မက္မႈ) ျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာ ႏွင့္ျပဳလုပ္ေသာ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္အလုပ္မွန္သမွ်က ဆင္းရဲေၾကာင္းဘဲျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာဦးေဆာင္ေနသ၍ သံသရာက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါဘူး။

ဘုရားရွင္ပြင့္လာၿပီး တရားေဟာတာက အုိ၊ နာ၊ ေသဆင္းရဲက လြတ္ေစခ်င္လို႔ပါ။ မိမိတုိ႔လုပ္ေနတာက ဆင္းရဲေၾကာင္းေတြသာ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘုရားကုိေက်ာခုိင္းေနသူပမာ ျဖစ္ေပေတာ့မည္။

ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ရခဲလွတဲ့လူ႔ဘ၀၊ ၾကံဳရခဲတဲ့ ဘုရားသာသာနာကာလမွာ မိမိအသိအျမင္၊ ကုိးကြယ္ ယံုၾကည္မႈ မမွားၾကေစရန္ ေရးသား၍ ဓမၼဒါနျပဳအပ္ပါတယ္။

* ဘယ ဗုဒၶဘာသာ

ဘယ ဗုဒၶဘာသာဆုိသည္မွာ ေဘးအႏၱရာယ္ေၾကာက္၍ကိုးကြယ္ရေသာ ဗုဒၶဘာသာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္က ေဘးႏၲရာယ္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကယ္တင္ႏိုင္ တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားေတာ္မ်ားသည္သာလွ်င္ အုိ၊ နာ၊ ေသေဘး စတဲ့ဆင္းရဲအေပါင္းမွ ကယ္တင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ “အဆင္းသာရွိ၍ အနံ႔မရွိေသာ တင့္တယ္လွပေသာ(ေပါက္ပန္းပြင့္စေသာ)ပန္းသည္ ပန္ဆင္သူ အားလံုးအား အနံ႔တည္းဟူေသာ အက်ိဳးကို မေဆာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္သည္ မလုိုက္နာ၊ မက်င့္ၾကံသူအား အက်ိဳးကိုမေဆာင္ႏိုင္”ဟူ၍ ဓမၼပဒ မွာေရးဖြဲ႔ထားပါတယ္။

ဘုရားရွင္ကို မိမိတုိ႔အတြက္ က်ေရာက္လာမည္ထင္ေသာ ေလာကီ ေဘးအႏၲရာယ္အေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ရာ အတြက္သာ ကိုးကြယ္မည္ ဆုိပါက ဘယ ဗုဒၶဘာသာပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

အဆင္မေျပမႈေတြမ်ားေသာအခါမွာ မိမိတုိ႔အတြက္ ကယ္တင္ေပးႏုိင္မည္ထင္၍ အျခားေသာ ကိုးကြယ္မႈေတြကို ပို၍ပင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာရွိပါတယ္။ ဒါေတြဟာ မသိမႈ(အ၀ိဇၨာ)ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသို႔ အျခားအရာ ေတြကို ယံုၾကည္မႈျပဳၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သရဏဂံုညႈိးႏြမ္းရပါတယ္။ ပ်က္ဆီးရပါတယ္။

ဘုရားရွင္ကျဖစ္လာသမွ်အက်ိဳးတရားတို႔သည္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္သာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းအက်ိဳးကို နားမလည္လွ်င္ ထိုအယူမွားမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနၾကမည္ သာျဖစ္ပါတယ္။

စစ္မွန္ေသာဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိသည္မွာ ဘုရား တရားကို နားေထာင္၊ လိုက္နာေသာသူမ်ားကိုသာ ေခၚဆုိထိုက္ ပါတယ္။ ထိုအေၾကာင္းကို မသိဘဲ ထင္ရာလုပ္ေနၾကေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၾကရတာပါ။ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္ တုိ႔သည္လည္း ဒုကၡတိဘံုမ်ားပင္ျဖစ္ပါတယ္။

မိမိတုိ႔လုပ္ေဆာင္ေနေသာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အစုစုတုိ႔သည္ ဒုကၡခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းရာ အမွန္ နိဗၺာန္ကိုသာ ရည္စူးထားရပါမယ္။ ဆုေတာင္းတုိင္းျပည့္မည္ မဟုတ္ပါ။ မိမိျပဳလုပ္ေသာ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈသည္သာ မိမိအတြက္ ေကာင္းက်ိဳး၊ မေကာင္းက်ိဳးကိုေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

သစၥာစကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ သမုဒယ(ပယ္သတ္ရမည့္တရား)ေၾကာင့္ ဒုကၡ(ဆင္းရဲျခင္း) ျဖစ္ရတာပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အေၾကာင္းတရား သမုဒယကို မျပဳလုပ္ဘဲ ပယ္သတ္ရပါမည္။ ထုိသို႔သိေနၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းသည္ပင္ မဂၢသစၥာ(ပြားမ်ားရမည့္၊ က်င့္ၾကံရမည့္တရား)ကို က်င့္ေနျခင္းျဖစ္ေနပါတယ္။

ယခုလို သာသနာေတာ္ႏွင့္ ၾကံဳေနေသာအခ်ိန္၊ တရားေတာ္မ်ားကို နာၾကား နားလည္ႏိုင္ေသာ လူဘ၀ရေနတဲ့ အခ်ိန္မွာမွ စစ္မွန္ေသာ တရားနည္းလမ္းမ်ားအတိုင္း မလိုက္နာႏိုင္လွ်င္ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မည္မဟုတ္ပါ။

မိမိလုပ္ေဆာင္ေနတာသည္ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆုိတာသိဖုိ႔ေတာ့လို အပ္ပါလိမ့္မယ္။

မိမိတုိ႔အခက္ခဲျဖစ္လာၿပီဆုိလွ်င္ ေဗဒင္ေမး၊ နတ္ေတြေမးကာ ယၾတာေခ်တတ္ၾကပါတယ္။ ဒီပညာေတြမွာ လြဲမွားႏိုင္တဲ႔ အခ်က္(၂)ခ်က္ရွိပါတယ္။

(က) ေဟာသူက မကြ်မ္းက်င္လို႔ျဖစ္ေစ၊ ရႊီးေနလို႔ျဖစ္ေစ၊ က်က္မွတ္ထားတာ၊ တြက္ခ်က္တာေတြ၊ ဆံုးျဖတ္တာေတြ မွားလို႔ျဖစ္ေစ လြဲႏိုင္ပါတယ္။

(ခ) ေနာက္တစ္ခ်က္က အေဟာခံရသူကိုယ္တိုင္ရဲ႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြေၾကာင္႔လဲ လြဲႏိုင္ပါတယ္။

ျဖစ္ပံုကေတာ႔ ကိုယ္ေဟာေနတာ ဆံုးျဖတ္တာမွန္ရဲ႕သားနဲ႔ လာေမးသူက မမွန္သလို အမူအရာျပတာေၾကာင္႔ ပုထုဇဥ္ေဗဒင္ဆရာလဲ စိုးရြံ႔ျပီး မွန္ေနရာကေန အမွားေတြ ေဟာမိတတ္တယ္။ ဒါအျပင္႔ အားလံုးမွန္ေနေပမယ္႔
လာေမးသူက ေကာင္းမႈေတြလုပ္ျပီး မေကာင္းကံေတြကို တားႏိုင္တာေၾကာင္႔လဲ မွားသြားတတ္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္ရွိစဥ္ကပဲ ပုဏၰားတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို တြက္ၾကည္႔ေတာ႔မေ၀းေတာ႔တဲ႔ တစ္ခုေသာ လျပည္႔ညသန္းေခါင္မွာ ေသမယ္လို႔ အေျဖရပါတယ္။ သူ႔မိန္းမကလဲ တြက္ၾကည္႔ေတာ႔လဲ ဒီလိုပဲ။ ဒီေတာ႔
ဘုရားရွင္ကိုလာေမးပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကလည္း ေသမယ္ လို႔ပဲေဟာပါတယ္။ အဲဒီအခါ ပုဏၰားလန္႔ျပီး ငါသာ ေမ်ာက္ျဖစ္ရင္စားဖို႔ ငွက္ေပ်ာသီးပင္ေတြစိုက္မယ္၊ ငွက္ျဖစ္ရင္ေနဖို႔ ေညာင္ပင္စိုက္မယ္၊ ငါးျဖစ္ရင္ေနဖို႔ ေရကန္တူးမယ္ စသျဖင္႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားျပီး စိုက္ပ်ိဳးလိုက္တာ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

ေနာက္ေတာ႔ လမ္းေဖာက္တာေတြပါ ပါလာတယ္။ သူက ကုသိုလ္ရဖို႔ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သူေသျပီး ဘာေကာင္ ျပန္ျဖစ္ျဖစ္ ေနရတာ အစဥ္ေျပေအာင္ လုပ္တာပါပဲ၊ ဒါေပမယ္႔ သူစိုက္ပ်ိဳးထားတာေတြ ၾကီးလာေတာ႔ ေမ်ာက္ေတြ၊ ငွက္ေတြ၊ ငါးေတြ စသည္ျဖင္႔ စားၾက၊ ေသာက္ၾက၊ ေနၾက၊ နားၾက ျဖစ္ေနပါတယ္။

အဲဒီညမွာေတာ႔ သူက အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ေသမယ္႔အခ်ိန္ကို ေစာင္႔ေနပါတယ္။
အာရုဏ္တက္ခ်ိန္အထိလဲ မေသေရာ၊ သူ႔ကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ရမလားလို႔ ဘုရားရွင္ကို စိတ္ဆိုးျပီး ရန္ေတြ႔ဖို႔ ထြက္လာပါတယ္။

ဘုရားရွင္က ေဟာအျပီးေနာက္ပိုင္း ဘာေတြလုပ္လဲဆိုတာ ေမးျပီး ဒါေတြဟာ အသက္ရွည္ရာေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာပါတယ္။ ဒီေတာ႔ သာမာန္ေဗဒင္လို သက္သက္မွာ မမွန္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိသာပါတယ္။ ကံ နဲ႔ ကံ ရဲ႕အက်ိဳးကို ယံုရပါမယ္။

ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ျဂိဳလ္စီး၊ ျဂိဳလ္နင္း၊ နကၡတ္၊ ရာသီ နဂါးေခါင္းလွည္႔၊ လက္၀ါးမွ လမ္းေၾကာင္းမ်ား ညႊန္ရာေတြကိုပဲ ယံုေနမယ္ဆိုရင္ ကံ နဲ႔ ကံ၏အက်ိဳးကို ပယ္ရာက်ျပီး ကမၼႆကတ သမာဒိ႒ိ မျဖစ္ေတာ႔ဘဲ မိစၧာဒိ႒ိေတာင္ ျဖစ္သြားပါမယ္။

ထိုအေၾကာင္းေတြမသိဘဲ မိမိတုိ႔ေဘးျဖစ္မွာ ေၾကာက္ၿပီး ဘုရားမွာ ယၾတာေခ်တဲ့ အေနနဲ႔ ကိုးကြယ္ေနတာ ကေတာ့ ဘယ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားေဟာတဲ့ ပ႒ာန္းတရား(၂၄ ပစၥည္း) ကိုလည္း စည္းခ်တယ္ဆုိၿပီး ရြတ္ဖတ္တာ ရွိၾကပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ဘုရားရဲ႕တရားကို အေစာင့္ခ်သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ မလုပ္သင့္ပါဘူး။

အသက္ငယ္စဥ္အခါထဲက အမွတ္မမွားၾကရေအာင္ သတိရွိၾကရပါမယ္။ အမွတ္မွား၊ အသိမွား၊ အယူမွားၿပီး
သံသရာကလြတ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ေဘးကိုေၾကာက္လို႔၊ လာဘ္လိုခ်င္လို႔၊ မိ႐ိုးဖလာအရ စသည္ျဖင့္ မကိုးကြယ္ၾကပါရန္ သတိေပး ေရးသားအပ္ပါတယ္။

ထုိသို႔ျဖစ္ေနပါကလည္း စိတ္ဓာတ္က်စရာ မလိုပါဘူး။ “ပညာဟူသည္ အုိသည္မရွိ”တဲ့။ မိမိတုိ႔သိရွိၿပီးတာနဲ႔ ျပင္လိုက္ရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မွာပါ။ အသိတရား ကို လိုက္က်င့္ႏိုင္မွသာ တရား၏အႏွစ္သာရကို ခံစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သဒၶါကိုအေဖာ္ျပဳ၍ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။

* သဒါၶဓိက ဗုဒၶဘာသာ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြသည္ ဘာသာ၀င္အရေျပာရရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္လာ ခဲ့ရင္ ဘုရားသာသနာေတာ္နဲ႔ ၾကံဳေနတဲ့ကာလမွာ ကမၼႆကတ (ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ေသာ ဉာဏ္)ႏွင့္ သစၥာႏုေလာမိကဉာဏ္(သစၥာသိတဲ့ဉာဏ္) ရေအာင္ႀကိဳးစားႏုိင္မွသာလွ်င္ အထက္တန္းစားဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ပါမယ္။

သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာ ဆုိသည္မွာ သဒၶါတရားကိုအရင္းခံၿပီး ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာျမတ္သံုးပါးကို ယံုၾကည္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုးကြယ္ရာမွာ သဒၶါတရားႏွင့္ ပညာဉာဏ္ အတြဲညီရပါမယ္။ သဒၶါတရားလြန္ကဲ ပညာနည္းက အလြဲယံုၾကည္မႈ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

ပညာမပါေတာ့ အရာရာတုိင္းကို ယံုၾကည္လြယ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားရွင္၏ ၀ါဒက ၀ိဘဇၨ၀ါဒ ျဖစ္ပါတယ္။
(ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ႏွင့္ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားရသည့္၀ါဒ ျဖစ္ပါတယ္)။ ယံုၾကည္မႈလြန္ကဲၿပီး ဘိုးေတာ္၊ ဘြားေတာ္၊ နတ္ေတြကုိ ယံုၾကည္မိရင္ ဒိ႒ိ ျဖစ္ပါမယ္။

မိမိကအမွားလုပ္ေနရင္ထုိအမွားကို ျပင္ႏိုင္ရပါမယ္။ သိၿပီးေတာ့ျပင္ႏုိင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကုိ တိဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚပါ တယ္။ တိဟိတ္ဆုိတာက အေမာဟ(ပညာ) ျပ႒ာန္းပါတယ္။ တိဟိတ္ပုဂၢိဳလ္က ဒီဘ၀မွာဘဲ တရား ရႏိုင္ပါ တယ္။ မိမိသည္ တိဟိတ္လား၊ ဒိြဟိတ္လားဆုိတာ ကုိယ့္ကိုကုိယ္ျပန္ၿပီး ေမးၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္က ႏြားလို က်င့္တယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေခြးလို က်င့္ၾကံၾကတယ္။ ထုိအက်င့္ေတြဟာ တရားမရႏိုင္ပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြက်င့္တာ ႏွစ္ေပါင္း(၃၃)ႏွစ္ ၾကာလာေသာ္လည္း ဘာတရားမွမရၾကဘူး။ သူတုိ႔ဆရာႀကီးေတြေျပာသလို တစ္ခုမွ
ျဖစ္မလာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္တုိင္ပင္ၿပီး ဘုရားထံေလွ်ာက္ၾကားပါတယ္။

ဘုရားက ႏြားလိုက်င့္ၿပီးေသရင္ ႏြားျဖစ္မယ္။ ႏြားလိုက်င့္တာက ပစၥဳပၸန္မွာလည္း စီးပြားတက္မယ္၊ သံသရာ မွလည္း လြတ္ေျမာက္မယ္ ဆုိတဲ့အယူကို မစြန္႔ဘဲန႔ဲဆုိရင္ ႏြားဘ၀ကေသရင္ အ၀ီဇိငရဲ က်မယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူ ခဲ့ပါတယ္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ပညာမြဲေတာ့ လြဲတက္ပါတယ္။ သဒၶါႏွင့္ ပညာညွိႏိႈင္းၿပီးမွ ယံုၾကည္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ သဒၶါေနာက္က ပညာပါရင္ အဲဒီသဒၶါတရားက နိဗၺာန္ထိ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။

ယခုလည္း မိမိယံုၾကည္ခ်က္ကို ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ အေပၚမွာသာ မထားဘဲ နတ္ေတြအေပၚမွာ လည္းထားရွိေနၾကပါတယ္။ ေသခ်ာစဥ္းစာၾကည့္ရင္ (၃၇)မင္းနတ္ အားလံုးဟာ အေသဆုိးနဲ႔ေသခဲ့ၾကတာပါ။
အစြဲႀကီးၿပီးေတာ့ ၿပိႆာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေတြကို ယံုၾကည္ေနမယ္ဦး ဆုိရင္ေတာ့ မိမိဘယ္လိုျဖစ္မယ္ဆုိတာ မိမိကို္ယ္တုိင္သိသင့္ပါၿပီ။

နတ္နဲ႔မဂၤလာေဆာင္တယ္ဆုိတာက ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီ နတ္ကေတာ္အမ်ိဳးသမီးမွာလည္း အမ်ိဳးသားက ရွိၿပီးသားပါ။ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြကအင္မတန္ကို မွားေနၾက တာေတြပါ။ ေျပာမယ္ဆုိရင္ ေရးလို႔ပင္ကုန္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဒီလိုအယူမွားေတြ၊ အေမြဆုိးေတြကို ေနာက္ပိုင္းလူငယ္ေတြမွာ မျဖစ္ၾကရန္ မိမိတုိ႔က ေျပာျပေပးႏိုင္ရပါမယ္။ မိမိတို႔ယံုၾကည္မႈေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ပညာမပါေတာ့ အလြဲလြဲ၊ အမွားမွားေတြ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေရးသားထားသည္ကိုပင္ မိမိဉာဏ္ႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ ယံုပါ။

ကံႏွင့္ ကံ၏ အက်ိဳးေပးကို ယံုၾကည္ရင္ ဘိုးေတာ္ေတြ၊ နတ္ေတြကုိ ပူေဇာ္ေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။

ဘုရားကိုးဆူ ပူေဇာ္တာေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။ ဘုရားကို ပူေဇာ္တာျဖစ္လို႔ ကုသိုလ္ေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္္။ သို႔ေပမယ့္ မသန္႔ရွင္းပါဘူး။ ဘုရားကိုးဆူ ပူေဇာ္တာဟာ ေထရ၀ါဒမွက်င့္စဥ္ တစ္ရပ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားကိုပဲ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ပူေဇာ္လိုက္ပါ။

ဘယ္ကစသလဲ ဆိုေတာ့။ ေ၀သာလီျပည္ ကပ္ဆိုက္ေတာ့ ျပည္သူေတြက နတ္မင္းႀကီးကုိးပါးက လုပ္ထား တာဆုိၿပီး နတ္မင္းႀကီးကုိးပါးကုိပူေဇာ္ဖို႔အတြက္ ဗလိနတ္စာပူေဇာ္ပြဲဆိုျပီး သတၱ၀ါကိုးေကာင္၊ ကုိးမ်ိဳးနဲ႔ ပူေဇာ္ၾကတာပါပဲ။

ဘုရားကိုး ဆူစင္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အလယ္က၊ ေဘးမွာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္မ်ား။ ထပ္ၿပီးေတာ့ ၀န္းရံထားတာက နတ္မင္းႀကီးကိုးပါး။ ထပ္ၿပီးပါပါေသးတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ားျဖစ္တဲ႔ တိရိစာၦန္ကိုးေကာင္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေရာေႏွာျပီး စင္တစ္ခုတည္းမွာ ျဗဟၼဏေတြနဲ႔ေရာျပီး ကိုးကြယ္တာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။

ဘယ္ဘုရားေလးက ဘယ္မွာေနဆုိတာမ်ိဳး စသျဖင့္ဘုရားကိုးဆူဆရာက ဘုရားဆရာလိုလို ဆရာလုပ္ေန ပါတယ္။ ရြတ္ဖတ္ေနတာကလည္း ေဘးကင္းေအာင္ႀကီးပဲ။ ပုဏၰားေတြရဲ႕ေလသံနဲ႔ေျပာတာပါ။ ဒါေတြက ပညာမပါလုိ႔ ျဖစ္ေနရတာပါ။ ကိုးန၀င္းမိုးလင္းမွ သိမယ္ဆိုတာလည္း အေတာ္ကုိစြဲေနၾကပါတယ္။

ကိုးန၀င္းစိတ္တာကို မေကာင္းဘူး၊ ကုသိုလ္မရဘူး ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ န၀င္းေတြ၊ ဥဳံ၊ ေၾသာင္းေတြဆုိတာ ေထရ၀ါဒမွာ မရွိပါဘူး။ ျမန္မာေတြက ကိုးဂဏန္းကုိ ၾကိဳက္ေတာ့ လူ႔အႀကိဳက္ လိုက္လုပ္ေနၾကသလိုပါဘဲ။

ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ကို တစ္ေခါက္ပဲရရ စိတ္ထဲမွာ သန္႔သန္႔ေလးပြားလိုက္ပါ။ ဗုဒၶႏုႆတိျဖစ္ေအာင္ ပြားမ်ားၾကပါ။ မိမိႏွစ္သက္တဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ကို အခ်ိန္ေနရာ မေရြးပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ျပႆဒါး၊ ရက္ရာဇာေရြးစရာမလိုပါဘူး။

ဘုရားရွင္က ပုဗၺာဏွသုတ္မွာ ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ စိတ္ (၃)ပါးကို ေကာင္းမြန္ျမင္႔ျမတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနထိုင္လွ်င္ အခ်ိန္တိုင္းဟာ ေကာင္းေသာနကၡတ္၊ ေကာင္းေသာနိမိတ္မ်ားသာ ျဖစ္ေနမည္႔အေၾကာင္း ရတနာ (၃)ပါးကို
အေျခခံတိုင္တည္ သစၥာတရားကို ေဖာ္က်ဴးေဟာၾကားခဲ့ျဖစ္ပါတယ္။

ထို႕ေၾကာင့္မိမိတုိ႔ ရွိႏွင့္ထားေသာ သဒါၶတရားကုိ ပညာဉာဏ္ႏွင့္ အတြဲညီစြာ ကုိးကြယ္၊ အားထုတ္ႏိုင္မွသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ပါလိမ့္မည္။

စာဖတ္သူမ်ား အသိဉာဏ္ ပညာတိုးပြားကာ၊ အက်င့္တရားလိုက္ပါ၍ နိဗၺာန္သို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစ။

* ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ

ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ ဆိုသည္မွာ ပညာဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္တြဲ၍ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတက္တန္းစားဗုဒၶဘာသာျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘုရားသည္ ဉာဏ္ပညာကုိ အဓိကအားထား၍ ပါရမီျဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္
ကမာၻတစ္သိန္း ပါရမီ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ရပါတယ္။

ဘုရားရွင္ကလည္း “ဉာဏ္သာလွ်င္ အမိဉာဏ္သာလွ်င္အဖ” ဟုေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ပညာ ဆုိသည္မွာ မိမိျပဳလုပ္ေသာ အလုပ္တစ္ခုသည္ မွား၊ မွန္ခြဲျခားကာ အမွန္ကုိျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ ဉာဏ္ကုိေ ခၚရပါမည္။

လူဘ၀ေရာက္လာလို႔မွ မိမိက အဓိကႏွင့္ အဓိကမဟုတ္တာကို မခဲြျခားတတ္ပါက လူျဖစ္က်ိဳးနပ္မည္မဟုတ္ပါ။ အေရးမႀကီးတာကို အေရးတႀကီးမလုပ္မိဖုိ႕က အေရးႀကီးပါတယ္။ ေရွ႕ကေရးခဲ့ေသာ ေအာက္တန္းစားဗုဒၶ ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔မွာ မိမိကိုယ္တုိင္ ဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္ ေနမွန္းကိုပင္ သိၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဉာဏ္ကို ခြဲျခားလိုက္မည္ဆုိပါက သာသနာတြင္း ဉာဏ္ႏွင့္ သာသာနာပ ဉာဏ္ ဟုခြဲျခားသိရပါမယ္။

သာသနာပဉာဏ္ဆုိ သည္မွာ ကမၼႆကတဉာဏ္(ကံႏွင့္ ကံ၏အက်ိဳးေပးကိုယံုၾကည္ေသာဉာဏ္)၊ သာသနာတြင္း ဉာဏ္ဆုိသည္မွာသစၥာႏုေလာမိကဉာဏ္(သစၥာေလးပါးကို ပိုင္းျခားထင္ထင္
သိျမင္ေသာဉာဏ္) ျဖစ္ပါတယ္။

သာသနာဆုိသည္မွာ ဘုရားရွင္က ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္ၾကဖုိ႔၊ နိဗၺာန္ ေရာက္ႏိုင္ၾကဖို႔၊ သစၥာသိဖို႔၊ ယဥ္ေက်းၾကဖုိ႔၊
လိမၼာၾကဖုိ႔ဆံုးမ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ အဆံုးအမ တရားဟူသမွ်ကို ေခၚပါတယ္။

ဘုရားရွင္၏ အဆံုးအမေတြကို ရင္ထဲမွာကိန္းေနၿပီးေတာ့ ေလာကဓံတရားေတြနဲ႔ ေတြ႕ၾကံဳလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားတယ္၊ သိေအာင္ႀကိဳးစားတယ္၊ သိၿပီးရင္လည္း လက္ေတြ႕က်င့္သံုးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သည္ သာသနာတြင္း တရားကိန္းတယ္လို႔ေျပာရပါမယ္။

ဘုရားရွင္ေတာ္ ေပၚလာမွသာ သစၥာတရားေတြက သိခြင့္ရတာပါ။ သာမာန္ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ အလုပ္ေတြက
ဘုရားမပြင့္လည္း ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။

ဘုရားေလာင္း ေ၀သံသရာမင္းသည္ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို လွဴဒါန္းေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က သာသနာပကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ လွဴဖုိ႔တုိက္တြန္းတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သားနဲ႔သမီးကို ကၽြန္အျဖစ္ခိုင္းဖုိ႔ အလွဴခံေတာ့လည္း လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားမပြင့္ေသာ္လည္း ရွိေနတဲ့တရားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာသနာပတရား ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါန၊ သီလ၊ သမထ အလုပ္ေတြကို ဘာသာ၀င္တုိင္းလုပ္ၾကပါတယ္။ ေဆးရံုေတြ၊ မ်က္မျမင္ေက်ာင္းေတြ ဆုိလည္း ခရစ္ယာန္ေတြ စလုပ္ခဲ့တာေတြပါ။ သူတုိ႔လုပ္ေနတာေတြက သစၥာသိၿပီးလုပ္တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အက်ိဳးအေၾကာင္း နာလည္း၍ ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္ ဆင္ျခင္ၿပီးလုပ္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

ဗုဒၶဘာသာမွသာ ထုိတရားေတြကို သိရတာပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိကဒါနေတြလုပ္ ေနေသာ္လည္း ဘာမွ မသိပါက အျခားဘာသာေတြႏွင့္ အလားတူပင္ျဖစ္ေနပါမယ္။

ဘုရားရွင္က သစၥာတရားကိုသိခဲ့ၿပီး သတၱ၀ါေတြကိုလည္း သစၥာသိၿပီး လုပ္ေသာအလုပ္၊ က်င့္ေသာတရားမ်ား ျဖစ္ရန္ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

အတိတ္တုန္းက မိမိတုိ႔က ဘာမွမသိဘဲလုပ္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကလို႔ သံသရာလည္ေနရတာပါ။ မသိတာက (အ၀ိဇၨာ)၊
မသိေတာ့ဘံု၊ ဘ၀ေတြလိုခ်င္ၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တာက(တဏွာ)၊ ငါ့အလွဴ၊ ငါလုပ္တာလို႔ စြဲတာက(ဒိ႒ိ)၊ ဒါေတြေၾကာင့္ လက္ရွိခႏၶာႀကီးရေနရတာပါ။

အေၾကာင္းရင္းကိုၾကည့္ရင္ သစၥာမသိ၊ ဉာဏ္မရွိဘဲလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ပါ။ ဒီတရားေတြကလည္း ဘုရားရွင္ပြင့္မွ သိရတာပါ။

“ဘုရားရွင္ေတာ္ မပြင့္ေပၚလွ်င္၊
လူေတာ္အမ်ား၊ စိတ္ေကာင္းထားလည္း၊
ဤကားကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ႏွင့္၊
ထိုထိုဘံုဘ၀ မသိရ၊
မ်ားလွအျပစ္ေတြ”…၊

အမ်ားအားျဖင့္ သိေနတာက သူမ်ားအသက္သတ္မွ၊ သူတပါးပစၥည္းခိုးမွ၊ သူတပါးသားမယားကို ျပစ္မွားမွ၊ လိမ္ညာေနမွ၊ မူးရစ္ေနမွ အကုသိုလ္လုိ႕သိၾကပါတယ္။ ဒါေတြက အၾကမ္းစား အကုသိုလ္ေတြပါ။

ဘုရားေရွ႕မွာ အ၀ိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ဒိ႒ိေတြနဲ႔ ဘံု၊ ဘ၀ေတြ၊ လိုခ်င္တာေတြ ေတာင္းေနတာကို အကုသိုလ္ဆုိတာ မသိၾကပါဘူး။ ဒါမ်ိဳးကေတာ့ ႏူးညံတဲ့ အကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။

အကုသိုလ္က လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း အျပစ္ရွိပါတယ္။ အက်ိဳးေပးရင္လည္း မေကာင္းက်ိဳးဘဲရပါတယ္။

မိမိတုိ႔ေတြက အတိတ္က အ၀ိဇၨာ ဦးေဆာင္ၿပီး ျပဳလုပ္ခဲ့တာက သမုဒယသစၥာပါ။ သမုဒယေၾကာင့္ ယခု ဒုကၡသစၥာ ရေနတာပါ။

ဒုကၡသစၥာ ဆုိတာေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းတရားျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိခႏၶာႀကီးက သက္ေသျပေနပါတယ္။ အတိတ္တုန္းက မိမိတုိ႔ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ဘုရားမပြင့္ခဲ့လို႔၊ သစၥာမသိခဲ့လို႔၊ ယခုခ်ိန္ထိ ဆင္းရဲက်ိဳးခႏၶာႀကီးရေနတာပါ။

ထုိ႔အတြက္ မိမိတုိ႔ေတြသည္ ဓမၼအရသာကို သိေအာင္လုပ္ၿပီး ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာတရားေတာ္မ်ား
အတိုင္းလိုက္က်င့္ရပါမယ္။ ေယာင္းမသည္ဟင္း၏ အရသာကိုမသိရသလို အသိဉာဏ္မရွိေသာသူသည္လည္း တရားအရသာကို သိရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ နိဗၺာန္ ကိုသာ ရည္စူး၍ျပဳလုပ္ရပါမယ္။

အလွဴဒါန ပစၥည္းအနည္း-အမ်ားက အဓိက မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိ လွဴဖြယ္ပစၥည္းရဲ႕ စင္ၾကယ္မႈ၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၊ မိမိရဲ႕စိတ္ထားေပၚမူတည္ၿပီး အက်ိဳးေပးရလဒ္လည္း ကြားျခားရပါတယ္။

မိမိတုိ႔ရဲ႕ေကာင္းမြန္တဲ့ သဒၶါတရား၊ သီလေစာင့္တည္ႏိုင္မႈ၊ ဉာဏ္ပညာတုိ႔ကို ေကာင္းစြာအသံုးခ်၍ သံသရာ
လြတ္ေၾကာင္းတရားမ်ားကိုသိရွိ၊ က်င့္ၾကံႏိုင္မွသာ ပညာဓိကဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

မိမိသိရွိလိုက္ရတဲ့ သံေ၀ဂတရား၊ အသိတရားကို လိုက္နာက်င့္ၾကံဖုိ႕က အေရးႀကီးပါတယ္။ အသိကို လုိက္မက်င့္ေတာ့၊ သိသလို မသိသလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မသိတာဘဲျဖစ္သြားတက္ပါတယ္။

ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ယွဥ္ဘက္ ကိုးကြယ္ေသာ၊ ဆုေတာင္းေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကရေအာင္ က်င့္ၾကံႏိုင္မွသာလွ်င္
မိမိသည္ သံသရာေဘးမွ လြတ္ေျမာင္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

“ဘုရားရွင္ေတာ္၊ ပြင့္ထြန္းေပၚ၍၊
ေဟာေဖာ္ေျပာၾကား၊ ျမတ္တရားေၾကာင့္၊
ဤကားကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ႏွင့္၊
ထိုထိုဘံုဘ၀ သိၾကရ၊
မ်ားလွေက်းဇူးေတြ”…။

(BlackPrince, ဧဒင္ဥယ်ာဥ္)

၂၄-ပစၥည္း တိုက်ဥ္းလိုရင္းျမန္မာျပန္

(၁) ေဟတုပစၥေယာ-အေၾကာင္းတရားအေနအားျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာတရားသည္၎၊

(၂) အာရမၼဏပစၥေယာ-အာရံုအေနအားျဖင့္---

(၃) အဓိပတိပစၥေယာ-အႀကီးအကဲအေနအားျဖင့္---

(၄) အနႏၲရပစၥေယာ-အျခားအကြယ္မရွိေသာအားျဖင့္---

(၅) သမနႏၲရပစၥေယာ-အၾကားကာလမရွိေသာအားျဖင့္---

(၆) သဟဇာတပစၥေယာ-အတူတကြျဖစ္ေပၚ(ေစ)ေသာအားျဖင့္---

(၇) အညမညပစၥေယာ-အခ်င္းခ်င္းျဖစ္(ေစ)ျခင္း၊ ေထာက္ပံ့ျခင္းအားျဖင့္---

(၈) နိႆယပစၥေယာ-တည္ရာမွီရာအေနအားျဖင့္---

(၉) ဥပနိႆယပစၥေယာ-အားႀကီးေသာ တည္ရာမွီရာအေနအားျဖင့္---

(၁၀) ပုေရဇာတပစၥေယာ-ေရွးဦးစြာျဖစ္၍ ျဖစ္ေပၚမည့္အေနအားျဖင့္---

(၁၁) ပစၦာဇာတပစၥေယာ-ေရွးဦးစြာျဖစ္ေသာရုပ္တရားမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေသာအားျဖင့္---

(၁၂) အာေသ၀နပစၥေယာ-ထပ္ခါတလဲလဲအားထုတ္၍ အားႀကီးေအာင္ျပဳေသာအားျဖင့္---

(၁၃) ကမၼပစၥေယာ-စိတ္၏အားထုတ္မႈတည္းဟူေသာ အမူအရာအားျဖင့္---

(၁၄) ၀ိပါကပစၥေယာ-အားထုတ္မႈကင္း ၿငိမ္သက္ျခင္းေၾကာင့္ အားထုတ္မႈကင္း ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိေအာင္ျပဳေသာအားျဖင့္---

(၁၅) အာဟာရပစၥေယာ-ရုပ္နာမ္တို႔ကို ေထာက္ပံ့ေသာအားျဖင့္---

(၁၆) ဣႄႏိၵယပစၥေယာ-အစိုးတရျပဳေသာအားျဖင့္---

(၁၇) စ်ာနပစၥေယာ-ဆန္႔က်င္ဘက္တို႔ကို ေလာင္ၿမိဳက္ေစေသာအားျဖင့္---

(၁၈) မဂၢပစၥေယာ-ထိုထိုဂတိႏွင့္ကုသိုလ္အကုသိုလ္တို႔မွ ထြက္ေျမာက္ေစေသာအားျဖင့္---

(၁၉) သမၸယုတၱပစၥေယာ-မွီရာ အာရံု အျဖစ္ အခ်ဳပ္တူညီမႈတည္းဟူေသာ အတူတကြျဖစ္ျခင္းအားျဖင့္---

(၂၀) ၀ိပၸယုတၱပစၥေယာ-မွီရာ အာရံု အျဖစ္ အခ်ဳပ္ကြဲျပားမႈတည္းဟူေသာ တကြဲတျပားျဖစ္ျခင္းအားျဖင့္---

(၂၁) အတိၳပစၥေယာ-မိမိကိုယ္တိုင္ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္သေဘာရွိသည္ျဖစ္၍ ယင္းသေဘာရွိေသာတရားတို႔ကို

ေထာက္ပံ့ေသာအားျဖင့္---

(၂၂) နတိၳပစၥေယာ-မိမိ၏အျခားမဲ့၌ျဖစ္ေပၚလာမည့္နာမ္တရားတို႔ကို ျဖစ္ခြင့္ေပးေသာအားျဖင့္---

(၂၃) ၀ိဂတပစၥေယာ-မိမိ၏အျခားမဲ့၌ ျဖစ္ေပၚလာမည့္နာမ္တရားတို႔ကို ေနရာေပးေသာအားျဖင့္---

(၂၄) အ၀ိဂတပစၥေယာ-မိမိကိုယ္တိုင္ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္သေဘာရွိသည္ျဖစ္၍ ယင္းသေဘာရွိေသာတရားတို႔ကို

မေပ်ာက္ပ်က္ေစေသာအားျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာတရားသည္၎၊ အတိၳ-စင္စစ္မေသြ ရွိပါေပ၏။ ဣတိ-ဤသို႔၊ ေဗာေဓႏံၲ-သိေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရားကို၊ ၀ႏၵာမိ-ဦးႏွိပ္ရုိက်ိဳး၊ လက္စိုမုိးကာ ရွိခုိးကန္ေတာ့ပါ၏ဘုရား။

မွတ္ခ်က္။ ။ပ႒ာန္း (၂၄) ပစၥည္းကို ပါဠိ+ျမန္မာႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္လိုၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔အတြက္ မူရင္းပ႒ာန္းအ႒ကတာႀကီးမွ တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္၍ တိုတိုက်ဥ္းက်ဥ္း ေဖၚျပေပးလိုက္ပါသည္။

တရားထုိင္ျခင္းကို ေလ့က်င့္သင္ၾကားသည့္ ၿဗိတိန္စာသင္ေက်ာင္းကို အစိုးရ ကူညီမည္

အိႏၵိယစတုိင္ တရားဘာ၀နာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္း Meditation ကို ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးေနသည့္ ၿဗိတိန္စာသင္ေက်ာင္းကို အစိုးရက ရန္ပံုေငြ ကူညီ ေပးသြားမည္ျဖစ္သည္။

လန္ကတ္ရိႈင္းယားေဒသ၊ စကယ္မာေဒးအရပ္ရွိ မဟာရိရွီ ေက်ာင္းတြင္ အိႏိၵယတရားျပ ဂုရုဆရာႀကီး မဟာရိရွီမဲေဟးေယာဂီ၏ သင္ၾကားမႈမ်ားႏွင့္ အက်င့္အႀကံတို႔ကို သင္ၾကားေပးလ်က္ရွိသည္။ မဟာရိရွိ မဲေဟးေယာဂီ၏ တပည့္မ်ားထဲတြင္ ဂီတအႏုပညာရွင္၊ အဆိုေက်ာ္မ်ားျဖစ္သည့္ The Beatles အဖြဲ႔၀င္မ်ား ရွိခဲ့ဖူးသည္။

တရားထုိင္ျခင္းျဖင့္ စိတ္၏ ျငိမ္းေအးမႈကို ရရွိေစသည့္အျပင္ စာသင္ယူျခင္းလည္း တိုးတက္လာႏုိင္သည္

ေန႔စဥ္ ေက်ာင္းတက္ရက္တုိင္း ေက်ာင္းခ်ိန္ မစတင္မီႏွင့္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မ်ားတြင္ အသက္ ၄ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးမ်ားလည္း တရားထုိင္ျခင္း သင္ခန္းစာမ်ားကို တက္ေရာက္ေလ့လာၾကသည္။ အစိုးရ ေထာက္ပံ့ေၾကးေငြ ရရွိထားသည့္ ေက်ာင္း ၂၄ ေက်ာင္းတြင္ တစ္ေက်ာင္းျဖစ္ေသာ မဟာရိရွီေက်ာင္းက ဤသို႔ တရားဘာ၀နာကို ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးျခင္းျဖင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ တပည့္မ်ားအေနျဖင့္ စိတ္ျငိမ္း ေအးခ်မ္းသာမႈကို ရရွိခံစားၾကၿပီး သင္ယူေလ့လာျခင္း စြမ္းရည္ကိုလည္း တိုးတက္ေစသည္ဟု ဆို၏။

အစိုးရ ေထာက္ပံ့ ကူညီေသာ္ျငားလည္း အမ်ဳိးသားသင္ရိုးညြန္းတမ္းကို တစ္ပံုစံတည္း လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ရန္ မလိုအပ္ပါ။

ေမာကၡႏုိင္ငံတကာ ပညာေရးသတင္း

၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြက္ CNN မွ ေရြးခ်ယ္တဲ႔ ဟီးရိုး ၁၀ ဦး

ကမၻာႀကီးကို သူရဲေကာင္းေတြက ေန႔တိုင္း ေျပာင္းလဲပစ္ေနသည္။ ဒါေပမဲ႔ အခု ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ 'Top 10 CNN Heroes' ဆုအတြက္ CNN ပရိသတ္ေတြ မဲေပး ေရြးခ်ယ္တဲ႔ သူရဲေကာင္းေတြက ေရွ႕တန္း စစ္မ်က္ႏွာျပင္က မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ မဟုတ္။ သာမန္ ဆင္းရဲသားေတြ၊ ဟိုတယ္ ၀န္ထမ္းေတြ၊ စစ္ပြဲမွာ ေယာက္်ား ေသဆံုးခဲ႔ၿပီး က်န္ရစ္တဲ႔ မုဆိုးမေတြ ျဖစ္သည္။

Top 10 စာရင္း၀င္ သူရဲေကာင္းတစ္ဦးခ်င္းက ေဒၚလာ ၅၀,၀၀၀ ရမွာျဖစ္ၿပီး၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႔ တကမၻာလံုး တိုက္ရိုက္လႊင္႔ က်င္းပမယ္႔ CNN Heroes ဂုဏ္ျပဳပြဲ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္ရမွာ ျဖစ္သည္။

ထိပ္တန္း သူရဲေကာင္း ၁၀ ဦးထဲမွ ေနာက္ထပ္ တစ္ႏွစ္တာ CNN သူရဲေကာင္းတစ္ဦးကိုလည္း ေရြးခ်ယ္မည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္တာ သူရဲေကာင္း သတ္မွတ္ခံရသူက ေဒၚလာ ၂၅၀,၀၀၀ ထပ္ရရွိမည္။

၂၀၁၁ သူရဲေကာင္းတစ္ဦးထဲအတြက္ ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္ေန႔ကစၿပီး မည္သူမဆို အင္တာနက္နဲ႔ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းေတြကေန CNNHeroes.com. မွာ မဲေပးႏိုင္သည္။

တစ္ႏွစ္တာ CNN Heroes ေရြးခ်ယ္မွႈမွာ ငါးႏွစ္ဆက္တိုက္ ရွိလာၿပီး၊ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္မွ လူ ၄၀,၀၀၀ ေက်ာ္ သူရဲေကာင္းအျဖစ္ အမည္စာရင္းတင္သြင္းခံခဲ႔ရသည္။

ယခုႏွစ္အတြက္ ထိပ္တန္း ဟီးရိုး ၁၀ ဦး (နာမည္ အကၡရာစဥ္လိုက္)

Eddie Canales

Eddie Canale ရဲ႕ သားက ၂၀၀၁ခုႏွစ္ အထက္တန္းေက်ာင္း ေဘ႔စ္ေဘာကစားပြဲမွာ ေက်ာရိုးက်ဳိးသြားသည္။ ဒီေန႔ Eddie က Gridiron Heroes လူမွႈေရးအဖြဲ႔ကို ထူေထာင္ထားၿပီး ေက်ာရိုးခါးရိုး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူမ်ား ဘ၀ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို႔ အကူအညီေပးေနသည္။

Taryn Davis

Taryn Davis ၂၁ ႏွစ္ အရြယ္မွာ သူမေယာက္်ား အေမရိကန္စစ္တပ္မွ တပ္ၾကပ္ အီရတ္မွာ အသတ္ခံရသည္။၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ သူမက အေမရိကန္ မုဆိုးမမ်ား အဖြဲ႔ကို စတင္ထူေထာင္ခဲ႔သည္။ လက္ရွိ သူမရဲ႕ လူမွႈေရးအဖြဲ႕က မုဆိုးမငယ္ ၈၀၀ နီးပါးကို ကူညီေထာက္ပံ႔ေပးေနသည္။

Sal Dimiceli

Sal Dimiceli က ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြ သူတို႔ေျခေထာက္ေပၚ သူတို႔ရပ္ႏိုင္ေအာင္ အကူညီေပးေနသည္။ သူေထာင္ထားတဲ႔ လူမွႈေရးအဖြဲ႔က ႏွစ္စဥ္ လူ ၅၀၀ ေက်ာ္ရဲ႕ အစားအစာ၊ ေနရာ၊ အိုးခြက္ပန္းကန္ နဲ႔ အျခား လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ကူညီေပးေနသည္။

Elena Durón Miranda

Elena Duron Miranda ကေလးဘ၀က အာဂ်င္တီးနားႏိုင္ငံ ဘာရီလိုခ်ီၿမိဳ႕ အမွႈိက္ပံုေတြမွာ ရွာေဖြစားေသာက္ ရသူ ျဖစ္သည္။ ဒီေန႔ သူမရဲ႕ PETISOS လူမွႈေရးအဖြဲ႔က အာဂ်င္တီးနား အမွႈိက္ပံုေတြမွ ကေလး ၂၀၀ ေက်ာ္ကို ေစာင္႔ေရွာက္ထားၿပီး ေက်ာင္းထားေပးလ်က္ ရွိသည္။

Derreck Kayongo

Derreck Kayongo နဲ႔ အဖြဲ႔က ဟိုတယ္ေတြမွာ သံုးၿပီးသား ဆပ္ျပာ အက်န္ေတြ စုေဆာင္းၿပီး၊ အာဖရိကမွ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ အသံုးခ်သည္။ သူ႔အလုပ္ကို ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ႔ၿပီး၊ အာဖရိက ကိိုးႏိုင္ငံက ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္ေတြကို ဆပ္ျပာအတံုး ၁၀၀,၀၀၀ ေက်ာ္ ေပးႏိုင္ခဲ႔သည္။

Diane Latiker

Diane Latiker ေနတဲ႔ ခ်ီကာဂို ရပ္ကြက္ႀကီးနားမွာ အၾကမ္းဖက္ဂိုဏ္းေတြ မ်ားျပားလြန္းသည္။ သူမ အိမ္မွာ လူငယ္ေတြအတြက္ ေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္း စဖြင္႔ထားခဲ႔ၿပီး၊ ကေန႔ အဲဒီေက်ာင္းက လူငယ္ ၃၀၀ ေက်ာ္ အတြက္ ခိုလွႈံရာ ျဖစ္လာသည္။

Robin Lim

Robin Lim က ကိုယ္၀န္ေဆာင္တဲ႔ သူ႔ညီမ မီးဖြားရင္း ေသဆံုးၿပီးေနာက္၊ သားဖြားဆရာမ ျဖစ္လာခဲ႔သည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ကတည္းက သူမနဲ႔ အဖြဲ႔က အင္ဒိုနီးရွားမွ ဆင္းရဲတဲ႔ အမ်ဳိးသမီးမ်ားရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မွႈ၊ ကေလးေမြးဖြားမွႈေတြကို ကူညီေပးေနသည္။

Patrice Millet

Patrice Millet က ကင္ဆာေရာဂါ ရရွိလာၿပီးေနာက္၊ သူ႔ဇာတိ ေဟတီႏိုင္ငံမွာရွိတဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ ဘ၀ကို ျမွဳပ္ႏွံဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ႔သည္။ သူနဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕က ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္မွ ကေလးငယ္ ရာေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ ေဘာလံုးအသင္း၊ နည္းျပျခင္း၊ စားစရာေပးျခင္း၊ တာ၀န္သိတဲ႔ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ထြန္းေရးေတြ သင္ၾကားေပးသည္။

Bruno Serato

စာဖိုမွႈး Burno Serato က သူ႔မိသားစုနဲ႔အတူ မိုတယ္ တစ္ခုမွာ မွာေနထိုင္ၿပီး၊ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကတည္းက ဆင္းရဲတဲ႔ ကေလးေတြကို ညစာေကြ်းလာခဲ႔သူ ျဖစ္သည္။ အခု သူက ကယ္လီေဖာနီးယားျပည္နယ္ အက္နာဟိုင္းမ္ၿမိဳ႕ Boys and Girls Club မွာ ဆင္းရဲတဲ႔ ကေလး ၂၀၀ ေက်ာ္ကို ေန႔တိုင္း ညစာေကြ်းေနသည္။

Amy Stokes

Amy Stokes က ေတာင္အာဖရိကမွ HIV/AIDS ေရာဂါခံစားရသူမ်ားနဲ႔ ဆင္းရဲတဲ႔ ကေလးေတြ အတြက္ ေႏြးေထြးတဲ႔ မိသားစုဘ၀ တည္ေဆာက္ေပးေနသူ ျဖစ္သည္။ အင္တာနက္ကေန တကမၻာလံုးမွ လူငယ္ ၃၀၀ ေက်ာ္ကို ခ်ိတ္ဆက္၊ အကူအညီရယူၿပီး၊ သူမရဲ႕ လူမွႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

Source: CNN

၀င္႔ထန္း

အမ်ားဆံုး ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ လူသတ္သမား အဆုတ္ကင္ဆာ

ဒီေန႔ ေဆြးေႏြးမည့္ ေခါင္းစဥ္က ဘာပါလဲ ကမၻာမွာေရာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ ပါ အမ်ားဆံုး ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ လူသတ္ သမား အဆုတ္ ကင္ဆာ ေရာဂါ အေၾကာင္း ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဆုတ္ကင္ဆာ ေရာဂါဆုိတာ ဘာပါလဲ

အဆုတ္ကင္ဆာ အေၾကာင္းကို မေဆြးေႏြးမီ အဆုတ္ရဲ႕ခႏၶာေဗဒ တည္ေဆာက္ပံုႏွင့္ ဇီဝကမၼေဗဒ လုပ္ငန္းေတြကို အနည္းဆံုး အတိုခ်ံဳး ေဆြးေႏြးတင္ျပပါမယ္။ အဆုတ္ ကင္ဆာ ျဖစ္လာတဲ့ အခါ ေရာဂါလကၡ ဏာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာတယ္ ဆိုတာ ပိုသ ေဘာေပါက္ နားလည္ေစ ခ်င္လို႔ပါ။

အဆုတ္ရဲ႔ ခႏၶာေဗဒတည္ေဆာက္ ပုံနဲ႔ ဇီဝကမၼ လုပ္ငန္း ေတြကုိ သိပါရေစ

အဆုတ္ဟာ ဘယ္ညာအေနနဲ႔ ႏွလံုးရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ရင္ေခါင္း အတြင္းမွာရွိပါတယ္။ ရင္ေခါင္းဆိုတာ ကလည္း လည္ပင္းနဲ႔ ဝမ္းဗိုက္ၾကား ထဲက ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဘက္မွာ ေက်ာ႐ိုး၊ ေဘးမွာနံ႐ိုး နဲ႔ ေရွ႕ပိုင္းမွာ ရင္ၫြန္႔႐ိုး (Sternum) ေတြနဲ႔ ကန္႔သတ္သတ္မွတ္ ထားၿပီး ၎တို႔ၾကားနဲ႔ အေပၚေတြ မွာရွိတဲ့ ျြကက္သား၊ အဆီျပင္ အေရျပားေတြနဲ႔ ဖံုးလႊမ္းထားပါတယ္။

ဝမ္းဗိုက္နဲ႔ ရင္ေခါင္းပိုင္းကိုေတာ့ Sternum) ဆိုတဲ့ ၾကြက္သားနဲ႔ အရြတ္ျပားစပ္ေနတဲ့ ၾကြက္သား ျပားႀကီးက ျခားနားထားပါတယ္။ အသက္႐ွဴတဲ့အခါမွာ ဒီျြကက္သား ျပားႀကီးက ေအာက္ဘက္ကို ဆင္း သြားၿပီး နံ႐ိုးေတြက ေဘးကို ကားထြက္ကာ ေရွ႕ပိုင္းက အေပၚကို တက္လာ လို႔ရင္ေခါင္း အတြင္းပိုင္းဟာ က်ယ္လာၿပီး ႐ွဴသြင္းလိုက္တဲ့ ေလ ေတြကို စုပ္ယူကာ အဆုတ္ထဲကို ေလေတြ အသက္႐ွဴျြပန္က တစ္ဆင့္ ဝင္လာပါတယ္။

အဆုတ္ရဲ႕ ေလအိတ္ Alveoli ရဲ႕ အတြင္းအေျမႇးပါးကို ျဖတ္ၿပီး ေသြးထဲဝင္လာတဲ့ ကာဗြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ဓာတ္နဲ႔ ႐ွဴသြင္း လိုက္တဲ့ေလထဲက ေအာက္ဆီဂ်င္ ဓာတ္ေတြ လဲလွယ္မႈျဖစ္ၾက ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႐ွဴသြင္းတဲ့ေလထဲမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ဓာတ္မ်ားၿပီး ႐ွဴ ထုတ္လိုက္တဲ့ေလမွာေတာ့ ကာဗြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ေတြပါတယ္။ အသက္မ႐ွဴႏိုင္တဲ့အခါေတြ၊ အဆုတ္ ထဲကို ေသြးမသြား လာႏိုင္တဲ့ အခါေတြ၊ အဆုတ္ေလအိတ္ေတြ ေရာင္ခဲၿပီး အေျမႇးပါးေတြ ပ်က္စီးတဲ့အခါေတြမွာ ဒီလိုဓာတ္ေတြ လဲလွယ္ေရႊ႕ေျပာင္းမႈ မလုပ္ႏိုင္လို႔ လူဟာ အသက္႐ွဴမဝ မရဘဲ ျပာႏွမ္းလာ တတ္ပါတယ္။

ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္ကေန ႐ွဴ သြင္းလိုက္တဲ့ ေလဟာ အာခံတြင္းကို ျဖတ္ၿပီး အသက္႐ွဴျြပန္ အႀကီး (Trachea) ကေနတစ္ဆင့္ ဘယ္ညာ အသက္႐ွဴျြပန္ အဆင့္ဆင့္ကေန ေနာက္ဆံုးေလအိတ္ Alveoli ေလး ေတြ အထိ ေရာက္သြားပါတယ္။ ညာဘက္အဆုတ္မွာေတာ့ အေပၚပိုင္း အလယ္ပိုင္းနဲ႔ ေအာက္ပိုင္းဆိုၿပီး Lobes ၃ ခုခြဲထားကာ ဘယ္ဘက္ အဆုတ္မွာေတာ့ အထက္ပိုင္းနဲ႔ ေအာက္ပိုင္း ဆိုၿပီး အဓိက ၂ပိုင္းခြဲျခား ထားပါတယ္။ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္တဲ့ ေနရာေပၚမူတည္ၿပီး ေရာဂါလကၡဏာ ေတြ ကြာျခားတတ္လို႔ ႀကိဳတင္ သိထားေစျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဆုတ္ ၂ ခုၾကားက အေျမႇးပါးဖံုးအုပ္ထားတဲ့ (Pericardium) အိတ္ထဲမွာ ႏွလံုးရွိ ေနၿပီး ႏွလံုးေနာက္ဘက္ ရင္ေခါင္း အတြင္းမွာ အစာမ်ိဳျြပန္ Oesophagus နဲ႔ အသက္႐ွဴျြပန္၊ ေသြးေၾကာ မႀကီးမ်ားနဲ႔ အာ႐ံုေၾကာေတြလည္း ရွိေနၾကပါတယ္။ အဆုတ္ကိုေတာ့ အေျမႇးပါးအိတ္ Pleural Cavity က ဖံုးလႊမ္းထားပါတယ္။ ဒီလိုရင္ေခါင္း အတြင္းမွာ အဆုတ္အျပင္ အျခား ခႏၶာအစိတ္အပိုင္း ေတြရွိေနတယ္ဆို တာတင္ျပရတာကေတာ့ ဓာတ္မွန္ ႐ိုက္တဲ့အခါ ရင္ေခါင္းအတြင္းမွာ အႀကိတ္အဖုေတြ ေတြ႕ပါက အျခား ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြကလည္း ျဖစ္ ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ သိထားေစခ်င္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ အဆုတ္ကင္ဆာ ဆုိတာ ဘာလဲလုိ႔ ေမးပါရေစ

အတိုဆံုးရွင္းျပရရင္ေတာ့ အဆုတ္ကစတင္ျဖစ္ေနတဲ့ ကင္ဆာကို အဓိက ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ကင္ဆာဆိုတာကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ မွာ ဆဲလ္ေတြဟာ ျဖစ္-တည္-ပ်က္ ဆိုတဲ့ သဘာဝသေဘာတရားအတိုင္း ပံုမွန္အားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေခတၲ တည္ကာ ပ်က္စီးသြားၾကပါတယ္။ ဒီလိုပ်က္စီးသြားတဲ့ဆဲလ္ေတြ ေနရာ မွာ ဆဲလ္အသစ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး အစားထိုးၾကလို႔ အသက္ရွင္ေနသမွ် ခႏၶာကိုယ္ႀကီး တည္ၿမဲေနတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ဆဲလ္ေတြဟာ ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့လို႔ ပ်က္ခ်ိန္တန္ မပ်က္စီးဘဲ အထိန္း အကြပ္အတား အဆီးမရွိ ပြားမ်ား ႀကီးထြားလာကာ အနီးအနားက ခႏၶာအစိတ္အပိုင္း ေတြထဲထိုးဝင္အျမစ္တြယ္ကာ ထပ္မံ ပြားမ်ားသလို အဆီရည္ျြပန္ Lymphatic ေတြ ေသြးေၾကာ ေတြထဲကိုပါ တိုးဝင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုးမွာ ပ်ံ႔ႏွံ႔အျမစ္တြယ္ႀကီးထြားကာ ဒုကၡ ေပးတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာတဲ့ အေျခအေနကိုေတာ့ ကင္ဆာေရာဂါ လို႔ေခၚပါတယ္။ အဆုတ္မွာ ဒီလို အေျခအေန ေတြ ျဖစ္ေနတာကို အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။ တကယ္ေတာ့ အဆုတ္ရဲ႕ ေလျြပန္ေတြမွာ အျဖစ္မ်ားတာမို႔ အဆုတ္ကင္ဆာကို Bronchogenic Cancer လို႔လည္း အသိမ်ားၾကပါ တယ္။ အဆုတ္ကို ဖံုးအုပ္ထားတဲ့ အေျမႇးပါးက ျဖစ္လာတဲ့ ကင္ဆာ အမ်ိဳးအစားကိုေတာ့ Mesothelioma Cancer လို႔ ေခၚပါတယ္။ Mesothelioma

အဆုတ္ ကင္ဆာဆိုတာက အဆုတ္က စတင္ျဖစ္ေနတဲ့ ကင္ဆာကုိ အဓိက ဆုိလုိတာ ဆုိေတာ့ အဆုတ္က စတင္မျဖစ္တဲ့ အဆုတ္ကင္ဆာ ဆိုတာ မ်ား ရွိပါေသးသလား

ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီ အဆုတ္က စတင္တာ မဟုတ္ဘဲ အျခား ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြမွာ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ၿပီး ေရာဂါရင့္လာ လို႔ ကင္ဆာဆဲလ္ေတြ ေသြးေၾကာ ေတြက တစ္ဆင့္ အဆုတ္မွာ လာေရာက္ အနည္တင္ကာ ပြားမ်ားႀကီး ထြားဒုကၡ ေပးတဲ့ ကင္ဆာေတြက ပိုလို႔ေတာင္ အျဖစ္မ်ားပါေသးတယ္။ ဒီလိုကင္ဆာ မ်ိဳးကိုေတာ့ Secondary သို႔မဟုတ္ Metastatic Lung Cancer လို႔ ေခၚပါတယ္။ ရင္သားကင္ဆာေတြ၊ ဆီးက်ိတ္ကင္ဆာေတြ၊ အ႐ိုးကင္ဆာ ေတြ၊ သိုင္း႐ြိဳက္ကင္ဆာေတြကေန အဆုတ္မွာ ပ်ံ႔ႏွံ႔အျမစ္တြယ္ ပြားမ်ား တာေတြ အျဖစ္မ်ား ၾကပါတယ္။

အဆုတ္ကင္ဆာဟာ အျဖစ္မ်ားတဲ့ ကင္ဆာပါလား

တကယ္ေတာ့ ဒီကင္ဆာဟာ ကမၻာေပၚမွာ အမ်ိဳးသားေကာ အမ်ိဳး သမီးေတြမွာပါ အမ်ားဆံုးႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ လူသတ္သမား ကင္ဆာ ေရာဂါျဖစ္ပါ တယ္။ အေမရိကန္ ကင္ဆာေရာဂါ အဖြဲ႕ႀကီးက ခန္႔မွန္းခ်က္အရေတာ့ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ အေမရိကန္ လူမ်ိဳး ၂၃၀ဝ၀ဝ ခန္႔ဟာ အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားခံစားေနရၿပီးထိုအထဲမွ၁၆၀ဝ၀ဝ ခန္႔ဟာ ေသဆံုးႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ ဘဝ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ လူ ၁၄ ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ဟာ အဆုတ္ ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ အဆုတ္ကင္ဆာဟာ အသက္ ႀကီးသူေတြမွာ အျဖစ္မ်ားၿပီး ၇၀ရာခိုင္ ႏႈန္းခန္႔ဟာ အသက္ ၆၅ ႏွစ္ေက်ာ္ မွာ ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ မတိုင္မီက ေဆးလိပ္ေသာက္ဆံုးမႈ ျမင့္မား လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ သိသိ သာသာ အျဖစ္ႏႈန္းမ်ားလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယခုေတာ့ ေဆးလိပ္ ေသာက္မႈရဲ႕ အႏၱရာယ္ေတြကို ပညာ ေပးတာေၾကာင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕မွာ အဆုတ္ကင္ဆာအျဖစ္ ႏႈန္း က်ဆင္းစျပဳေနၿပီ မွန္ေသာ္ လည္း ယခုထက္တိုင္ အဆုတ္ ကင္ဆာကေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ နံပါတ္ (၁) လူသတ္သမား ကင္ဆာေရာဂါ ေနရာမွာရွိေနတုန္းပါပဲ။

အဆုတ္ကင္ဆာကုိ ဘာေတြက ျဖစ္ေစပါသလဲ

ေဆးလိပ္ေသာက္မႈကေတာ့ အဆုတ္ကင္ဆာနဲ႔ အထူးပဲ ဆက္ ႏြယ္ေနၿပီး အဆုတ္ကင္ဆာ ၉၀ရာခိုင္ ႏႈန္းခန္႔ဟာ ေဆးလိပ္ေသာက္သံုးျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေဆးလိပ္ ေသာက္သံုးမႈပမာဏနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေသာက္သံုးခဲ့ တယ္ဆိုတဲ့အေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ေဆးတံနဲ႔ ေဆးျပင္းလိပ္ေသာက္တဲ့ သူေတြက ေဆးလိပ္လံုးဝမေသာက္တဲ့ သူေတြထက္ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္ဖို႔ ၅ဆအႏၱရာယ္ရွိေပမယ့္ တစ္ေန႔ စီးကရက္တစ္ဘူးေသာက္သူကေတာ့ ၂၅ဆ ပိုအႏၱရာယ္ရွိပါတယ္။ ေဆးလိပ္မွာ ဓာတုဓာတ္ေပါင္း ၄၀ဝ၀ ခန္႔ရွိရာမွာ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ ဓာတ္ေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား ပါဝင္ပါတယ္။

အဓိကကေတာ့ Nitrosamines နဲ႔ Polycyclic Aromatic Hydrocarbons ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေဆးလိပ္ကို ျဖတ္ လိုက္ရင္ေတာ့ ပံုမွန္ဆဲလ္ေတြက ပံုမမွန္တဲ့ ဆဲလ္ေတြကို ျပန္အစားထိုး ၾကတာမို႔ ၁၅ ႏွစ္ခန္႔ ေဆးလိပ္ျဖတ္ လိုက္ပါက ေဆးလိပ္ မေသာက္သူလို အဆုတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အႏၱရာယ္ ေလ်ာ့သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေဆးလိပ္မေသာက္ ေပမယ့္ သူမ်ားေသာက္တဲ့ ေဆးလိပ္ ေငြ႕ကို ႐ွဴေနရသူေတြလည္း အႏၱရာယ္ ရွိပါတယ္။ ေဆးလိပ္လံုးဝမ႐ွဴ႐ိႈက္ သူႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ သူတို႔လည္း ၂၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုၿပီးအႏၱရာယ္ရွိတာကို သုေတသနက ေဖာ္ျပထား ပါတယ္။ အေမရိကန္မွာ ႏွစ္စဥ္ အဆုတ္ ကင္ဆာေၾကာင့္ ေသဆံုးသူ ၃၀ဝ၀ ခန္႔ဟာ Passive Smoking တစ္ဆင့္ ခံ ေဆးလိပ္ေငြ႕႐ွဴ႐ိႈက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ အဆုတ္ ကင္ဆာ ျဖစ္ေစတဲ့ အျခားအေၾကာင္းကေတာ့ Asbestos Fibresေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ ဓာတုပစၥည္းေတြကို ႐ွဴမိလိုက္ပါက တစ္သက္လံုးအဆုတ္ထဲမွာ ရွိေန တတ္ၿပီး ကင္ဆာျဖစ္ေစတတ္ပါ တယ္။ အပူနဲ႔ အသံေတြ တားဆီးဖို႔ မ်က္ႏွာက်က္ အကာေတြအျဖစ္ Asbestos ကို အသံုးျပဳတဲ့အခါ လုပ္ သားေတြကို ထိခိုက္အႏၱရာယ္ရွိ ေစတာမို႔ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ တား ျမစ္ထားၾကပါတယ္။ ဒီဓာတ္ပစၥည္း ေတြက အေျမႇးပါးေတြမွာ Mesothelioma ကင္ဆာ အမ်ိဳးအစား ကိုျဖစ္ေစၿပီး ေဆးလိပ္ေသာက္ သံုးပါက အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ေျခ၅ ဆကေန အဆေပါင္း ၅၀-၉၀ အထိ ပိုမိုအႏၱရာယ္ရွိေစတတ္ပါတယ္။ Uranium ဓာတ္ယိုယြင္း ပ်က္ စီးတဲ့အခါမွာ သဘာဝ အေလ်ာက္ ထြက္တဲ့ Radon gas ဟာလည္း အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာျဖစ္ပြားတဲ့ အဆုတ္ကင္ဆာေၾကာင့္ေသဆံုးမႈ ၁၂ရာခိုင္ႏႈန္း အေရအတြက္အားျဖင့္ ၂၀ဝ၀ဝ ခန္႔ရဲ႕ တရားခံျဖစ္ တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီဓာတ္ဟာ ေျမႀကီးထဲ က ထြက္လာၿပီး အနံ႔အသက္မရွိဘဲ ဒုကၡေပးပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္ သူေတြကို ပိုအထိနာေစတယ္လို႔ ဆို ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ မွာေတာ့ ဒီ အႏုျမဴဓာတ္ေတြ မသံုးလို႔ ဒီ Gas ရဲ႕ အႏၱရာယ္ေတာ့ မရွိေလာက္ဘူး လို႔ ယူဆရပါတယ္။ မ်ိဳး႐ိုးဗီဇကလည္း အဆုတ္ ကင္ဆာျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေဆးလိပ္ လံုးဝမ ေသာက္ေပမယ့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြမွာ အဆုတ္ ကင္ဆာျဖစ္သူရွိရင္ ျဖစ္ဖို႔အခြင့္ အလမ္းပိုမ်ားတာကို ေတြ႕ၾကရပါ တယ္။

သုေတသနျပဳခ်က္အရ DNA မွာ ဒီကင္ဆာပိုျဖစ္ေစတဲ့ မ်ိဳး႐ိုးဗီဇဟာ ခ႐ိုမိုဆုန္းနံပါတ္ (၁၅)ရဲ႕ q.arm မွာ ရွိေနၿပီး Nicotine စတာနဲ႔ ေပါင္းစပ္ ကာကင္ဆာျဖစ္ေစတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ နာတာရွည္ အသက္႐ွဴျြပန္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အဆုတ္ေရာဂါ (COPD) ပန္းနာရင္က်ပ္သည္ေတြ ဟာလည္း သာမန္လူေတြထက္ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္ဖို႔ ၄-၆ ဆ အႏၱရာယ္ပိုမ်ားၾကပါတယ္။ ယခင္က အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္ ဖူးသူေတြလည္း သာမန္ထက္ အႏၱရာယ္ပိုမ်ားတတ္သလို ေမာ္ေတာ္ ကားေတြ၊ စက္႐ံုေတြကထြက္တဲ့ ဓာတ္ပစၥည္းေတြကလည္း အဆုတ္ ကင္ဆာျဖစ္ပြားမႈကို Passive Smoker ေတြမွာလို အႏၱရာယ္ရွိေစ ႏိုင္ပါတယ္။

ပါေမာကၡေဒါက္တာျမသိန္းဟန္

အင္တာနက္သုံးျခင္းက သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစႏုိင္

Facebook ႏွင့္ YouTube ကဲ့သုိ႕ အင္တာနက္ဝက္ဘ္ဆုိက္မ်ားမွာ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားအတြက္ ဦးေႏွာက္ကုိ ႏုိးၾကားသြက္လက္ေစၿပီး မွတ္ညဏ္ ေလ်ာ့က်ပ်က္စီးျခင္းအား
ကာကြယ္တားဆီးႏုိင္ေၾကာင္း သိပၸံပညာ႐ွင္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။ Social
Networking ဝက္ဘ္ဆုိက္မ်ားႏွင့္ Skype ကဲ့သုိ႕ အြန္လုိင္းဝန္ေဆာင္မႈမ်ားကုိ
မၾကာခဏ အသုံးျပဳတတ္သည့္ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားမွာ ထုိသုိ႕
အသုံးျပဳေလ့မ႐ွိသည့္ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားထက္ ဦးေႏွာက္ပုိင္းဆုိင္ရာတြင္
ပုိ၍ ႏုိးၾကားသြက္လက္ၾကေၾကာင္း ေလ့လာမႈတစ္ခုက ဆုိသည္။
အင္တာနက္သုံးျခင္းျဖင့္ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ၊ စိတ္ဖိစီးမႈႏွင့္
စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းတုိ႕ကုိ ေလ်ာ့နည္းေစႏုိင္သလုိ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားအတြက္
လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈတြင္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစသည္။ Social
network ႏွင့္ IT နည္းပညာတုိ႕မွာ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားကုိ
ပုိမုိႏုပ်ဳိေစႏုိင္ၿပီး မွတ္ညဏ္ကုိလည္း ပုိမုိတုိးတက္ေစႏုိင္ေၾကာင္း
သိရသည္။ အီတလီႏုိင္ငံမွ သုေတသနပညာ႐ွင္မ်ားက ေစာင့္ေ႐ွာက္ေရးေဂဟာႏွစ္ခု႐ွိ
သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားကုိ ေလ့လာမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အဆုိပါ ေဂဟာမ်ားတြင္
လက္ပ္ေတာ့ႏွင့္ ဝါယာလက္စ္ အင္တာနက္စနစ္မ်ား တပ္ဆင္ေပးထားၿပီး
အင္တာနက္သုံးစြဲပုံကုိ သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကသည္။ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားကုိလည္း
Facebook, Twitter ကဲ့သုိ႕ Social networking ဝက္ဘ္ဆုိက္မ်ားႏွင့္ Skype
ကဲ့သုိ႕ အြန္လုိင္းမွ တယ္လီဖုန္း ဆက္သြယ္ေျပာဆုိႏုိင္သည့္
ဝက္ဘ္ဆုိက္မ်ားတြင္ ၎တုိ႕၏ ကုိယ္ပုိင္ account မ်ား ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။
ထုိေလ့လာမႈအရ အင္တာနက္အသုံးျပဳသည့္ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားမွာ
အင္တာနက္အသုံးမျပဳသည့္ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိမ်ားထက္ ပုိမုိ
ႏုိးၾကားတက္ၾကြမႈ႐ွိေၾကာင္း သုေတသနပညာ႐ွင္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။ လြန္ခဲ့သည့္
ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း အင္တာနက္မွ Social networking ဝက္ဘ္ဆုိက္မ်ား
အသုံးျပဳသည့္ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိ အေရအတြက္မွာ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ
တုိးတက္လာခဲ့သည္။ Facebook ႏွင့္ MySpace တြင္ profile
ျပဳလုပ္ထားသူမ်ားအနက္ ၈ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိ အၿငိမ္းစားမ်ား
ျဖစ္ၾကသည္။ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိ ၁ဒသမ၅သန္းေက်ာ္မွာ Facebook တြင္ profile
ျပဳလုပ္ထားၿပီး Skype အသုံးျပဳကာ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ေဆြမ်ဳိးမ်ားႏွင့္
ဆက္သြယ္ေလ့႐ွိၾကေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

ေထရဝါဒ သာသနာ

ယေန႔ ကမၻာတြင္ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ အဓိက ဂုိဏ္း ႏွစ္ ဂိုဏ္း ရွိသည္။ ၎တို႔မွာ ေထရ၀ါဒ ႏွင့္ မဟာယန ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ေရွးလြန္ေလၿပီးေသာ အခ်ိန္၌ အျခားေသာ ဂိုဏ္းမ်ားလဲ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဂိုဏ္းႏွစ္ဂိုဏ္းသည္သာလွ်င္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ျပင္ပရွိ အဆက္အႏြယ္မ်ားထိေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္း ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းျဖင့္ ယေန႔ေခတ္ကာလထိေအာင္ ရွင္သန္လာေပသည္။

ေထရ၀ါဒသည္ ပင္မအားျဖင့္ အိႏိၵယ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႕ပိုင္း၊ သီရီလကၤာ၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္း၊ ကေမၻာဒီးယားႏွင့္ လာအိုတို႔တြင္ ရွင္သန္ခဲ့၏။
မဟာယနသည္ အဓိကအားျဖင့္ အိႏၵိယေျမာက္ပိုင္း၊ တရုတ္၊ တိဘက္၊ ဂ်ပန္၊ မြန္ဂိုလိယ၊ ကိုရီးယား ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းျဖင့္ ရွင္သန္ခဲ့သည္။
ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္ မဟာယနကို ရံဖန္ရံခါ ေျမာက္ပိုင္းဂိုဏ္း ဟု ညႊန္းဆိုၾကၿပီး ေထရ၀ါဒကို ေတာင္ပိုင္း ဂိုဏ္း ဟု ညႊန္းဆိုတတ္ၾကပါသည္။

ထုိဂိုဏ္းႏွစ္ခုတြင္ သိသာထင္ရွားေသာ ကြဲလြဲခ်က္မ်ား ရွိေသာ္လည္း.. သစၥာေလးပါး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ ကမၼ၀ါဒ၊ ပဋိစၥသမုပါဒ အစရွိေသာ အေျခခံ တရားမ်ားမွာမူ ဂိုဏ္းႏွစ္ခုစလံုးတြင္ ထပ္တူ တူညီၾကသည့္ အခ်က္ကိုမူ အေလးထားမွတ္ယူ သင့္သည္မွာ အေရးပါေပသည္။ ဂိုဏ္းႏွစ္ခု၏ အဓိက မတူညီမႈမွာ မတူညီေသာ ဦးစားေပးမႈမ်ားႏွင့္ သမိုင္းဆိုင္ရာ ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ အဆံုးအမကို လိုက္နာျခင္းျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ ၿငိမ္းေအးျခငး နိဗၺာန တရားျမတ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေရး .. ေနာက္ဆံုး အႏၱိမပန္းတိုင္ကား အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။ ေထရ၀ါဒ ဟုေသာ အသံုးအႏွဳံးသည္ သက္ႀကီး၀ါႀကီးပုဂိၢဳလ္မ်ား (ေထရ) ေလွ်ာက္ေသာလမ္း ဟု သဒၵါအလိုအရ အဓိပၸာယ္ ရေပသည္။

ေထရ၀ါဒ ဂိုဏ္းသည္ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ားကို မူလအတိုင္း မွတ္တမ္းတင္ ထိန္းသိမ္းထားေသာ ပါဠိ တိပိဋက (ပိဋကတ္ သံုးပံု)အတိုင္း အစဥ္တစိုက္ လက္ခံပါသည္။ ေထရ၀ါဒဂိုဏ္း၏ အေလးထားမႈမွာ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ားကို စစ္မွန္ေသာ မူလ အေျခအေနအတိုင္း ထိန္းသိမ္းျခင္း ႏွင့္ အနာဂါတ္ မ်ဳိးဆက္အဆက္က္ လက္ဆင့္ကမ္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ား ဆိုရာတြင္ လူပုဂၢဳိလ္မ်ားအား လြတ္ေျမာက္ရာကို မည္သို႔ ရွာေဖြရမည္ကို ညႊန္ျပႏိုင္စြမ္း အျပည့္အ၀ ရွိေသာ လြတ္ေျမာက္ေရး အဆံုးအမ လမ္းညႊန္မႈမ်ား ဟု ယူဆရေပမည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ပင္ အဆံုးအမမ်ား၏ စြမ္းရည္ျပည့္၀ ထိေရာက္မႈကို ေခတ္အဆက္ဆက္ အျမင့္ဆံုး ရွိျမဲ ရွိေနေစရန္ အလို႔ငွာ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ားကို မူလအတိုင္း ႀကဳိးႀကဳိးပမ္းပမ္း ထိန္းသိမ္းထားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အဆံုးအမမ်ားကို မူလပံုစံမွ ျပင္ဆင္လိုက္လွ်င္ သို႔မဟုတ္ တစ္နည္းနည္း ေျပာင္းလဲလိုက္လွ်င္ ထိေရာက္မႈသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေလ်ာ့ပါးသြားဖြယ္ ရွိေပသည္။

ေထရ၀ါဒ ထံုးထမ္းအရ ပါဠိတိပိဋက၌ မပါရွိပဲ သတ္သတ္ ထိန္းသိမ္းထားေသာ သို႔မဟုတ္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ား ရွိသည္ (ဆိုလိုသည္မွာ တိပိဋိကတြင္ မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ျခင္း မရွိပဲ တစ္စံုတရာေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို ေဟာၾကားခဲ့ေသာ နက္နဲသည့္ တရားေတာ္ ) ဟူေသာ ခံယူခ်က္ကိုလည္း ပစ္ပယ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္လွ်င္ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀ ခန္႔ ၾကာမွ စတင္ ေပၚထြန္းလာေသာ္ မဟာယန သုတၱန္မ်ားကို ေထရ၀ါဒက စစ္မွန္သည္ဟု လက္မခံၾကပါ။ ဗုဒၶအဆံုးအမမ်ားကို အဓိက ထိန္းသိမ္းေနသူမ်ားမွာ သံဃာ ဟု ျခံဳငံုေခၚေ၀ၚေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေထရ၀ါဒ သံဃာတို႔သည္ ဗုဒၶက သတ္မွတ္ေတာ္မူခဲ့ေသာ၊ ၀ိနယပိဋကတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္ ရဟန္းဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္တို႔ကို အစဥ္တစိုက္ လိုက္နာ က်င့္သံုးၾကသည္။ ထို ရဟန္းဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္မ်ားသည္ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားကို ေကာင္းစြာတည္တံ့ေစေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ ျဖစ္သည္ဟု ေထရ၀ါဒ သံဃာမ်ားက လက္ခံၾကသည္။

ပုဂံျပည္မတိုင္ခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ ေထရဝါဒ သာသနာ

ေရွးႏွစ္ေပါင္းငါးေထာင္ေလာက္က အင္ဒိုအာရိယန္လူမ်ိဳးမ်ား ဂဂၤါ ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံ အိႏၵဴ ျမစ္၀ွမ္းမ်ား သို ့မ၀င္ေရာက္မျပန္ ့ႏွံ့မွီ ႏွင့္ ေမာင္းဂြတ္အႏြယ္၀င္မ်ား အာရွတိုက္ အေရွ ့ပိုင္း ၊ အေရွ ့ေတာင္ပိုင္း မ်ားသို ့မ၀င္ေရာက္မျပန္ ့ႏွံ ့ေသးမွီကပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာက္လက္နက္မ်ား အသံုးျပဳခဲ့သည့္ ေရွးေဟာင္းလူမ်ိဳးမ်ား ေနထိုင္ခဲ့ၾက‌ေသာ အေထာက္အထားမ်ားေတြ ့ရွိခဲ့ရသည္။

အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဒသမ်ားႏွင့္ပဲခူးခရိုင္ ၊ ျမင္းၿခံ ၊ ပခုတၠဴ ၊ သရက္ ၊ မေကြးခရိုင္ႏွင့္ရခိုင္ တနသၤာရီ ကမ္းရိုးေဒသမ်ားတြင္ အႏွံ ့အျပား ရွာေဖြတူးေဖၚရရွိခဲ့သည္၊

ေက်ာက္ေခတ္လူမ်ိဳးမ်ား ေနာက္ပိုင္း ၊ အာရွတိုက္အေရွ ့ေတာင္ပိုင္း သို ့၀င္ေရာက္လာၾကသည့္ အင္ဒိုနီးရွင္းမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္ဘက္ကမ္းရိုးတန္းတြင္ ႏွစ္အတန္ၾကာေနထိုင္ သြားၾကသည္ဟု ယူဆ ရသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံပင္လယ္ကမ္းရိုးတန္းတ၀ိုက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္က ေနထိုင္သြားခဲ့ၾကသည့္ အင္ဒို နီးရွင္းမ်ားအား ေရွးေခတ္ ပထ၀ီီပညာရွင္ႀကီး တိုေလမီက လူသားစား အရိုင္းအစိုင္းမ်ား ဟုုေဖၚျပခဲ့သည္။ ၿမိတ္ကၽြန္းစုတ၀ိုက္ရွိ ဆလံုလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အင္ဒိုနီးရွင္း အၾကြင္းအက်န္မ်ားဟု သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ယူဆၾကသည္။

သည္ေနာက္ပိုင္း အင္ဒိုအာရိယန္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ အိႏၵိယျပည္သို႔ ၄င္း၊ ေမာင္းဂြတ္အႏြယ္၀င္မ်ားသည္ အာရွတိုက္အေရွ ့ပိုင္း ၊ ေတာင္ပိုင္းမ်ားသို ့၀င္ေရာက္လာၾကသည္။

ယင္းလူမ်ိဳးႀကီးႏွစ္မ်ိဳးသည္ အာရွတိုက္သို ့၀င္ေရာက္လာၾကၿပီးုေတြ ့ ဆံုခဲ့ၾကသည္ ကို အာရွတိုက္ဆိုင္ရာ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ငါးရာႏွင့္ သံုးေထာင္ခန္ ့အၾကားဟု ခန္ ့မွန္းၾကသည္။

ေမာင္းဂြတ္အႏြယ္မ်ားအား အိႏၵိယျပည္တြင္ အင္ဒိုအာရိယန္မ်ားက ဖိသျဖင့္အေရွ ့တိဗက္ႏွင့္အေနာက္ တိဗက္ဟူ၍ အုပ္စုႏွစ္စုကြဲသြားသည္။ အေရွ တိဗက္အုပ္စုက တရုတ္ျပည္ယူနန္နယ္ဘက္သို ့၀င္ေရာက္သြားျပီး အေနာက္တိဗက္အုပ္စုက အိႏၵိယျပည္တြင္းသို ့၀င္ေရာက္သြားသည္။ အေနာက္တိဗက္အုပ္စုကို အင္ဒိုအာရိယန္မ်ားက ဖိသျဖင့္ မဏိပူရ ၊ အာသံနယ္မ်ားမွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို ့၀င္ေရာက္လာၾကသည္။

တရုတ္ျပည္ယူနန္နယ္ဘက္သို ့၀င္ေရာက္သြားၾကသည့္အေရွ ့တိဗက္အုပ္စုသည္ “တရုတ္ကဖိ ရွမ္းကအိ” သျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ အစုစု ကြဲၿပီး၀င္ေရာက္လာၾကျပန္သည္။

သို ့ရာတြင္ ေမာင္းဂြတ္အႏြယ္၀င္ မြန္ခမာလူမ်ိဳးစုမ်ားသည္အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားကၽြန္းဆြယ္ေဒသမ်ား သို ့သမိုင္း၏ ခပ္ေစာေစာ အခ်ိန္ပိုင္းေလာက္ကပင္ ၀င္ေရာက္ေန ၾကၿပီျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေပါင္း၂၀၀၀ႏွင့္ ၂၅၀၀ ၾကားတြင္ တရုတ္ျပည္ခ်င္မင္းဆက္ဘုရင္မ်ားသည္ ယခင္က လူမ်ိဳးစု အလိုက္ အကြဲကြဲအျပားျပား ေပၚေပါက္လ်က္ရွိသည့္ ျပည္နယ္မ်ားအား တရုတ္ျပည္ႀကီးတျပည္ ျဖစ္လာရန္ စည္းလံုးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ထို ့အတူ အိႏၵိယျပည္ ( ေတာင္ပိုင္းမွလြဲ၍ ) စႏၵဂုတ္မင္းဆက္ဘုရင္မ်ားသည္ လူမ်ိဳးစုအလိုက္ အကြဲကြဲ အျပားျပား ျဖစ္ေနေပၚေနၾကသည့္ ၊ မာဂဓ ၊ ၀ိေဒဟ ၊ ေကာသလ ၊ ပဥၥလာစသည့္ ျပည္နယ္မ်ားကို သိမ္း သြင္းၿပီး အိႏၵိယျပည္ႀကီးကို စည္းလံုးႏိုင္ခဲ့သည္၊ ထုိသမိုင္းမ်ားသည္ အေထာက္အထားခိုင္လံုသည့္ အိႏၵိယႏွင့္တရုတ္ျပည္ တို ့၏သမိုင္း၀င္အျဖစ္ အပ်က္ မ်ားျဖစ္သည္။

ပါရမီဆယ္ပါးအေၾကာင္း

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း တရားေကာင္းတုိ႔ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူေသာအခါ ဒါန၊ သီလ၊ ေနကၡမၼ၊ ပညာ၊ ၀ီရိယ၊ ခႏၱီ၊ သစၥာ၊ အဓိ႒ာန္၊ ေမတၱာ၊ ဥေပကၡာ ဟူေသာ ပါရမီဆယ္ပါးတုိ႔ကို အစဥ္အတုိင္း ေတြ႕ျမင္ေတာ္မူကာ ဘ၀မ်ားစြာ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ရေလသည္။

ဒါနပါရမီ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူပံု မိမိပုိင္သက္ရွိသက္မဲ့ပစၥည္းမ်ားကို သူတစ္ပါးအားေပးကမ္း စြန္႕ၾကဲလွဴဒါန္းမူဒါနပါရမီကို ပထမဆံုး ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူသည္၊ ဘ၀မ်ားစြာ ဒါနပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ရာ၌ ဤေကာင္းမူေၾကာင့္ လူစည္းစိမ္ နတ္စည္းစိမ္ေလာကီ ဂုဏ္သိန္မ်ားကို သတကာတုိ႔ကဲ့သို႔ မေတာင့္တ မေမွ်ာ္မွႏ္း၊ သတၱ၀ါအမ်ားကို ကယ္မရန္ သဗၺညုတဉာဏ္ရဖုိ႔သာ ရည္သန္ေတာင့္တေတာ္မူသည္။

ဘ၀မ်ားစြာ ဒါနပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ရာ၌ သိ၀ိမင္းဘ၀ႏွင့္ ေ၀သႏၱရာမင္းဘ၀ကား အလြန္ထင္ရွား၍ အသိမ်ားေသာ ဘ၀မ်ားျဖစ္ေပသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သိ၀ိမင္းျဖစ္စဥ္ အလွဴဒါနဘက္၌ စိတ္အားထက္သန္ပံုကို စံုစမ္းလုိ၍ သိၾကားမင္းသည္ မ်က္မျမင္ပုဏၰားအုိေယာင္ေဆာင္ကာ မ်က္စိတစ္ဘက္ကို အလွဴခံလာသည္၊ သိ၀ိမင္းၾကီးသည္ မ်က္စိႏွစ္ဘက္ကိုပင္ထုတ္၍ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလွဴလုိက္ေလသည္။

ေ၀သႏၱရာမင္းဘ၀၌လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အလွဴမ႑ပ္ ၆-ခု ေဆာက္လုပ္၍ ေန႕စဥ္ ၆-သိန္းတန္ အ၀တ္တန္ဆာ အစားအစာမ်ားကို လွဴ၏၊ တစ္ခါကမူ ကလိဂၤတုိင္းမွ ပုဏၰားတုိ႔သည္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ ဆင္ျဖဴေတာ္ကိုပင္ အလွဴခံလာၾကရာ ရက္ရက္ေရာေရာပင္ လွဴေတာ္မူ၏။

ဆင္ျဖဴေတာ္လွဴ၍ ျပည္သူတုိ႔မေက်နပ္သျဖင့္ ထီးနန္းစြန္႕ကာ ဟိမ၀ႏၱာ၀ကၤဘာေတာင္သို႔ ထြက္ခြာသြား၏၊ မဒၵီမိဖုရား သားေတာ္ဇာလီ၊ သမီးေတာ္ကဏွာဇိန္တုိ႔ႏွင့္အတူ ရေသ့၀တ္ျဖင့္ ေနေလသည္၊ ထုိအခါ၌လည္း အလွဴခံလာေသာ ဇူဇကာပုဏၰားအား သားေတာ္သမီးေတာ္တုိ႔ကို လွဴျပန္၏၊ ပုဏၰားေယာင္ေဆာင္လ်က္ မိဖုရားကို အလွဴခံလာေသာ သိၾကားမင္းအားလည္း မဒၵီမိဖုရားကို လွဴျပန္သည္။

ဤသို႔လွ်င္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာ ျဖစ္ေလရာတုိ႔၌ ဒါနပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ရာတြင္ ပစၥည္းဥစၥာကိုသာမက ဇနီး၊ မယား၊ သမီးသား တုိ႔ကိုပင္ စြန္႕လွဴခဲ့သည္၊ ထုိမွ်သာမက မ်ားစြာေသာဘ၀တို႔၌ အဂၤါ ေျခ လက္ႏွင့္ အသက္ကိုပင္ စြန္႕လွဴခဲ့ဖူးသည္မွာ မ်ားလွေလျပီ။ဤသို႔လွ်င္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာ ျဖစ္ေလရာတုိ႔၌ ဒါနပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ရာတြင္ ပစၥည္းဥစၥာကိုသာမက ဇနီး၊ မယား၊ သမီးသား တုိ႔ကိုပင္ စြန္႕လွဴခဲ့သည္၊ ထုိမွ်သာမက မ်ားစြာေသာဘ၀တို႔၌ အဂၤါ ေျခ လက္ႏွင့္ အသက္ကိုပင္ စြန္႕လွဴခဲ့ဖူးသည္မွာ မ်ားလွေလျပီ။

(သီလပါရမီ)

အကုသို္လ္မျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ႏူတ္တုိ႔ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းကို သီလဟု ေခၚသည္၊ ထုိသီလမွာ ငါးပါးသီလ ရွစ္ပါးသီလ စသည္ျဖင့္ မ်ားစြာရွိသည္၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာတုိ႔၌ သီလပါရမီေတာ္ကိုလည္း ျဖည့္က်င့္ခဲ့သည္၊ အလီနသတၱဳမည္ေသာ မင္းသားျဖစ္စဥ္က သီလပါရမီ ျဖည့္က်င့္ပံုမွာလည္း ထင္ရွားေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္သည္။


အလီနသတၱဳမင္းသား၏ ခမည္းေတာ္သည္ သမင္လုိက္ရာမွ နယ္ကြ်ံ၍ ဘီလူးတစ္ဦး စိုးပိုင္ေသာ ေညာင္ပင္ေအာက္သို႔ ေရာက္သြားသည္။ “ေနာက္တစ္ေန႕ ျပန္လာ၍ ဘီလူးအစားခံပါမည္” ဟူေသာကတိျဖင့္ ဘီလူးထံ ခြင့္ပန္၍ နန္းေတာ္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္၊ ထုိအေၾကာင္းကို သားေတာ္ အလီနသတၱဳမင္းသား သိသျဖင့္ ခမည္းေတာ္ကိုယ္စား ဘီလူးအစားခံရန္ သြားခဲ့ေလသည္၊ မင္းသားသည္ မိမိေစာင့္ထိန္းထားေသာ ကိုယ္က်င့္သီလ ညိူးႏြမ္းမည္စိုးရိမ္၍ လက္နက္တစံုတရာကိုမွ် ယူမသြားခဲ့ေပ။

ဘီလူးသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ အလီနသတၱဳမင္းသား၏ မေၾကာက္မရြံ႕ ရဲ၀ံ့ေသာ အမူအရာကို ျမင္၍ မသတ္စား၀ံ့ေတာ့ဘဲ ေနာက္ဆံုးတြင္ မင္းသား၏အဆံုးအမကို လုိက္နာကာ ငါးပါးသီလေစာင့္ထန္းသူ ျဖစ္လာေလသည္။

ဒါနပါရမီျဖည့္ရာ၌ အသက္ကိုပင္ စြန္႕လွဴရဲေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သီလပါရမီျဖည့္က်င့္ရာ၌ ကိုယ္က်င့္သီလကို အဘယ္ေၾကာင့္ အသက္ႏွင့္ မလဲ၀ံ့ဘဲ ရွိအံ့နည္း။



(ေနကၡမပါရမီ)

ေလာကီအာရုံ ကာမဂုဏ္မ်ားကို မစံုမက္ဘဲ စြန္႕ခြာ၍ တစ္ကိုယ္တည္း ရေသ့ရဟန္းျပဳလုိျခင္း (ေတာထြက္ျခင္း)မ်ိဳးကို နကၡမၼပါရမီ ျဖည့္သည္ဟုေခၚ၏၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ေနကၡမၼပါရမီျဖည့္က်င့္ေသာ ဘ၀မ်ားမွာ လြန္စြာ မ်ားလွ၏၊ အေယာဃရ မည္ေသာ မင္းသားဘ၀ကို မွတ္သားႏုိင္ရုံ ထုတ္ျပမည္။


အေယာယရမင္းသား ဖြားျမင္ျပီးေနာက္ ဘီလူးရန္ကို ေၾကာက္သျဖင့္ ၁၆-ႏွစ္အရြယ္တုိင္ေအာင္ သံေလွာင္အိမ္အတြင္းမွာပင္ ထား၍ ပညာသင္ေပးၾကရ၏၊ ၁၆-ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေသာ္ ထီးနန္းအပ္မည္ဟု စီစဥ္ကာ အျပင္သို႔ ထုတ္ေဆာင္ၾက၏၊

ထုိအခါ ဘုရားအေလာင္းေတာ္မင္းသာသည္ “အမိ၀မ္းတြင္း၌ ဆယ္လ၊ သံေလွာင္အိမ္အတြင္း၌ ၁၆-ႏွစ္ ေန၍ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ရေသာ္လည္း ေသျခင္းေဘးကမူ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေသး” ဟု ေတြးမိကာ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကို လက္မခံဘဲ ေတာထြက္ကာ ရေသ့ျပဳလုပ္သြားေလသည္။



(ပညာပါရမီ)

ပညာပါရမီျဖည့္သည္ဆုိရာ၌ ပထမ မိမိတတ္သိနားလည္ေအာင္ သင္ရ၏၊ တုိးတက္ေအာင္ ၾကံစည္ စဥ္းစားရာ၏၊ ထုိသို႔ တတ္သိနားလည္ထားေသာ ပညာကို သူတပါးတုိ႔အား တတ္ေအာင္ သင္ျပေပးျခင္း၊ ထုိပညာျဖင့္ အမ်ားအက်ိဳးရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းကို ပညာပါရမီျဖည့္က်င့္သည္ဟု ေခၚသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာ ပညာပါရမီျဖည့္က်င့္ရာတြင္ မေဟာသဓာပညာရွိျဖစ္စဥ္က ပညာတန္ခိုးျဖင့္ အမ်ားအက်ိဳးရွိေအာင္ ရြက္ေဆာင္ပံုမွာ ထင္ရွားေပသည္၊ စူဠနီျဗဟၼဒတ္မင္းသည္ ဇမၺဴဒိပ္မင္းေပါင္းတစ္ရာကို ဖမ္းျပီးလွ်င္ အဆိပ္ခပ္ေသာအရက္ကိုတုိက္၍ သတ္ဖုိ႔ ၾကံစည္ထား၏၊ မေဟာသဓာသည္ ထုိအၾကံကို သူ၏ဉာဏ္ပညာအစြမ္းျဖင့္ ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္ခဲ့ေလသည္၊ စူဠနီျဗဟၼဒတ္မင္းႏွင့္ ၀ိေဒဟရာဇ္မင္းတုိ႔ စစ္ခင္းရာ၌လည္း မေဟာသဓာသည္ တစ္ေယာက္တေလမွ် အသက္မေသရေအာင္ သူ၏ပညာစြမ္းျဖင့္ စစ္ေျပျငိမ္းသည္အထိ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။



(ခႏၱီပါရမီ)

ငါ့အေပၚ၌ လူမုိက္တုိ႔ျပဳလုပ္လာေသာ ေစာ္ကားမူကို ငါကျပန္၍ တံု႕ျပန္ျပဳမူလွ်င္ ငါလည္း ထုိသူတုိ႔ကဲ့သို႔ မုိက္မဲသူသာ ျဖစ္ေပမည္” ဟု ၾကံစည္၍ ေဒါသမထြက္ စိတ္ပ်က္အားငယ္မူ မရွိဘဲ စိတ္ေအးေအးႏွင့္ မိမိက အေလွ်ာ့ေပး အနစ္နာခံလုိက္ျခင္းကို ခႏၱီပါရမီျဖည့္သည္ဟု ေခၚ၏။


ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အမ်ားအက်ိဳး သယ္ပုိးရြက္ေဆာင္၍ ေခါင္းေဆာင္ရေသာ ဘ၀တုိင္း သည္းခံျခင္း ခႏၱီပါရမီကိုလည္းျဖည့္က်င့္ခဲ့သည္။ ေမ်ာက္မင္းဘ၀ တစ္ခုသည္ကား ခႏၱီပါရမီ ျဖည့္က်င့္မူႏွင့္ စပ္၍ မွတ္သားဖြယ္ေကာင္းလွသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ တစ္ခါက အားေကာင္းေသာ ေမ်ာက္မင္းျဖစ္၏၊ ေဒ၀ဒတ္ေလာင္း ပုဏၰားတစ္ဦးသည္ သစ္ပင္တက္ရာ၌ သစ္ကိုင္းက်ိဳး၍ ေခ်ာက္ထဲက်သြား၏၊ ငိုယိုျမည္တမ္းေနေသာ ထုိပုဏၰားကို ေမ်ာက္မင္းေတြ႕၍ ေခ်ာက္ထဲမွ ကယ္တင္ေလသည္၊ ထုိ႕ေနာက္ ေမာပန္းသျဖင့္ ထုိပုဏၰား၏ ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအံုးကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခိုက္ ပုဏၰားမုိက္သည္ ေက်းဇူးတရားကို မေထာက္ထားဘဲ ေမ်ာက္မင္းအသား စားလုိ၍ ဦးေခါင္းကို ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ထုရိုက္ေလသည္။

ေမ်ာက္မင္းလန္႕ႏုိးကာ ခ်က္ခ်င္း သစ္ပင္ေပၚ ခုန္တက္ေျပးရ၏၊ ထုိရန္သူပုဏၰားမုိက္ ေတာထဲမွာ မ်က္စိလည္ကာ ေသရွာမည္ကိုလည္း စိုးရိမ္၏၊ ေအာက္သို႔လည္း မဆင္းလာ၀ံ့။ သစ္ပင္ခ်င္း ခုန္ကူးကာ ဦးေခါင္းမွက်ေသာ ေသြးစက္မ်ားကို ေျခရာခံ၍ လုိက္ပါရန္ မွာၾကားလ်က္ လူသြားလမ္းအေရာက္ လမ္းျပပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။



(ဝီရိယပါရမီ)

သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစားခ်မ္းသာေရး လုပ္ငန္းမွန္သမွ် သက္စြန္႕ၾကိဳးပမ္း အစြမ္းကုန္အားထုတ္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းကို ၀ီရိယပါရမီ ျဖည့္က်င့္သည္ဟု ေခၚ၏။


ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မည္သည့္အခါမွ် လံု႕လ၀ီရိယ ေလွ်ာ့ခ်ေလ့မရွိ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အတြက္ျဖစ္ေစ၊ သူတပါးအတြက္ျဖစ္ေစ မေၾကာက္မရြံ႕ စြန္႕စြန္႕စားစား အားထုတ္ ျပဳလုပ္ျမဲျဖစ္သည္၊ ပူသည္ ေအးသည္ ရမယ္ရွာ၍ မည္သည့္အခါမွ် ပ်င္းရိလက္ေလွ်ာ့ျခင္းမရွိ။ မဟာဇနကမင္းသား ဘ၀၌ လံု႕လ၀ီရိယျပဳေတာ္မူပံုမွာ မွတ္သားဖြယ္ေကာင္းလွသည္။

မဟာဇနကမင္းသားသည္ သေဘၤာျဖင့္ ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ ထြက္ခဲ့ရာ သေဘၤာစီးသူ လူအေပါင္းခုႏွစ္ရာႏွင့္အတူ ပင္လယ္ကူးစဥ္ သေဘၤာပ်က္ေလသည္၊ လူအားလံုးတုိ႔ အားေလွ်ာ့၍ မၾကိဳးစားဘဲ အေသခံၾကေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ရွိသည့္အားကို အခ်ည္းႏွီးမထားဘဲ ၇-ရက္လံုးလံုး လက္ပစ္ကူးကာ ၾကိဳးစားခဲ့ေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္ မဏိေမခလာနတ္သမီး ကယ္ဆယ္၍ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ရရုံမွ်သာမက မိထိလာျပည္ၾကီးကိုပင္ စိုးစံရေလသည္၊ လက္ပစ္ကူး၍ မၾကိဳးစားခဲ့လွ်င္ကား ကယ္ဆယ္သူႏွင့္ ေတြ႕ႏုိင္မည္မဟုတ္၍ အမ်ားနည္းတူ အသက္ေသရေပမည္။

(သစၥာပါရမီ)

သူတပါးကို လိမ္၍ ေျပာျခင္း၊ ေျပာသည့္အတုိင္း၊ ကတိခံသည့္အတုိင္း မလုပ္ျခင္းသည္ သူတပါးအက်ိဳးပ်က္ေအာင္ ျပဳလုပ္သည္မည္၏၊ လိမ္လည္လွည့္ျဖား မေျပာၾကားဘဲ ျပဳလုပ္ႏုိင္သေလာက္ကိုသာ ေျပာ၍၊ ေျပာသည့္အတုိင္း လုပ္ျခင္း၊ မွန္ရာကိုသာ ေျပာဆုိျခင္းသည္ သစၥာပါရမီမည္၏။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း သူတပါးအက်ိဳးပ်က္ေအာင္ မုသားစကားကို မည္သည့္ဘ၀တြင္မွ် မဆုိခဲ့ေပ၊ ဘ၀တုိင္း သစၥာပါရမီကိုလည္း ျဖည့္က်င့္ခဲ့ေလသည္၊ သစၥာပါရမီျဖည့္က်င့္ရာ၌ သုတေသာမ မင္းဘ၀ကား ထင္ရွားလွေလသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မဟာသုတေသာမမင္းျဖစ္စဥ္ ရွင္ဘုရင္ ဘ၀မွ လူသားစားမူေၾကာင့္ တုိင္းျပည္မွ ထြက္ခြာသြားရေသာ ေပါရိသာဒသည္ ေတာထဲမွာပင္ ေနရ၏၊ လူသားစား ေပါရိသာဒသည္ တစ္ေန႕ေသာအခါ သစ္ငုတ္စူး၍ ေျခဖ၀ါး၌ ျဖစ္ေသာ အနာကို “နတ္မင္း ကယ္မပါ၊ ၇-ရက္အတြင္း ေပ်ာက္ေအာင္ ကယ္မလွ်င္ ဇမၺဴဒိပ္မင္းအေပါင္း၏ လည္ေခ်ာင္းေသြးျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ပါမည္”ဟု ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္မင္းၾကီးအား ကတိခံထား၏၊ ထုိအနာ သူ႔ဘာသာ ေပ်ာက္သြားသည္ကို နတ္မသည္ဟု ထင္ကာ ဇမၺဴဒိတ္မင္းတုိ႔ကို ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ ဖမ္းထားသည္။

တကၠသိုလ္ပညာသင္စဥ္က ဆရာေတာ္ဖူးေသာ သုတေသာမမင္းကိုလည္း ဖမ္းသြားသည္၊ သုတေသာမမင္းသည္ အဖမ္းမခံရမီကေလးကမွ ပုဏၰားတစ္ဦးအထံ၌ တရားဂါထာ နာယူရန္ ၀န္ခံခဲ့ေသာ ကတိစကားကို သတိရ၍ “တရားနာျပီးလဆင္ ျပန္လာပါမည္”ဟု ေပါရိသာဒထံ ခြင့္ေတာင္း၏၊ ေပါရိသာဒလည္း လြယ္လြယ္ပင္ ျပန္လႊတ္လုိက္သည္၊ တရားနာျပီးေသာအခါ သတ္ေတာ့မည္ကိုသိပါလ်က္ သစၥာမဖ်က္ဘဲ မေၾကာက္မရြံ႕ အသက္စြန္႕၍ ေပါရိသာဒထံ ျပန္လာခဲ့သည္။ သုတေသာမမင္း၏ ေသေဘးမွ အသက္စြန္႕၍ ေပါရိသာဒထံ ျပန္လာခဲ့သည္။ သုတေသာမမင္း၏ ေသေဘးမွ ေၾကာက္ရြံ႕မူမရွိပံုကို ေမးျမန္းရာမွ အစျပဳ၍ အေလာင္းေတာ္သုတေသာမမင္း ေျပာျပေသာ တရားစကားေၾကာင့္ ဇမၺဴဒိပ္မင္းအားလံုးသည္ အသတ္မခံရေတာ့ဘဲ ေပါရိသာဒလည္း လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာကာ သူ႕ထီးနန္းကို ျပန္ရခဲ့ေလသည္။

(အဓိ႒ာန္ပါရမီ)

ဒါနစေသာ ပါရမီ ေကာင္းမူမ်ားကို သတ္မွတ္ထားသည့္အတုိင္း မပ်က္မကြက္ စြဲစြဲျမဲျမဲ ေအာင္ျမင္ျပီးေျမာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္မည္ဟု စိတ္ကို ဆံုးျဖတ္ထားမူ၊ ဆံုးျဖတ္သည့္အတုိင္း ျပဳလုပ္မူကို အဓိ႒ာန္ ဟုေခၚ၏၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာ အဓိ႒ာန္ပါရမီေတာ္ကိုလည္း ျဖည့္က်င့္ခဲ့သည္။ ေတမိယမင္းစားျဖစ္စဥ္က အဓိ႒ာန္ပါရမီ ျဖည့္က်င့္ပံုမွာ အလြန္ထင္ရွားလွေပသည္။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေတမိယမင္းသား မျဖစ္မီ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္စဥ္က အျငင္ပြားမူမ်ားကို တရားအဆံုးအျဖတ္ေပးရာတြင္ အနည္းငယ္မွားယြင္းခဲ့သျဖင့္ ငရဲက်ခဲ့ရဖူးသည္၊ ေတမိယမင္းသားကေလးသည္ တစ္လသားအရြယ္ ထီးျဖဴေအာက္၌ ပက္လက္ေနစဥ္ ထီးျဖဴကို ျမင္သည္မွ စ၍ ေရွးဘ၀မ်ားကို ျပန္လည္ သိျမင္ႏုိင္ေသာ ဇာတိႆရဉာဏ္ကို ရေလသည္။ ေရွးမင္းျဖစ္စဥ္က အဆံုးအျဖတ္ အမိန္႕ေပးလြဲ၍ ငရဲက်ခံရပံုကို ျပန္လည္သတိရကာ မင္းျဖစ္ရမည္ကို လြန္စြာ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႕သြားေလသည္။

ထုိအခါ ေရွးဘ၀က မိခင္ေဟာင္းျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီး သိသြားသျဖင့္ “ခ်စ္သား-- ေတမိယမင္း--မေၾကာက္ပါႏွင့္၊ မင္းမလုပ္ခ်င္လွ်င္ ဆြံ႕ အ နားပင္းဟန္ ေဆာင္ေနလုိက္ပါ” ဟု တုိက္တြန္း အၾကံေပးေလသည္။

ထုိအခါမွစ၍ “မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် စကားမဆုိေတာ့အံ့၊ ဆြံ႕ အ ေယာင္ ေဆာင္ေနေတာ့မည္” ဟု စိတ္ကိုခိုင္မာစြာ ေဆာက္တည္အဓိ႒ာန္ ျပဳေလသည္၊ မေျပာ မဆုိ၊ ငိုလည္း မငိုပဲ အရြယ္ေရာက္လည္း မထုိင္မထ၊ ေျပာသမွ်လည္း မၾကားဟန္ ေဆာင္ေနခဲ့ရာ အသက္တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အရြယ္သို႔တုိင္ေအာင္ အခုိင္အမာ ဆံုးျဖတ္၍ ေနထုိင္ခဲ့ေလသည္၊ ထုိအခါက်မွ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးက “ထီးနန္းႏွင့္မတန္”ဟု ဆံုးျဖတ္၍ ေတာထဲသို႔ႏ်င္ထုတ္ သတ္ပစ္ရန္ အမိန္႕ေပးေလရာ ေတာထဲေရာက္ေသာအခါ ရေသ့ရဟန္း ျပဳသြားေလသည္။

(ေမတၱာပါရမီ)

သူတစ္ဘက္သား ၾကီးပြားခ်မ္းသာေစလုိေသာ စိတ္ထားသည္ ေမတၱာမည္၏။ ေမတၱာစိတ္ထားရွိသူတို႔သည္ မိမိအေပၚ သူတပါးက မေတာ္မတရား ျပဳမူ ေျပာဆုိေစကာမူ ထုိသူ၏ အျပစ္ကို မရူ၊ ထုိသူ၏ ေကာင္းကြက္ကိုသာ ရွာၾကည့္ကာ သူ႕အက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ျမဲ ေဆာင္ရြက္ၾကေလသည္။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာ၌ ေမတၱာပါရမီကိုလည္း ျဖည့္က်င့္ခဲ့သည္၊ သု၀ဏၰသာမ ရေသ့ျဖစ္စဥ္ ေတာထဲ၌ မ်က္မျမင္ မိဘႏွစ္ပါးကို ျပဳစုေန၏၊ ျခေသၤ့၊ သစ္၊ က်ား၊ သမင္၊ ဒရယ္၊ ေခ်ငယ္၊ စုိင္၊ ဆတ္ စေသာ သားေကာင္းမ်ားအေပၚ၌ပင္ တကယ့္ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ခ်စ္ခင္ေန၏၊ မိမိအား သားေကာင္မွတ္၍ ေလးျဖင့္ပစ္သတ္ခဲ့ေသာ ပီဠိယကၡမင္းကိုပင္ ေမတၱာမပ်က္ခဲ့ေပ၊ ေနာက္ဆံုး ေမတၱာ၊ သစၥာေၾကာင့္ ျမားဆိပ္လည္းေျပ၊ အသက္လည္း မေသဘဲ မ်က္မျမင္မိဘႏွစ္ပါးလည္း မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းရၾကေလသည္။

(ဥေပကၡာပါရမီ)
သူတစ္ဘက္သားအား မုန္းလည္းမုန္း၊ ခ်စ္လည္းမခ်စ္၊ ဘက္မလုိက္ လ်စ္လ်ဴရူျခင္းဟု ေခၚ၏။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာ ဤဥေပကၡာပါရမီကိုလည္း ျဖည့္က်င့္ခဲ့သည္၊ ေလာမဟံသ ေခၚေသာ ဘ၀မွာ ထင္ရွားလွေလသည္။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မိဘတုိ႔ကြယ္လြန္ေသာအခါ မ်ားစြာေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ကို စြန္႕လႊတ္၍ ေတာသို႔၀င္ေလသည္၊ ရေသ့ျပဳလုပ္လုိေသာ္လည္း ရေသ့ျပဳလွ်င္ လူအမ်ားအထင္ၾကီး၍ ခ်ီးမြမ္းၾကမည္ကို စိုးရြံ႕သျဖင့္ ရေသ့လည္းမလုပ္ဘဲ အ၀တ္တစ္ထည္ျဖင့္သာ လွည့္လည္ သြားလာေနခဲ့သည္။

မိမိအား ေလးစားသူ ျပဳမူဆက္ဆံေသာေနရာ၌ ၾကာၾကာမေန၊ တစ္ရက္ေလာက္သာေန၏၊ ရြာတစ္ရြာသို႔ ေရာက္သြားေသာအခါ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင့္ ေသေသာက္ၾကဴးမ်ားက ျပက္ရယ္ ေျပာင္ေလွာင္ၾကေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကား စိတ္မဆုိး။ သုသာန္၌ လူရိုးကို ေခါင္းအံုးလ်က္ အိပ္၏။ ကေလးမ်ား ၀ိုင္းအ့ုလာေရာက္ကာ အေလာင္းေတာ္အား တံေတြးျဖင့္ ေထြးၾက၊ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ စြန္႕ခ်ၾကကုန္၏။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ထုိသူတုိ႔အေပၚ၌ စိတ္မဆုိး၊ အျပစ္မယူ၊ စိတ္ပ်က္အားငယ္ျခင္းမျဖစ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ပန္းနံ႕သာႏွင့္စားေကာင္း ေသာက္ဖြယ္မ်ားကို ေပးလွဴၾကကုန္၏။ ထုိသူတုိ႔အေပၚ၌လည္း ခ်စ္ခင္တြယ္တာမူမထား၊ ေကာင္းဆုိးႏွစ္ျဖာ၌ လ်စ္လ်ဴရူကာ မည္သည့္ဘက္မွ မတိမ္းညြတ္ဘဲ တည့္မတ္ေသာ စိတ္ထား(ဥေပကၡာ)ျဖင့္သာ ေနေတာ္မူေလသည္။


ဒါေတြက ဦးဇင္းတုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သမၼာသဗၺဳဒၶဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေအာင္ျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ ပါရမီေတာ္(၁၀)ပါးျဖစ္ပါတယ္။

ထုိပါရမီ(၁၀)ပါးကုိသာမန္က်င့္ျခင္း၊(ဒသပါရမီ)၊အလယ္အလတ္က်င့္ျခင္း(ဒသဥပပါရမီ)၊အျမင့္ဆုံးက်င့္ျခင္း(ဒသပရမတၳပါရမီ) ဆုိျပီး

တစ္ပါးစီကုိ အဆင့္သုံးဆင့္နဲ႔က်င့္ေတာ္မူပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ပါရမီဆယ္ပါး၊အျပားသုံးဆယ္လုိ႔ ဆုိတာပါ။က်င့္ၾကံတဲ့ ၾကာျမင့္မွဳက

ပညာဓိက ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေတာ္ေသာေၾကာင့္ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမာၻတစ္သိန္းၾကာေတာ္မူပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိပါရမီဆယ္ပါးအေၾကာင္းကုိေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာေပါက္ေလာက္မွာပါ။

ကုိးကား။ ။ဗုဒၶဘာသာအေျခခံဆင့္(သာသနာေရးဝန္ၾကီးဌာန)

ေမတၱာ၏အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား

စာေပမွာေဖာ္ျပတဲ့ ေမတၱာ၏အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္တယ္…

(၁) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ေပ်ာ္ရတယ္။
(၂) ကိုယ္မွာ ေဖာက္ျပန္မႈမရွိဘဲ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ရာက ႏိုးရတယ္။
(၃) အိပ္မက္ေကာင္းေတြကိုပဲ ျမင္မက္ႏုိင္ၿပီး ယုတ္ညံ့ရြံ႕မုန္း ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ အိပ္မက္မ်ား မမက္ရဘူး။
(၄) လူအေပါင္းက ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတယ္။
(၅) မျမင္ရတဲ့ နတ္မ်ားကလည္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္။
(၆) မိဘက သားသမီးကို ေစာင့္ေရွာက္သလို နတ္မ်ားကလည္း ေမတၱာပြားသူကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္။
(၇) ေမတၱာဘာ၀နာပြားတဲ့သူကို မီး၊ အဆိပ္၊ လက္နက္ေတြရဲ႕ ေဘးရန္ မက်ေရာက္ဘူး။
(၈) ေမတၱာဘာ၀နာႏွင့္ေနေလ့ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္တည္ၾကည္လြယ္ၿပီး သမာဓိျဖစ္လြယ္တယ္။
(၉) မ်က္ႏွာ အၿမဲပဲ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ရွိတယ္။
(၁၀) အိပ္ေပ်ာ္သြားသလိုပဲ မေတြမေ၀ မပင္မပန္း ေသလြန္ရတယ္။
(၁၁) နိဗၺာန္ကို မရေသးေသာ္လည္း ယခုလူ႔ဘ၀စုေတၿပီးေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွႏိုးလာသလိုပဲ ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ ျဖစ္ရတယ္။

ေမတၱာဘာ၀နာပြားၿပီးေနတဲ့သူဟာ အသက္ရွင္ေနဆဲဘ၀မွာ လူခ်စ္တယ္။ နတ္ခ်စ္တယ္၊ ႀကံတုိင္းေအာင္ၿပီး ေဆာင္တိုင္းေျမာက္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းက ဘ၀မွာ ေနဖို႔ေရာ၊ ေသဖို႔ကိုပါ အားကိုးႏိုင္ေလာက္တဲ့ ကမၼ႒ာန္းျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာပြားၿပီးေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ ပတ္၀န္းက်င္ ေလာကတစ္ခုလံုးမွာရွိတဲ့ ျမင္ရမျမင္ရ သတၱ၀ါအားလံုးရဲ႕အက်ဳိးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ေနသူ လည္းျဖစ္တယ္။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္၊ ေအးျမတယ္၊ နတ္မ်ားလည္း အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့
သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္ၾကပါ။ ႏိုင္ငံျခားသြားၿပီး အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြ ေဘးရန္ကင္းဖို႔၊ အစိုးရဌာနေတြမွာ ကုမၸဏီေတြမွာ ရာထူးရဖို႔၊ အထက္လူႀကီးရဲ႕ ခ်စ္ခင္မ်က္ႏွာသာေပးမႈ ရလာဖို႔ဆိုၿပီး အေဆာင္ေတြလက္ဖြဲ႕ေတြ လုပ္ၾကတာထက္ မိမိရဲ႕ေမတၱာဘာ၀နာစြမ္းအားကိုသာ တင္းတင္းရင္းရင္း ၀ီရိယစိုက္ၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္လိုက္ၾကပါ။ ရန္လည္းလံု၊ လူလည္းခ်စ္၊ နတ္လည္းခ်စ္၊ စိတ္အႀကံလည္း ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္လို႔ ပီယသိဒၶိေအာင္ေနသူလို႔ကို ေဘးက ထင္ရလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီ့ထက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ယၾတာလက္ဖြဲ႔မရွိပါဘူး။

ေမတၱာကမၼ႒ာန္း လက္ေတြ႔႐ႈပြားနည္း

တစ္ဖက္သားကို ခ်မ္းသာေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ၊ ေကာင္းစားေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ၊ ေဘးရန္ကင္းေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ အဖန္ဖန္ ျဖစ္ေစတာကို ေမတၱာဘာ၀နာလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုစိတ္ေတြပြားေအာင္ မ်ားေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ ျပဳလုပ္ေနတာကိုေတာ့ ေမတၱာဘာ၀နာပြားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

စိတ္ရဲ႕အေပၚယံပိုင္းကေန ပြားေန႐ုံမွ် မျဖစ္ေစဘဲ မိမိစိတ္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္း၊ အနက္႐ႈိင္းဆံုးကေန ေမတၱာပြားရင္ ေမတၱာအင္အား စူးရွထက္ျမက္လာမွာျဖစ္တယ္၊ ႏႈတ္ကေန သာမာန္ရြတ္ဆို႐ုံမွ်နဲ႔ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားတယ္ မမည္ေသးပါဘူး။ ပါဠိ ေ၀ါဟာရအေနနဲ႔ ပြားမ်ားမယ္ဆိုရင္ေတာ့..

အေ၀ရာ ေဟာႏၲဳ
အဗ်ာပဇၨာ ေဟာႏၲဳ
အနီဃာ ေဟာႏၲဳ သုခီအတၱာနံ ပရိဟရႏၲဳ

လို႔ အႀကိမ္ ရာေထာင္မက ႏွလံုးသြင္း ပြားမ်ားေနရပါမယ္။ေမတၱာကမၼ႒ာန္း႐ႈပြားမည့္သူဟာ ေမတၱာရဲ႕အင္အား ေမတၱာရဲ႕စြမ္းအင္ကို သံသယမရွိ ယံုၾကည့္ဖို႔က အရင္းခံ ပဓာနက်ပါတယ္။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း ႐ႈပြားရာမွာ ေ၀ါဟာရစကားလံုးရဲ႕အနက္ ေပၚလြင္ထင္ရွားမႈကလည္း အေရးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိုဆံုးႏွင့္ အနက္ထိမိၿပီး အဓိပၸာယ္လည္း က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ျမန္မာေ၀ါဟာရကေတာ့ “က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ”လို႔ပဲ သံုးႏႈန္းၿပီး ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားႏိုင္ပါတယ္။

ႀကိဳတင္သိထားရမယ့္ အခ်က္ေတြကေတာ့..
၁။ ေမတၱာရဲ႕အင္အားစြမ္းအင္ကို ယံုၾကည္ဖို႔ ႀကိဳတင္ေလ့လာဆည္းပူးထားရမယ့္အျပင္

၂။ ေမတၱာခံယူမယ့္ သက္ေတာ္ထင္ရွားၿပီး မိမိအေပၚ အက်ဳိးေက်းဇူးႀကီးမားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္၊ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ (၅)ဦးခန္႔ကို ဦးစြာေရြးခ်ယ္ထားၿပီး ျဖစ္ရပါမယ္။

၃။ ေမတၱာကို အရပ္မ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ပို႔လႊတ္တဲ့အခါမွာ မိမိပို႔လႊတ္ရာကို ေမတၱာလိႈင္းမ်ား ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔လည္း ႀကိဳတင္သိထားရမယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေမတၱာဘာ၀နာပြားတာ အေလ့အက်င့္အားေကာင္းသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ေမတၱာလႈိင္းေတြ မိမိခႏၶာကိုယ္က ျဖာထြက္ၿပီး ပို႔တဲ့ဆီကို ေရာက္တယ္လို႔ ကိုယ္တုိင္ သေဘာက်ႏိုင္ပါတယ္။

၄။ ဒါေပမယ့္ ေမတၱာပြားတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားရလိုမႈ လံုးလံုးကို မပါသင့္ပါဘူး။ ေမတၱာခံယူသူအတြက္ ခ်မ္းသာေစလိုတဲ့စိတ္၊ ေကာင္းစားေစလိုတဲ့စိတ္သာ ရွိေနရပါမယ္။
၅။ “ၾသဓိသေမတၱာ” ပုဂၢိဳလ္ရည္ညႊန္းၿပီး ပို႔တဲ့အခါမွာေတာ့ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ မိမိေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနတယ္လို႔ကို စိတ္ညြတ္ၿပီး အဲဒီပုဂၢိဳလ္ မ်က္ႏွာသ႑ာန္ကို စိတ္ထဲ ပံုေဖာ္ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး ရာေထာင္မက ေမတၱာပြားရပါတယ္။

၆။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းမပြားခင္ ဦးစြာ ဘုရားရွိခိုးတာ သီလခံယူေဆာက္တည္တာ စတဲ့ ပုဗၺကိစၥ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားကိုေတာ့ ေဆာင္ရြက္ၿမဲအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။

၇။ အစပိုင္း ေလ့က်င့္ခါစမွာေတာ့ တစ္ႀကိမ္ကို မိနစ္၃၀စီ သတ္မွတ္ၿပီး အႀကိမ္မ်ားမ်ားကို ထိုင္တဲ့ ဣရိယာပုထ္ႏွင့္သာ ပြားသင့္ပါတယ္။ ေနရာက်ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္း သိပ္ကို လြယ္ကူပါတယ္။ ေမတၱာပြားၿပီးေနရတာ သက္သာတယ္၊ ေပါ့ပါးတယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္၊ ဒီလိုအေတြ႔အႀကံဳရွိလာတဲ့ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္ဟာ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို မပြားဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အလိုလိုပဲ စိတ္က ေမတၱာကမၼ႒ာန္း ပြားၿပီးသားျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

၈။ ေလ်ာင္း၊ ထိုင္၊ ရပ္၊ သြားဆိုတဲ့ ဣရိယာပုထ္ ၄ မ်ဳိးထဲမွ အလ်ဥ္းသင့္သလို တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ပို႔ႏိုင္ ပြားႏိုင္ပါတယ္။ ေလးေလးနက္နက္ျဖစ္ဖို႔ရာအတြက္သာ ထိုင္တဲ့ဣရိယာပုထ္ကို ညႊန္ျပတာပါ။ (တိဌံစရံနိ သိေႏၷာ၀ သယာေနာ- ေမတၱာသုတ္)

၉။ ေသၿပီးသူကို အာ႐ုံျပဳၿပီး ေမတၱာမပြားရဘူး။ ေသၿပီးသူဟာ ေမတၱာအာ႐ုံယူဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့တာမို႔ ေသၿပီးသူကို အာ႐ုံျပဳၿပီး ေမတၱာမပြားရပါဘူး။ (အမွ်ေ၀လိုက ေ၀ဖို႔ပဲရွိပါတယ္)

၁၀။ ေရွးဦးစြာ ေမတၱာအာ႐ုံနိမိတ္ယူၿပီး မပြားရတဲ့ပုဂၢိဳလ္၄မ်ဳိးကေတာ့
(၁) မုန္းသူ
(၂) အလြန္ခ်စ္သူ
(၃) မခ်စ္မမုန္းသူႏွင့္
(၄) ရန္သူတို႔ ျဖစ္တယ္။
အေၾကာင္းမွာ- မုန္းေနတဲ့သူ၊ ရန္သူေတြကို ခ်မ္းသာေကာင္းစားေစလိုတဲ့စိတ္ျဖစ္ဖို႔ ခက္တဲ့အျပင္ ဦးစြာ ေမတၱာပို႔မိရင္ ေမတၱာရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဒါသ၊ အာဃာတတို႔သာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီသူ၂ဦးကို ဦးစြာ ေမတၱာမပြားရပါဘူး။ အလြန္ခ်စ္ခင္တဲ့သူ အေပၚမွာလည္း တဏွာေပမစိတ္ ရင့္သန္ႀကီးထြားေနလို႔ ေမတၱာစိတ္ မျဖစ္ႏိုင္ျပန္ဘူး။
အလယ္အလတ္ မခ်စ္မမုန္းသူရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားကို လိုလားတဲ့ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ဖို႔လည္း ခက္ခဲျပန္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြကို ဦးစြာ ေမတၱာမပြားရပါဘူး။ ေမတၱာစိတ္အစစ္အမွန္ျဖစ္ၿပီးတဲ့အခါမွာပဲ သူတို႔ကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

၁၁။ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္(ေယာက်္ားက မိန္းမကို၊ မိန္းမက ေယာက်္ားကို) ေမတၱာပြားမယ္ဆိုရင္လည္း ေမတၱာစိတ္မျဖစ္ဘဲ ရာဂစိတ္႐ိုင္းေတြျဖစ္လာႏိုင္တဲ့အတြက္ သတိျပဳရပါမယ္။ သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေနႏွင့္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို ေမတၱာအာ႐ုံထားၿပီး ဘာ၀နာပြားတဲ့အခါ မူမမွန္တဲ့စိတ္႐ုိင္းမ်ား မျဖစ္လာရင္ေတာ့ ေမတၱာပြားႏိုင္ပါတယ္။

ေမတၱာကမၼ႒ာန္းစတင္ပြားမ်ားျခင္း(သီးသန္႔က်င့္ျခင္း)

မိမိကိုယ္ကိုပဲ ေမတၱာစတင္ပြားပို႔ရပါမယ္၊ “က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ”လို႔ အႀကိမ္ ရာေထာင္မက မိမိကိုယ္ကို ဦးစြာ ေမတၱာပြားပါ။ မိမိကိုယ္ကို ေမတၱာပြားရတာ အားရေက်နပ္ထားရင္ သူတစ္ပါးကို ေမတၱာပြားရတာ လြယ္ကူပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အရပ္မ်ားကို စိတ္ျဖင့္ လွည့္လည္ရွာေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ထက္သာၿပီး ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသူကို မေတြ႔ႏိုင္ဘူးလို႔ ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကို သက္ေသျပဳၿပီး ေမတၱာပို႔တာဟာ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းမွာ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးမွ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိၿပီး ေမတၱာစတင္မပြားရမည့္ ပုဂၢိဳလ္က လြတ္ကင္းၿပီး မိမိအေပၚ ေက်းဇူးႀကီးမားတဲ့ ဆရာသမား မိဘဘိုးဘြားေတြထဲက (၅)ဦးခန္႔ကို ႀကိဳတင္ေရြးခ်ယ္ထားရမယ္။ မိမိကိုယ္ကို ေမတၱာပို႔ၿပီးေနာက္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို မိမိအနား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနသလို စိတ္၀ယ္မွတ္ၿပီး “က်န္းမာပါေစ၊
ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းပါေစ”လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမတၱာပြားရပါမယ္။ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေပၚ ေက်နပ္ၿပီးမွ ေနာက္တစ္ဦးကို ေျပာင္းရမယ္၊ အကယ္၍ ေမတၱာပြားရတာ အခက္အခဲရွိလာရင္ေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုပဲ ေမတၱာျပန္ပြားပါ၊ ၿပီးမွ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို ေျပာင္းယူပါ။ တခါတရံ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ကို ေမတၱာပြားရတာ လြယ္ကူၿပီး မ်က္ႏွာပံုပန္းသ႑ာန္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ျမင္လာတတ္ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာက်ေတာ့ အခက္အခဲရွိေနတာလည္း ႀကံဳရတတ္တယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ လြယ္ကူတဲ့ ေမတၱာအာ႐ုံခံပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဦးစားေပး ပြားရပါမယ္။ ေမတၱာစိတ္ ညီညႊတ္မွ်တေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ ရန္သူ၊ မုန္းတဲ့သူ၊ အလြန္ခ်စ္တဲ့သူေတြကိုလည္း ပြားႏိုင္ပါၿပီ။ မိမိစိတ္ကို မိိမိၾကည္ညိဳဖူးမလားေတာ့မသိဘူး။ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကို စူးစိုက္ၿပီးေတာ့ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းမာပါေစလို႔ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေမတၱာပို႔ေနရင္ မိမိစိတ္ထဲမွာ တျခားအာ႐ုံေတြ၊ တျခားစိတ္ကူးေတြ ဘာမွေပၚမလာေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေမတၱာခံပုဂၢိဳလ္အေပၚမွာသာ စိတ္က စုၿပံဳစူးစိုက္ နစ္ေနတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့စိတ္၊ စိတ္ပ်က္စိတ္ဆိုး စိတ္အလိုမက်တဲ့စိတ္၊ အိပ္ခ်င္ငိုက္ျမည္း ပ်င္းရိတဲ့စိတ္၊ စိတ္ပူပန္ပ်ံ႕လြင့္တဲ့စိတ္၊ ေၾကာင့္ၾကတဲ့စိတ္ႏွင့္ ရတနာသံုးပါးအေပၚ သို႔ေလာသို႔ေလာ မျပတ္သားတဲ့စိတ္ဆိုတဲ့ တားဆီးပိတ္ပင္တတ္တဲ့ နိ၀ရဏတရားငါးပါး ကင္းကြားေနတတ္တယ္။ ေမတၱာအင္အား ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ေလ့က်င့္လာရင္ ေမတၱာခံပုဂၢိဳလ္နဲ႔ မိမိဟာ ၿပံဳးရႊင္ၾကည္လင္တဲ့သြင္ျပင္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုိင္ေနသလိုပဲ စကၠန္႔ပိုင္း မိနစ္ပိုင္းၾကာတဲ့ထိ အသိစိတ္ထဲ စြဲၿမဲသက္၀င္ တည္ေနႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ တျခား ဘာအာ႐ုံခံမွ မရွိဘဲ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို ပကတိ က်န္းမာေစလိုတဲ့စိတ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းသာ ျပည့္စံုေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ အလိုလိုျဖစ္ေနတာဟာ တမင္တကာစိတ္ကူးႀကံဆၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အဆင့္မ်ဳိး
မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ၀ီရိယသန္သန္ တိုး၍ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ပြားမ်ားတဲ့ ေယာဂီမ်ားဟာ မိနစ္ပိုင္းမွ နာရီပိုင္းထိ ၾကည္လင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ေနႏိုင္လာပါတယ္။ အိပ္ငိုက္တာမဟုတ္ဘူး၊ စိတ္က ၾကည္လင္သန္႔စင္ေနတယ္။ မိမိရည္မွန္းထားတဲ့ အခ်ိန္နာရီးကာလတေလွ်ာက္လံုး ဘာစိတ္မွမရွိဘူး၊ ေမတၱာစိတ္မွ်ပဲ ရွိေတာ့တယ္။
ေမတၱာစိတ္မွ်ပဲ ရွိေနတာ အခ်ိန္ၾကာလာရင္ေတာ့ တခါတရံ ငါ့မွာ ဘာစိတ္ေတြ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မလဲလို႔လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စစ္ေဆးမိရက္သားျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလို (၀ိတက္)၀င္လာခိုက္ေတာ့ ေမတၱာစိတ္အစဥ္ ခဏပ်က္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျပန္ၿပီး ထူေထာင္ရတာ ဘာမွ မပင္ပန္းဘူး၊ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ရတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔မရဘူး။ အဲဒီလို အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီး ေမတၱာစိတ္မွအပ က်န္တဲ့စိတ္ေတြ မျဖစ္ေတာကို သိရလို႔လည္း ေယာဂီသေဘာက်မိတတ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ မိမိစိတ္ကိုမိမိ လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတဲ့သေဘာကို ေယာဂီကိုယ္တိုင္ သေဘာက်ႏိုင္ပါၿပီ။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေမတၱာပြားၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့ ဦးစြာ မိမိထုိင္ေနတဲ့ အခန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- မိမိထိုင္ရာမွ အေရွ႕ကေနၿပီး ေမတၱာ စ,ပြားတာ လြယ္ကူပါတယ္။ ဒါကို အထပ္ထပ္ပြားလို႔ ေက်ပြန္ရင္ – အိမ္၀န္းရဲ႕အရပ္မ်က္နွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

-ၿပီးရင္ ရပ္ကြက္ေက်းရြာနယ္နိမိတ္ထိ ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- အဲဒီေနာက္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ုိင္၊ တိုင္းနယ္၊ ျပည္နယ္၊ ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္အထိ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။- ဆက္ၿပီးေတာ့ ကမၻာကေန အနႏၲစၾက၀ဠာထိေအာင္ စိတ္ကို ျမွင့္ျမွင့္ၿပီးေတာ့ ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရမယ္။

-အေလ႔အက်င့္ရလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အရပ္မ်က္ႏွာေဘာင္ေတြ မရွိေတာ့ဘဲ စက္၀န္းႀကီးအတိုင္း ေမတၱာလႈိင္းမ်ား ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ၿပီး သြားေနတယ္လို႔ ခံစားရတတ္ပါတယ္။

-အဲဒီအ၀န္းက ရံခါ လင္းေနတယ္၊ ရံခါ ေဖြးေနတယ္လို႔လည္း ထင္ရတတ္ပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကေန ေမတၱာလိႈင္းမ်ား ပို႔တဲ့ဆီကို အမွန္တကယ္ ေရာက္ေနၿပီလို႔လည္း ခံစားရတတ္ပါတယ္။

-အထူူးသတိျပဳဖို႔လိုတာကေတာ့ မိမိရဲ႕ေမတၱာေၾကာင့္ ရန္သူငုပ္လွ်ဳိးၿပိဳလဲေစရမယ္၊ ရန္သူ ဒုကၡေရာက္ရမယ္၊ ငါ့ေမတၱာစူးရင္ သင္႐ူးၿပီလို႔ မေတြးမႀကံရဘူး၊ မရည္ရြယ္ရဘူး၊ ဒီလိုစိတ္သေဘာထားႏွင့္ ေမတၱာပို႔ရင္ေတာ့ ေမတၱာမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဒါသအာဃာတ ရန္ၿငိဳးေတြသာ ျဖစ္ဖြယ္ရွိတယ္။ ပို႔တဲ့သူဆီကို ေမတၱာေရာက္မွာ
မဟုတ္ေတာ့တဲ့ျပင္ မိမိမွာပဲ ပူေလာင္ပင္ပန္းေစတဲ့ အကုသိုလ္ ကိေလသာစိတ္ေတြျဖစ္ၿပီး ပင္ပန္းဖြယ္ပဲရွိပါတယ္။ ေမတၱာရဲ႕ၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာမႈနဲ႔ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ။

ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲ၌ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း ပြားမ်ားျခင္း

ေမတၱာဘာ၀နာပြားတာ ဦးစြာ မေနာ(စိတ္)ကေန ပြားေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေလ့အက်င့္ရလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲကို ေမတၱာေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ဒီလိုေရာက္လာဖို႔ အေထာက္အကူျဖစ္ႏိုင္ဖို႔နည္းလမ္းကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရင္ မိမိက ဦးစြာ ေမတၱာပို႔ပါ။ တစ္ေနရာရာသြားရင္ ေမတၱာပို႔ၿပီးမွ သြားတဲ့ အေလ့အက်င့္လုပ္ပါ။ အိပ္ရာ၀င္ရင္လည္း အိပ္မေပ်ာ္မခ်င္း ေမတၱာပို႔ေနပါ။ ေမတၱာပို႔ရင္းပဲ အိပ္ေပ်ာ္ပါေစ၊ ႏိုးလာရင္းလည္း ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ပဲ ႏိုးႏိုင္ဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးပါ။ စားေသာက္တဲ့အခါလည္း ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္သူမ်ားကို ေမတၱာပြားၿပီးမွစားပါ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သတိရရင္လည္း ေမတၱာအရင္ပြားပါအံုး။ ဒီလိုနဲ႔ အေလ့အက်င့္ အားေကာင္းလာတဲ့အခါမွာေတာ့ မိမိတမင္တကာ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္စရာမလိုဘဲ အလိုလိုပဲ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ေနတာ သတိထားမိပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ထဲ သူ႔အလုိလိုပဲ ေက်းဇူးတင္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္သူကို ေတြ႔ရင္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ သနားက႐ုဏာစိတ္ေတြ ရင္ထဲ အလိုလိုပဲ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ေမတၱာရဲ႕ ေက်းဇူးႏွင့္ သာဓကကို ေဖာ္ျပရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ..။


ျမတ္စြာဘုရားရွင္က လက္တစ္ဖ်စ္တီးကာလမွ် ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားျဖန္႔ျဖဴးပို႔သ မွီ၀ဲေနတဲ့ ရဟန္းကို စ်ာန္မွ မဆိတ္သုဥ္းေသာရဟန္း၊ ျပည္သူ႔ဆြမ္းကို အက်ဳိးရွိေအာင္ ဘုဥ္းေပးသံုးေဆာင္ေသာရဟန္းဆိုၿပီး အထူးခ်ီးမြမ္းေတာ္မူပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ့သာဓကအေနႏွင့္ေတာ့ ဓမၼစႀကၤာေဒသနာဦးကို မေဟာၾကားခင္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးႏွင့္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေမတၱာေတာ္ဟာ အံ့ဖြယ္မွတ္သားစရာပါပဲ။ “ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ထိုပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတို႔၏ စိတ္ထားကို သိျမင္ေတာ္မူေလလွ်င္ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ၌ မည္သည့္သတၱ၀ါအတြက္ဟု ရည္မွတ္ပိုင္းျခားမႈ မထားေသာအားျဖင့္ သိမ္းက်ဳံးျဖန္႔လႊမ္းထားႏိုင္ေသာ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္ေတာ္ကို အက်ဥ္းခ်ဳံး ႐ုံးစု၍ သီးသန္႔ပိုင္းျခား သတ္မွတ္ေသာအားျဖင့္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတို႔အေပၚ၌သာလွ်င္ ေမတၱာျဖန္႔ပို႔ေတာ္မူ၏။ ဘုရားရွင္ေမတၱာဓာတ္ ထိခုိက္ျခင္းေၾကာင့္ ထိုပဥၥ၀ဂၢီတို႔သည္ ဘုရားရွင္ႂကြလာေတာ္မူလွ်င္ (သိဒၶတၳလာလွ်င္ ခရီးဦးအႀကိဳမျပဳေတာ့ဘူးဟူေသာ) မိမိတို႔ မူလကတိအတိုင္း မရပ္တည္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ရွိခုိးျခင္း၊ ခရီးဦးႀကိဳဆိုျခင္းစေသာ အမႈကိစၥအားလံုးကို ျပဳမိၾကေလၿပီ” ဒါက ေမတၱာရဲ႕သာဓကပါပဲ။

ေနာက္သာဓကတစ္ခုကလည္း ျမတ္စြာဘုရားဟာ စႀကၤာ၀ဠာအနႏၲတို႔အေပၚ၌ ျဖန္႔လႊမ္းပို႔ႏုိင္တဲ့ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္ကို နာဠာဂီရိဆင္တစ္ေကာင္တည္းအေပၚမွာသာ စုၿပံဳျဖန္႔လႊမ္းေတာ္မူပါတယ္။ နာဠာဂီရိဆင္ဟာ ဘုရားရွင္၏ေမတၱာစိတ္ကို ထိခုိက္ေနၿပီျဖစ္လုိ႔ ေဘးရန္ကင္းစြာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေျခေတာ္အစံုမွာ ခိုလႈံတုပ္၀ပ္ပါေတာ့တယ္။

ေမတၱာကမၼ႒ာန္းအားထုတ္မည့္သူ သတိထားရမည့္ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္ကေတာ့.. ေမတၱာစြမ္းအားဟာ ေရွးအခါကသာ စြမ္းတယ္၊ ယခုမစြမ္းေတာ့ဘူးလို႔ မမွတ္ယူရဘူး၊ တရားတို႔မည္သည္ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ၊ အခ်ိန္ကာလ၊ ေနရပ္ေဒသဟူ၍ မရွိေကာင္းပါဘူး။ အရင္လည္း စြမ္းတယ္၊ ခုလည္း စြမ္းတယ္၊ ေနာင္လည္း စြမ္းပါတယ္။ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားေတာ္မွန္သမွ်ဟာ.. တကယ္က်င့္ႀကံရင္ တကယ့္ကိုပဲ အစြမ္းထက္လွပါတယ္။ က်င့္ႀကံအားထုတ္ေနသူေတြ ရွိသေရြ႕လည္း သာသနာဟာ မကြယ္ေပ်ာက္ပါဘူး။ ဒါကို ေသေသခ်ာခ်ာသိၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ယံုၾကည္ထားမွ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ျဖစ္မွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ေမတၱာပြားမ်ားတဲ့ကံဟာလည္း ဘ၀သံသရာမွာ အလြန္ႀကီးကိုပဲ အက်ဳိးေပးသန္လွပါတယ္ဆိုတာကို အထက္မွာ ရွင္းျပခဲ့ၿပီးပါၿပီေနာ္..။

အရွင္ေခမာနႏၵ(မဟာၿမိဳင္ေတာရ) ေမတၱာကမၼ႒ာန္းလက္ေတြ႔႐ႈပြားနည္းစာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ ဤစာကို ဖတ္႐ႈရေသာသူအေပါင္း ေမတၱာ၏ေအးခ်မ္းမႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ…