၀ိပႆနာ ႐ႈပံု႐ႈနည္း
ဒကာ, ဒကာမေတြ သိၾကားမင္းအေၾကာင္း မေဟာခင္ ၀ိပႆနာ႐ႈနည္းကို ေရွးဦးစြာ ေျပာမယ္ - (မွန္လွပါဘုရား)၊ ၀ိပႆနာ႐ႈနည္းက ရွင္သာရိပုတၱရာက ေဟာထားတယ္။
ကာယမိမံ သမၼသထ၊ ပရိဇာနာထ၊ ပုနပၸဳနံ၊
ကာေယသဘာ၀ံ၊ ၀ိဒိတြာန၊ ဒုကၡႆအႏၲံ ကရိႆတိ။
ဤကဲ့သုိ႔ ေဟာထားေတာ့ ဒကာ, ဒကာမေတြသည္ ဘုရားေရွ႕မွာျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္အိပ္ရာထဲမွာျဖစ္ေစ ထိုင္ၿပီးသကာလ မိန္းမျဖင့္ ဒူးတုပ္, ေယာက်္ားျဖင့္ တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီး သကာလ ထိုင္ခ်င္သလိုထိုင္၊... အိပ္ခ်င္သလိုအိပ္ ကိစၥမရွိပါဘူးတဲ့။
သို႔ေသာ္ အသက္မွန္မွန္႐ႈၿပီးသကာလ ေလေလး ထြက္တာလဲ သိလုိ႔၊ ေလေလး၀င္တာလဲ သိလုိ႔ ဒီလိုခ်ည္း သိၿပီးသကာလ ေနရာမွ ပထမေရွးဦးစြာေတာ့ျဖင့္ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိပဲ လုပ္ေနပါ။ ဒီထဲကမွ ဟိုေနရာက ေအာင့္သလို လာလုိ႔ရွိရင္ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္လိုက္ပါ။
ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့လုိ႔ သတိေပးလိုက္တယ္ - (မွန္လွပါဘုရား)၊ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္ၿပီးေအာင့္တဲ့ ေနရာကေလးကို ဥာဏ္က လွည့္လိုက္၊ ေၾသာ္ - ဒါေဖာက္ျပန္ တာပါလား၊ အင္း - ေဖာက္ျပန္လာတာ နဂိုက မေအာင့္ဘူး။ ခုမွ ဒီေနရာေလးက ေအာင့္လာတယ္။
အဲဒီ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ေနရာကေလး ၾကည့္လိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာကေလးက ပ်က္စီးသြားတယ္။
ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ လုပ္ေနတုန္း တစ္ေနရာက ဘာျဖစ္လာသတံုး - (ေအာင့္လာပါတယ္ ဘုရား)၊ ေအာင့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ထြက္တာသိ ၀င္တာသိ ျဖဳတ္လိုက္ပါ - (မွန္လွပါဘုရား) ေအာင့္တဲ့ေနရာ ကေလး ဥာဏ္လွည့္လိုက္ပါ - (မွန္လွပါဘုရား) ေအာင့္တဲ့ေနရာကေလး ဥာဏ္လွည့္လိုက္ပါ၊ ေျခသလံုးက ေအာင့္ရင္ ေျခသလံုး၊ ေပါက္ကေအာင့္ရင္ ေပါင္၊ ခါးကေအာင့္ရင္ ခါး၊ ေနာက္ေက်ာေအာင့္လို႔ရွိရင္လဲ ေအာင့္တဲ့ေနရာကေလး ဥာဏ္လွည့္လိုက္ပါ။
အဲဒါ ကေလးက ဘာပါလိမ့္မလဲဆိုေတာ့ ပင္ကိုသေဘာမွ ေဖာက္ျပန္လာတာ။ အဲဒီ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ေနရာကေလးကို ဒကာသစ္, ဒကာၾကြယ္, ဦးလွဘူးတုိ႔က ဥာဏ္လွည့္လိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ဥာဏ္ေပၚေနတဲ့ အတြက္ သတၱ၀ါသႏၲာန္မွာ ေအာင့္တဲ့စိတ္ကေလးက ခ်ဳပ္သြားၿပီး ဥာဏ္စိတ္ကေလးက ေပၚေနတယ္။
ဥာဏ္စိတ္ကေလး ေပၚေနေတာ့ ေအာင့္တာေလးက ေဖာက္ျပန္ၿပီးသကာလ ပ်က္စီးသြားတာ ေတြ႕ပါလိမ့္ မယ္၊ ေဖာက္ျပန္ၿပီး ပ်က္စီးသြားတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
ဤကဲ့သုိ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသြားတာေတြ ေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနလုိ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ေတြ႕တာလုိ႔ မွတ္လိုက္ပါေနာ္ - (မွန္လွပါဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာက အနိစၥ၊ ဒုကၡသစၥာ၊ အနိစၥဆိုလဲ ဟုတ္တာပဲ၊ ဒုကၡသစၥာဆိုလဲ ဟုတ္တာပဲ။ ေၾသာ္ - ဒါက ဒုကၡသစၥာ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီလုိ႔ သိေနတာကေလးက ေလာကီ မဂၢသစၥာ၊ ဒါ ဒီေနရာကေလးက ေအာင့္တာကေလးက ေပ်ာက္သြားလုိ႔ ဟိုေနရာက ေအာင့္လာေပၚလာတယ္။ ဟိုစိတ္ ကေလး စားခ်င္တဲ့စိတ္ကေလး ေပၚလာတယ္။ အဲဒါကိုလဲ စားခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးကိုလဲ ရွိ,မရွိ ၾကည့္ေပးပါ။
ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ က်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ၾကည့္တဲ့ဥာဏ္ ေပၚလာလုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္ သတၱ၀ါသႏၲာန္ ႏွစ္စိတ္မေပၚ ေကာင္းတဲ့အတြက္ စားခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးက ဒကာႂကြယ္, ဒကာသစ္တို႔ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတယ္ - (မွန္လွပါဘုရား)၊
သူလဲ ခုမွ ေဖာက္ျပန္ၿပီးလာတာ အခုပဲ ပ်က္စီးသြားတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး သြားတာ ဘာသစၥာ ေခၚၾကမလဲ - (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။
အင္း … ဒုကၡသစၥာကို ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ,ဒကာမေတြက သိလိုက္ေတာ့ အသိခံရတာက ဒုကၡသစၥာ၊ အသိဥာဏ္က မဂၢသစၥာလို႔ ေအာက္ေမ့ၾကပါ (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒီလိုခ်ည္းပဲ ခႏၶာကိုယ္ထဲ လွည့္လိုက္ၿပီး သကာလေနေတာ့ အသိခံတာက ဒုကၡသစၥာ၊ အသိဥာဏ္က မဂၢသစၥာဆိုေတာ့ ေၾသာ္ - ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဒုကၡသစၥာရယ္ … သိေနတဲ့ မဂၢသစၥာရယ္ … ။
ဤသစၥာႏွစ္ခုသာ ရွိၿပီးသကာလေနေတာ့ သမုဒယသစၥာဆိုတဲ့ ေလာဘက ခ်ဳပ္ၿငိမ္း႐ုပ္သိမ္းၿပီး သကာလ ေနေတာ့တယ္။ ဒီေလာဘ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနေတာ့ ေလာဘ တဏွာခ်ဳပ္ေတာ့ တဏွာခ်ဳပ္ေတာ့ ဥပါဒါန္ မခ်ဳပ္ဘူးလား - (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္ေတာ့ ကံခ်ဳပ္တယ္၊ ကံခ်ဳပ္ေတာ့ အနာဂတ္ဘ၀ လာလတၱံျဖစ္တဲ့ ပဋိသေႏၶေနမႈ အိုမႈ ေသမႈေရာ … (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္…ဒါ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ခ်ဳပ္ပါလိမ့္မလဲလို႔ ဒကာႂကြယ္, ဒကာသစ္တို႔, ဦးလွဘူးတို႔က ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ျမင္ေနတဲ့ မဂ္က ခ်ဳပ္ေစတာဆိုတာ ေသခ်ာၿပီလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ၀ိပႆနာ႐ႈဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္လို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ - (မွန္လွပါဘုရား)၊ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ - (ခႏၶာကိုယ္ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ “ကာယမိမံ သမၼသထ” ဣမံကာယံ၊ ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို။ သမၼသထ၊ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သံုးသပ္စမ္းပါကြာ၊ ရွင္သာရိပုတၱရာက မွာရွာတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သံုးသပ္စမ္းပါ၊ ဆင္ျခင္စမ္းပါဆိုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္မဂ္ မလာေပဘူးလား - (လာပါတယ္ဘုရား)။
ပ်က္စီးသြားတာျဖစ္ပ်က္၊ ေစာင့္ၾကည့္တာ - (မဂ္ပါဘုရား) ေၾသာ္ - မဂ္ဆိုတာက ဒကာ, ဒကာမတုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္မွ ရတယ္လုိ႔ မွတ္စမ္းပါ - (မွန္လွပါဘုရား)။
ေစာင့္မၾကည့္ရင္ … (မရပါဘုရား)၊ မရဘူး၊ ရွာရင္ေတာ့မရဘူး၊ ေစာင့္ၾကည့္ရင္ေတာ့ - (ရပါတယ္ ဘုရား)၊ ေတာထဲက က်ားေတြက အေျပးေတာ့ မသန္ပါဘူးတဲ့။ အဖမ္းေတာ့ ျမန္သလို မိလိႏၵပဥႇာက ေစာင့္ဖမ္းပါလုိ႔လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာထားတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြက အိမ္ေရာက္လုိ႔ရွိရင္ ဘုန္းႀကီးေျပာတဲ့အတိုင္းသာ လုပ္ၾကစမ္းပါ။ ခႏၶာကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္ေန၊ ဘာနဲ႔ ေစာင့္ရမလဲဆိုေတာ့ ႐ႈမႈေလး မွန္မွန္႐ႈ, ႐ိႈက္မႈေလး မွန္မွန္ ႐ိႈက္၊ ႐ိႈက္ရာကမွ အထူးတရားေလး ေပၚလာလုိ႔ရွိရင္ ေၾသာ္ … ဒါ ၀ိပရိနာမလကၡဏာ ဒုကၵသစၥာပါလားလုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ …(မွန္လွပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ၀ိပရိနာမလကၡဏာ ဒုကၡသစၥံက ဒုကၡသစၥာ၊ ေစာင့္ၾကည့္တာကေလးက (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ ေသတာက သမုဒယသစၥာ၊ ေနာက္ ခႏၶာ မလာတာက နိေရာဓသစၥာ၊ နိေရာဓဆိုေတာ့ ေၾသာ္ … တုိ႔ သစၥာ အလုပ္ လုပ္ေနပါကလား ဆိုတာ ေပၚမလာဘူးလား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ အားလံုး တရားနာတဲ့ ဒကာ,ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ (ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ပါဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ဆို ေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔ျဖင့္ မလုပ္တတ္ေသးပါဘူးဘုရား ဆိုရင္ ေစာင့္မၾကည့္လုိ႔သာ မွတ္ေပေတာ့ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ဟိုေနရာကျပ၊ ဒီေနရာကျပ၊ ဟိုေနရာကျပလိုက္၊ ဒီေနရာကျပ လိုက္နဲ႔ ျပတဲ့ေနရာကိုပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင
္ ျပတာက ဒုကၡသစၥာ၊ သိတာက မဂၢသစၥာ၊ ေသတာက … (သမုဒယသစၥာပါဘုရား)။
ေနာက္ ခႏၶာမလာတာက … (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)၊ နိေရာဓသစၥာဆိုတာ ေၾသာ္ … တုိ႔တစ္ေတြ သစၥာေလးပါးအလုပ္ လုပ္ေနပါကသလားဆုိုတာ မေပၚလာဘူးလား (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒကာၾကြယ္ေရ … ဒကာႄကြယ္တုိ႔ လုပ္ေတာ့လဲ ေစာင့္ၾကည့္ရတယ္မဟုတ္လား … (မွန္လွပါဘုရား)၊ လိုက္ဖမ္းရင္ မိပါ့မလား (မမိပါဘုရား)။
ေအး … ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ပင္ကိုက အနာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုး … (မွန္လွပါဘုရား)။
အနာေတြပဲ မျပရေပဘူးလား … (ျပပါတယ္ဘုရား)၊ အနာခႏၶာကိုယ္ႀကီးမုိ႔ အနာခႏၶာေတြျပေတာ့ ဒီအနာခႏၶာေတြကလဲ ျဖစ္လုိက္, ပ်က္လိုက္၊ ျဖစ္လိုက္, ပ်က္လိုက္၊ ျဖစ္လိုက္, ပ်က္လုိက္နဲ႔ ျပေနေတာ့ ေၾသာ္ … ဒီဥစၥာ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ သိတာက မဂၢသစၥာပါလားဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာ ဥာဏ္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ထုိကဲ့သုိ႔ ေပၚလာတဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ကိေလသာ ၾကားမညႇပ္လုိ႔ရွိရင္ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ ၾကားထဲမွာ ကိေလသာၾကားမျခားလုိ႔ရွိရင္ ခုနစ္ရက္နဲ႔ မဂ္ဥာဏ္, ဖုိလ္ဥာဏ္ ရပါတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ၾကားထဲမွာ ကိေလသာ မခုိရင္ … (ခုနစ္ရက္နဲ႔ ရႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒကာႄကြယ္ မျမန္လား (ျမန္ပါတယ္ဘုရား)။
ဘုန္းႀကီးက ေဟာတာလား၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေဟာတာလားလုိ႔ဆိုေတာ့ သတိပ႒ာန္ ပါဠိေတာ္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွိေလေသာေၾကာင့္ ဒကာ, ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ မလုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သံသရာရွည္ရပါတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒါဆို ၀ိပႆနာဆိုတာ အားစိုက္႐ႈရတာလား၊ ဒကာ, ဒကာမတုိ႔ ေစာင့္စားၿပီး ႐ႈရတာလား … (ေစာင့္စားၿပီး႐ႈရပါတယ္ဘုရား)၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာေနပါတယ္ ဒကာ, ဒကာမတုိ႔ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ေလးေလးစားစားနဲ႔ မွတ္စမ္းပါ (မွန္လွပါဘုရား)။
ေလးေလးစားစားနဲ႔ မွတ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ေတြက ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဘာမွ ၾကည့္စရာ မရွိလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ေၾသာ္ … ေလကေလးထုတ္တဲ့ စိတ္ကေလးလဲ ထုတ္ၿပီး ပ်က္တာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ေလကေလး ျပန္သြင္းတဲ့စိတ္ေရာ … (သြင္းၿပီး ပ်က္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါကေလး ဘယ္ကမွ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ သူျပန္ထိုင္လိုက္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဟာ … သူ႕ျပန္ရင္းမတၱနဲ႔ပဲ ဟိုေနရာက ယားသလုိ, ဒီေနရာကေအာင့္သလို၊ ဒီေနရာက ေကာင္းသလို လာျပန္လုိ႔ရွိရင္ သူ႕ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ခုနင္က ယားတဲ့ေနရာ ေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြ လွည့္လည္ၿပီး ေၾသာ္ … ဒါေတြ ဒုကၡသစၥာပါလား၊ ဒါေတြ ဒုကၡသစၥာပါလားလုိ႔ ႐ႈပါ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ေကာင္းတဲ့စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္တာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဆိုတဲ့စိတ္ ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေတာ့ … (ဒုကၡေရာက္ပါတယ္ ဘုရား)၊ အလယ္အလတ္ စိတ္ကေလးလဲ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေတာ့ … (ဒုကၡေရာက္တာပါပဲဘုရား)။
အဲဒီ ဒုကၡသစၥာေတြခ်ည္းပဲ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ၊ သိတာက မဂၢသစၥာလုိ႔ ဒကာ, ဒကာမေတြ ႀကိဳးစားေနၾကမယ္ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ၾကာေတာ့ ဒုကၡသစၥာ ေတြ႕တာက ဘုရားက …
“သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာပိ ဒုကၡာ” လုိ႔ ေဟာေသာေၾကာင့္ ခႏၶာငါးပါးစလံုး ျပတဲ့ ဥစၥာေတြ အနိစၥလဲမျပ၊ ဒုကၡလဲမျပ၊ အနတၱလဲမျပ၊ အသုဘလဲမျပဘဲနဲ႔ ဒကာႄကြယ္, ဒကာသစ္တုိ႔ ဒုကၡသစၥာပဲျပတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သုိ႔ ျပလာၿပီဆိုမွျဖင့္ ေၾသာ္ … လူ႕ဘ၀ရတာ ဒုကၡသစၥာရတာကိုးလုိ႔ ေပၚေပၚလြင္လြင္ႀကီး သိမလာေပဘူးလား … (သိလာပါတယ္ဘုရား)၊ လူ႕ဘ၀ရတာ ဘာရတာပါလိမ့္ … (ဒုကၡသစၥာႀကီး ရတာပါ ဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာႀကီး ရတယ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သုိ႔ ဒုကၡသစၥာႀကီး ရတာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိေနေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ဟိုကယား, ဒီကနာ၊ ဒီကေအာင့္, ဟိုကကိုက္၊ ဒီကခဲ, ဟိုက တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုေပၚ၊ ေပၚလာတာ ဟူသေရြ႕
ေပ်ာက္တာပဲေတြ႕ရ၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မေတြ႕ရဘူးလား … (ေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘယ္လုိလုပ္ရမွာပါလိမ့္မလဲလုိ႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွင္ေျဖၾကမလဲ …
(ေစာင့္ၾကည့္ရပါတယ္ဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္တာပဲတဲ့၊ အၾကည့္ခံရတာက ဒုကၡသစၥာ၊ ၾကည့္ဥာဏ္က မဂၢသစၥာ၊ အၾကည့္ခံရတာက … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ၾကည့္ဥာဏ္က … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ မဂၢသစၥာဆို ေတာ့ ေၾသာ္ … မဂ္ဟာ ဆုေတာင္းအလုပ္လား၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ဥာဏ္အလုပ္လား … (ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ဥာဏ္အလုပ္ပါဘုရား)။
ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ဥာဏ္အလုပ္လုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြက အသိႀကီး သိလာၿပီဆိုမွျဖင့္ ေၾသာ္ … ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ သုခၾကားမညႇပ္ ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပလားဆိုတာ ေပၚပါလိမ့္မယ္ … (ေပၚလာပါတယ္ ဘုရား)၊ သုခၾကားမညႇပ္ … (ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပါဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာ တရစပ္ပါလားဆိုတာ မေပၚလာဘူး လား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
ထုိကဲ့သုိ႔ ေပၚလာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ေၾသာ္ … ဒုကၡသစၥာႀကီးပါလား၊ သုခဆိုတာ ဘာမွ မေပၚလာပါ လားဆိုေတာ့ ဒုကၡေတြျမင္ၿပီး ၿငီးေငြ႔လာပါလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာသည္ ယထာဘူတဥာဏ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာႀကီး မုန္းလာတာသည္ …(နိဗၺိႏၵာဥာဏ္ပါဘုရား)။
ၾကာေတာ့ ဥာဏ္ကထက္ထက္၊ ထက္ထက္, ထက္ထက္ၿပီး ၾကည့္ပါမ်ားလာေတာ့ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ၌တဲ့ ဒီဒုကၡႀကီးနဲ႔ျဖင့္ မေနခ်င္ပါဘူးဆိုတာ မေနခ်င္တဲ့ဥာဏ္ မလာေပဘူလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။
မေနခ်င္တဲ့ဥာဏ္ လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ခုနင္က ဒုကၡေတြ အကုန္ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ မေနခ်င္တဲ့ ဥာဏ္လာေတာ့ ဘာေတြေပ်ာက္သလဲ - (ဒုကၡေတြ ေပ်ာက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒုကၡေပ်ာက္၍ ဒုကၡဆံုးတာက နိေရာဓသစၥာ၊ ဒုကၡအဆံုးသိတာက … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။
မဂၢသစၥာဆိုေတာ့ မဂ္စစ္ ေပၚလာလိမ့္မယ္၊ (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒုကၡေပ်ာက္ရင္ မဂ္စစ္ေပၚလိမ့္မယ္၊ ဒုကၡေတြ႕ရင္ ၀ိပႆနာမဂ္ေပၚလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒုကၡေတြ႕ရင္ … (၀ိပႆနာမဂ္ ေပၚလိမ့္မယ္ ဘုရား)။
ဒုကၡေတြ မရွိဘူးဘုရား၊ ႐ႈစရာကို မရွိဘူးဘုရား ဆုိရင္ျဖင့္ ဘာေပၚလာမလဲ … (မဂ္စစ္ေပၚလာလိမ့္ မယ္ဘုရား)၊ မဂ္စစ္ေပၚလာလုိ႔ ဒုကၡမရွိတာက နိေရာဓသစၥာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ မဂ္စစ္ ေပၚလာလုိ႔ ဒုကၡမရွိတာက နိေရာဓသစၥာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ မရွိမွန္းသိတာက … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)။
အဲဒီက်ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ရင္းမတၱနဲ႔ ဆံုးသြားေအာင္ လိုက္လိုက္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ “ဒုကၡႆအႏၲံ ကရိႆထ” ဒုကၡႆ၊ ဒုကၡ၏။ အႏၲတံ၊ အဆံုးကို။ ကရိႆထ၊ မဂ္ဥာဏ္က မ်က္ေမွာက္ျပဳလိမ့္ လတၱံလုိ႔ ရွင္သာရိပုတၱရာကလဲေဟာ၊ ဘုရားကလဲေဟာသည္ ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ ယေန႔ကစၿပီး ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ လုပ္စမ္းပါ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ျဖစ္ပ်က္ေတြ လာသေရြ႕ကို ေစာင့္သာၾကည့္ပါလုိ႔ သတိေပးလုိက္တယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္ေတြ လာသေရြ႕ကို (ေစာင့္သာၾကည့္ရပါတယ္ဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္ပါ၊ ဒီ့ျပင္ ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔၊ ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ ၾကာေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေတြ ဒကာႄကြယ္တုိ႔, ဦးလွဘူးတုိ႔ စိပ္လာလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
စိပ္လာၿပီဆိုမွျဖင့္ စိပ္ေပမယ့္ မပ်င္းနဲ႔၊ ေၾသာ္ … အေသတယ္မ်ားပါကလား၊ ေၾသာ္ … ဒုကၡေတြ တယ္မ်ားပါလား၊ ေၾသာ္ … ဒုကၡေတြ တယ္မ်ားပါလားလုိ႔ သူက ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားမ်ားကိုယ္က ဒုကၡမ်ားတယ္လုိ႔သာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေန … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ၾကာေတာ့ ေၾသာ္ … ျဖစ္လာတာကလဲ ဒုကၡ၊ ပ်က္သြားတာကလဲ ဒုကၡ၊ အဲ … ဒီကဲ့သုိ႔ ဒုကၡကို အျဖစ္လဲ မသာယာ၊ အပ်က္လဲ မသာယာ၊ အျဖစ္ေရာ… (မသာယာပါဘုရား)၊ အပ်က္ေရာ … (မသာယာပါဘုရား)။
မသာယာပါဘူးတဲ့။ ထုိကဲ့သုိ႔ မသာယာတဲ့အခါက်ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ကို သာယာတဲ့ တဏွာကလဲ ခ်ဳပ္ပါေရာ ျဖစ္ပ်က္လဲခ်ဳပ္တာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ သာယာတဲ့ ဒိ႒ိလဲ ခ်ဳပ္ပါေရာ … (ျဖစ္ပ်က္လဲခ်ဳပ္တာ ပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္လဲ ခ်ဳပ္သြားတာပဲဆိုေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ခ်ဳပ္တာ နိဗၺာန္၊ ခ်ဳပ္မွန္းသိတာ မဂ္ဥာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္ ခ်ဳပ္တာက … (နိဗၺာန္ပါဘုရား)၊ ခ်ဳပ္မွန္းသိၿပီဆိုတာက … (မဂ္ဥာဏ္ပါဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဒကာႄကြယ္တုိ႔, ဒကာဦးလွဘူးတုိ႔, ဒကာသစ္တုိ႔ နိဗၺာန္ေ၀းသလား … နီးသလား … (နီးပါတယ္ဘုရား)၊ နီးလ်က္နဲ႔ မေရာက္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္မလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္လဲ မလုပ္ဘူး … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အလုပ္ကို … (မလုပ္ပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔သည္ သံသရာထဲမွာ ငရဲအိုးေတြကလဲ ငရဲမီးေတြေတာက္ၿပီး တပြတ္ပြတ္ ဆူေနတာဟာ ဒီခႏၶာႀကီးကို ခင္တြယ္တဲ့ တဏွာေလာဘက မခ်ဳပ္တာတဲ့။ ဒကာ,ဒကာမတုိ႔ တဏွာ ကေနၿပီး ငရဲအိုးကို ဖန္တီးေနတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဒိ႒ိကေနၿပီး ငရဲအိုး ဖန္တီးေနတာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ တရားနာ လ်က္ ဒုကၡက မခ်ဳပ္ေတာ့ကို ေနာက္တဏွာက က်န္မေနဘူးလား … (က်န္ေနပါတယ္ဘုရား)။
ေနာက္ တဏွာက်န္ေတာ့ တဏွာက ဘယ္ခႏၶာလုပ္ရပါမလဲဆိုၿပီး အခ်ိဳးက် သူက စီမံေနတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ အခ်ိဳးက် စီမံၿပီးသကာလ ေနေတာ့ တဏွာက ငရဲသြားတဲ့ တဏွာလဲရွိတယ္၊ သုဂတိသြား တဲ့ တဏွာလဲရွိတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
အဲဒီကဲ့သုိ႔ တဏွာက အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုအဖံု စုတိစီမံလိုက္ ငရဲအိုးေတြ စီမံလိုက္ဆိုတာ တဏွာမခ်ဳပ္လုိ႔ ျဖစ္ရတာ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒိ႒ိမခ်ဳပ္လုိ႔ … (ျဖစ္ရတာပါဘုရား)။
၀ိစိကိစာၦမခ်ဳပ္လုိ႔ … (ျဖစ္ရတာပါဘုရား)၊ အခုေတာ့ျဖင့္ ဒကာ, ဒကာမေတြ ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ပ်က္ ျမင္ရင္ ယထာဘူတဥာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္မုန္းရင္ … (နိဗၺိႏၵဥာဏ္ပါဘုရား)။
ျဖစ္ပ်က္ေတြမ်ား ႐ႈရင္းမတၱနဲ႔ ျဖစ္ဒုကၡ, ပ်က္ဒုကၡမွတစ္ပါး ဘာမွ မရွိဘူးလုိ႔၊ လုိခ်င္စရာ ရခ်င္စရာ ဘာမွ မရွိဘူးလုိ႔ ဒီခႏၶာကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိ႔ရွိရင္လဲ အဲဒါ … ဒုကၡသစၥာ ပိုင္းျခားသိတာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ထုိကဲ့သုိ႔ ပိုင္းျခားသိလိုက္တဲ့ အခါက်လုိ႔လုိရင္ ဒုကၡေတြ ဒကာႄကြယ္ ဘာျဖစ္သြားသလဲ … (ခ်ဳပ္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ ဒုကၡေတြ ဆံုးသြားတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဒုကၡဆံုးတာ ဘာေခၚၾကမယ္ … (နိဗၺာန္ပါဘုရား)၊ ဆံုးေပါ့လုိ႔ သိတာက … (မဂ္ဥာဏ္ပါဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ နိဗၺာန္သည္ ခႏၶာအဆံုး ရွိတယ္ဆိုတာ ယေန႔ တစ္ထစ္ခ် မွတ္ဖို႔ … (မွန္လွပါဘုရား)။
နိဗၺာန္သည္ အထက္မွာရွိသလား၊ ေအာက္မွာရွိသလား၊ ေဘးမွာရွိသလားလုိ႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖ ၾကမလဲ … (ခႏၶာအဆံုးမွာ ရွိပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … ခႏၶာဆိုတာ ျဖစ္ပ်က္ပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ အဲဒီ ျဖစ္ပ်က္အဆံုးမွာ နိဗၺာန္ရွိတယ္ဆိုတာ ယေန႔ကစၿပီး ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ,ဒကာမေတြ ႀကိဳးစားလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္တဲ့ အပါယ္ေလးပါး တံခါးေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ငရဲမီးၿငိမ္း၍ ငရဲအိုး သိမ္းပါတယ္ဆိုတာကို ကိုယ့္ဥာဏ္က မဂ္ဥာဏ္ကေန သိမ္းလိုက္တယ္ လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဘယ္သူက သိမ္းတာပါလိမ့္ … (မဂ္ဥာဏ္က သိမ္းတာပါဘုရား)၊ ဒကာႄကြယ္ ရွင္းၿပီလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ သေဘာပါပလား … (ပါ, ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါက အလုပ္စဥ္ကေလး ေရွ႕ပိုင္းကျပတာပါ။
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ရွင္းေပပါေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ႏွလံုးသြင္းမွန္မႈကေလး ရွင္းမယ္ေနာ္ (မွန္လွပါ ဘုရား)။
ကိုင္း … ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ႏွလံုးသြင္းမွန္မႈ ဆိုတာေတာ့ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ အလုပ္ထိုင္မွပဲ ႏွလံုး သြင္းမွန္လာတယ္ (မွန္ပါ့)၊ အလုပ္မထိုင္ဘဲနဲ႔ သားေရး, သမီးေရး စီးပြားေရးၾကားထဲမွာေတာ့ ႏွလံုးသြင္းမွန္ မႈ မလာဘူး (မွန္ပါ့)။
ကဲ … ဒါျဖင့္ ဒကာဒကာမေတြက ပထမေရွးဦးစြာ အိမ္မွာလုပ္လုပ္၊ ေက်ာင္းမွာပဲ လာလုပ္ၾက လုပ္ၾကေပါ့ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အကုန္လုပ္ေနၾကတာပဲ၊ သိၿပီးသားေတြပဲ။
ေရွးဦးစြာ သမာဓိတည္ေအာင္လုပ္ေရွးဦးစြာ ေလကေလးထြက္တာသိ ၀င္တာသိၿပီး
သမာဓိတည္ေအာင္ နည္းနည္းကေလး ၁၅-မိနစ္၊ မိနစ္-၂၀ ေလာက္လုပ္ၾကည့္လုိက္ေနာ္ (မွန္ပါ့)၊ မလုပ္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ေျပာတာပါ(မွန္ပါ့)၊ လုပ္ၿပီး သား ျဖစ္ပ်က္စေတ႕တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ဒါကစ, ေနဖုိ႔မပါဘူး (မွန္ပါ့)။
မလုပ္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ထိုင္ၿပီးသကာလ၊ ေလကေလး ထြက္လာလဲ ဒီနားမွာ တိုက္သြားတာကေလး ထြက္ျပန္ၿပီလုိ႔ သိလိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲ၊ ၀င္လာျပန္လဲ ၀င္ၿပီလုိ႔သိလိုက္ရင္ (ၿပီးပါတယ္ ဘုရား)။
ထြက္တိုင္းသိ ၀င္တိုင္းသိဒီလိုခ်ည္းထြက္တိုင္းသိ၊ ထြက္တိုင္းသိ ၀င္တိုင္းသိဆိုေတာ့
စိတ္ဟာ သမာဓိဟာ ဘယ္မွမေျပး ေတာ့ဘူး၊ တစ္သိတည္း သိေနတာပဲ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒီစိတ္ကို ကိုယ္ႏိုင္ၿပီလုိ႔ ဆုိရင္ျဖင့္ သူခါတိုင္း ေတာင္ေျပး ေျမာက္ေျပး ေျပးတယ္၊ အခု ေျပးေသးရဲ႕လား၊ (မေျပးပါဘုရား)။
ထြက္သက္ ၀င္သက္ ခ်ည္တိုင္မွာ သတိတည္းဟူေသာ ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ထားၿပီးၿပီ၊ ဒီစိတ္ကို၊ ၀မ္းထဲက စိတ္ကို ခ်ည္ထားၿပီးၿပီ (မွန္ပါ့)။
အဲဒါ သူနဲ႔ သူ႕သမာဓိနဲ႔ တြဲမေနဘူးလား (တြဲေနပါတယ္ဘုရား)၊ အဲ တြဲေနတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီလို တည္ၿပီး ေနတဲ့ အခါက်ေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ကေလး တည္ေဖာ္ရၿပီဆိုလုိ႔ရွိရင္၊ သူ႕ကို အသာကေလးထားၿပီး ႐ႈၿမဲတိုင္း ႐ႈ၊ ႐ိႈက္ၿမဲတိုင္း ႐ိႈက္သိေနတာေပါ့ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ထူးထူးျခားျခားဘာေပၚသတံုးသိရာကေနၿပီးေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ပူလာသလား၊
ေအးလာသလား၊ လႈပ္လာသလား၊ ရြလာသလား၊ ထူးထူးျခားျခား ဘာေပၚသတံုးဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတုိ႔ သမာဓိ တည္လာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္က ေျပာလိမ့္မယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဘယ္သူက ေျပာမယ္ထင္သတံုး (ခႏၶာကိုယ္က ေျပာမွၾပါဘုရား)။
ခႏၶာကိုယ္က ေျပာလိမ့္မယ္ခႏၶာကိုယ္က ေျပာလိမ့္မယ္၊ ယားတယ္၊ နာတယ္၊
ကိုက္တယ္၊ က်ဥ္တယ္၊ ေညာင္းတယ္ ဒီလိုလည္း ေျပာခ်င္ေျပာလိမ့္မယ္၊ ပူတယ္၊ ေအးတယ္၊ လႈပ္တယ္၊ ၿငိမ္တယ္ ဒါလဲေျပာခ်င္ေျပာလိမ့္မယ္၊ သမာဓိရွိေတာ့ ဘယ္ဟာကေျပာေျပာ မသိေပဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)၊ သမာဓိမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘယ္ဟာကေျပာေျပာ (မသိပါဘုရား)။
ေလာကီဥပမာနဲ႔ ဘုန္းႀကီး နည္းနည္းယွဥ္ျပရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရွင္းပါတယ္၊ ညလူေျခတိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကေတာ့ ေဟာဒီတိုက္ ေတာ္ေတာ္ျမင့္ပါတယ္၊ ၁၈-ေပေလာက္ျမင့္ပါတယ္၊ အဲဒီေပၚကေနၿပီး သကာလ အိမ္ေျမႇာင္ငယ္ ကေလးက်လာတာေတာင္ ေအာက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၾကားႏိုင္တယ္၊ မၾကားႏိုင္ဘူးလား (ၾကားႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။
ခုလို လူမ်ားတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အိမ္ေျမႇာင္က်တာ သိပါ့မလား … (မသိပါဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လုိ႔တံုး ဟိုက စက္သံကလဲ ႐ႈပ္ေနတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ဒီက လူသံေတြကလဲ ႐ႈပ္ေနတယ္၊ (မွန္ပါ့)၊ မၿငိမ္မဆိမ္ရင္ ေတာ့ ေတာ္ၾကာက်ေတာ့ ျပင္းထန္တဲ့ အသံေတာင္ၾကားရရဲ႕လား (မၾကားရပါဘူး ဘုရား)။
အဲ … ထိုနည္းအတူပဲ စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ခိုင္တဲ့ ဒီေနရာမွာ သမာဓိေလး တည္တည္ ဒီေနရာက ဘယ္မွ မေျပးဘူးဆိုတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဘယ္မွ မေျပးဘူးဆိုတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဟိုက လႈပ္တာလဲ သိတာပဲ၊ ဒီက ပူတာလဲ သိတာပဲ၊ ေအးတာလဲ သိတာပဲ ဟုတ္လား … ယားတာလဲ သိတာပဲ၊ နာတာလဲ သိတာပဲ၊ ေကာင္းတာလဲ သိတာပဲ … ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီလို သိလာလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ သမာဓိအားႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္က ေျပာတာဟူ၍ အကုန္ မသိဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီလို သိလာတာသည္ ခႏၶာ၏ ပင္ကိုယ္သေဘာလား၊ အခုမွ သမာဓိရလုိ႔ သူေျပာတာေတြ အကုန္သိတာလားလုိ႔ ေမးလုိ႔ရွိရင္ ဘယ္ႏွယ့္ေျဖၾကမယ္ (ခႏၶာ၏ သေဘာပါဘုရား)။
ခႏၶာ၏ သေဘာေတြ … (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္သူက ေျပာသတံုး (ခႏၶာက ေျပာပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာ၏သေဘာ ခႏၶာကေျပာတယ္ (မွန္ပါ့)၊ ခႏၶာႀကီးက သူ႕သေဘာက ဒီလုိပဲဆိုတာ ဘယ္သူေျပာသတံုး (ခႏၶာကေျပာတာပါဘုရား)။
အလုပ္သင္ေနတယ္လုိ႔ ေအာက္ေမ့စမ္းပါ
ေၾသာ္ … ခႏၶာက ေျပာတယ္ဆိုေတာ့ ဒါဒီေန႔ည အလုပ္သင္ေနတယ္လုိ႔ ေအာက္ေမ့စမ္းပါေနာ္ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ခႏၶာက ေျပာတယ္ဆိုေတာ့၊ ေၾသာ္ … ခႏၶာသည္ကားလုိ႔ဆိုလို႔ရွိရင္ သူ႕သေဘာျဖင့္၊ ဟုိေနရာ တစ္မ်ိဳး, ဒီေနရာ တစ္ဖံုပါကလားဆိုတာ မေပၚလာဘူးလား … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
အင္း … အရင္သမာဓိ မရခင္တုန္းကေတာ့၊ စိတ္မတည္ခင္တုန္းကေတာ့ ေဖာက္ျပန္ေနျငားေသာ္ လည္း ဘယ္လုိမွ မသိဘူး၊ (မွန္ပါ့)၊ သိရဲ႕လား (မသိပါဘုရား)။
အခုေတာ့ သမာဓိကေလး ၁၅-မိနစ္၊ မိနစ္ ၂၀ ဖမ္းၿပီးေတာ့မွ ဖမ္းေနရင္းမတၱနဲ႔ ခႏၶာကေဖာက္ျပန္ ေနတာေတြ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေပၚဘူးလား (ေပၚပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဒီေဖာက္ျပန္တာသည္ ခႏၶာထဲက ထူးျခားတာေတြ၊ နာတာေတြ၊ ကိုက္တာေတြ၊ ေကာင္းတာေတြ စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚတာေတြ သိလာပါလိမ့္မတံုး ေမးလုိ႔ရွိရင္ ေမာင္ႏိုင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖပါ့မလဲ (သမာဓိ ရလုိ႔ပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက “သမာဟိေတာ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ” သမာဓိသုတ္ေတြ နည္းတာေတြ မဟုတ္ဘူး၊ သံယုတ္တုိ႔, အဂၤုတၱိဳရ္တုိ႔မွာေနာ္ (မွန္ပါ့)။
သမာဟိေတာ-သမာဓိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား၊ ယထာဘူတံ - ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ၊ ပဇာနာတိ - ခႏၶာ အေပၚ၌ သိ၏။ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
သမာဓိတရားရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ခႏၶာအေပၚ၌ ဘာေတြသိသလဲ (ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိပါတယ္ဘုရား)။
ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိတယ္ဆိုတာဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိတယ္ဆိုေတာ့၊
ဘယ္လုိဟုတ္ၿပီး ဘယ္လုိမွန္တာ သိပါလိမ့္မတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါ က်ေတာ့၊ ခႏၶာက ယားတယ္လုိ႔ေျပာလုိ႔ရွိရင္ က်ဳပ္ဟာ ေ၀ဒနာကၡႏၶာပဲလုိ႔ ေျပာတာ (မွန္ပါ့)၊ နာတယ္လုိ႔ ေျပာလဲ ေ၀ဒနာကၡႏၶာလုိ႔ေျပာတာပါ)။
ေ၀ဒနာကၡႏၶာလုိ႔ ေျပာတာပဲ၊ အလတ္စားကေလးရွိတယ္လုိ႔ ေျပာျပန္ေတာ့ေကာ … (ေ၀ဒနာကၡႏၶာလုိ႔ ေျပာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဘယ္သူက ေျပာသတံုး … (ခႏၶာက ေျပာပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ခႏၶာကေျပာတာကိုး၊ ခႏၶာထဲက ေ၀ဒနာအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေနပါကလားလုိ႔ေကာ မသိဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)၊ စိတ္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေနတယ္ (သိပါတယ္ဘုရား)၊ ႐ုပ္ေတြက ပူလိုက္၊ ေအးလိုက္၊ လႈပ္လိုက္၊ ၿငိမ္းလိုက္ေကာ (သိပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ သိပါလိမ့္ မတံုးေမးေတာ့ … (သမာဓိတည္လုိ႔ပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ပါဠိေတာ္နဲ႔ ကိုက္သလား (ကိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ သမာဟိေတာ = တည္ၾကည္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ယထာဘူတံ = ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ၊ ပဇာနာတိ = ခႏၶာကေျပာတာသိ၏။ မသိေသးဘူးလား (သိပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာက အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာေနတယ္ဒီေတာ့ အိမ္ေရာက္စမ္းၾကည့္ပါ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ေနာ္ (မွန္ပါ့)၊
စမ္းၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ … ခႏၶာက ဒီလို ဒီလိုေျပာေနပါကလား၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဒီကနာ၊ ဟိုကကိုက္၊ ဒီကကိုက္၊ ဟိုစိတ္ကေလးေတြ သီးသန္႔ ေပၚလာလိုက္၊ ဟိုအ႐ုပ္ေတြက ပူလိုက္ - ေအးလိုက္၊ တုန္လိုက္လႈပ္လိုက္၊ ဟာ … ပိန္လိုက္ေဖာင္း လိုက္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ခႏၶာက ေျပာေနတယ္၊ မေျပာဘူးလား (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါ ဘယ္သူကေျပာတာတံုး ဒကာ ဒကာမတုိ႔ (ခႏၶာကေျပာတာပါဘုရား)၊ ခႏၶာက ေျပာတာဆို တာ ေသခ်ာပလား (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။
ခႏၶာဆိုတာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာခႏၶာက ေျပာတာ ေသခ်ာေတာ့ကို ဘုန္းႀကီးတုိ႔
ဒကာဒကာမေတြက ေၾသာ္ … ဒီဥစၥာ၊ ခႏၶာဆိုတာ နဂိုက ဒို႔ဘုရားက ေဟာထားတာက
ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကို ေဟာတယ္ (မွန္ပါ့)၊ ဒီခႏၶာဆိုတာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ (မွန္ပါ့)။
ခႏၶာဆိုတာ (ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ အခု အသစ္ေပၚလာတာကေလးဟာ နဂိုက ပင္ကိုယ္သေဘာစြန္႔ၿပီး ေပၚလာတာ (မွန္ပါ့)၊ ဒါျဖင့္ သူ႕ကို ေဖာက္ျပန္တယ္လုိ႔ မဆုိရဘူးလား (ဆုိရပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီ ေဖာက္ျပန္တာကေလးပဲ သမာဓိရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္က ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့
ေဖာက္ျပန္တာကေလး ေပ်ာက္သြားတယ္ (ေပ်ာက္သြားတယ္ဘုရား) မေပ်ာက္ဘူးလား (ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ေဖာက္ျပန္တာက ေပၚလာတာ၊ ပ်က္စီးတာက ေပ်ာက္တာ (မွန္ပါ့)။
ေဖာက္ျပန္တာက (ေပၚလာတာပါဘုရား)၊ ပ်က္စီးတာက (ေပ်ာက္တာပါဘုရား)။
ေပ်ာက္သြားေတာ့ ေၾသာ္ … ျဖစ္လိုက္, ပ်က္လိုက္ပဲ ျပန္ေရာက္ပါတယ္ ဘုရား။
ျဖစ္လိုက္,ပ်က္လိုက္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေၾသာ္ …. ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အျဖစ္နဲ႔ အပ်က္သာရွိပါကလား၊ မေတြ႕ႀကံဳေသးဘူးလား (ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။
ဦးဘကေလး ဘာေတြေတြ႕သလဲ (အျဖစ္အပ်က္ေတြ ေတြ႕ပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာကိုယ္ထဲ ျဖစ္မႈနဲ႔ ပ်က္မႈပဲ ရွိတယ္ (မွန္ပါ့)၊ အိမ္က်လုိ႔ရွိရင္ တစ္ခါတည္း သမာဓိကေလး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ဖမ္းၿပီးေတာ့ ခႏၶာေစာင့္ၾကည့္ေနၾက၊ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ ခႏၶာကေဖာက္ျပန္တာ နဲ႔ ပ်က္စီးတာကို သူေျပာလိမ့္မယ္ (မွန္ပါ့)။
ေ၀ဒနာကေလး ေပၚလာရင္ ေဖာက္ျပန္တာ (မွန္ပါ့)၊ နဂိုက မရွိဘဲကိုးဗ်၊ အခုမွ ေဖာက္ျပန္လာတာ။
သုခေပၚလဲ ေဖာက္ျပန္လာတာပဲ၊ သုခကေလး ေပ်ာက္သြားေတာ့ (ေဖာက္ျပန္တာ)၊ ပ်က္စီးတာ၊ ေပ်ာက္ေတာ့ ပ်က္စီးတာ ကိုေပၚရ၊ (မွန္ပါ့)၊ ေပၚလာေတာ့ (ေဖာက္ျပန္တာပါဘုရား)။
ေပၚလာတာက ပင္ကိုသေဘာထဲကမွ ထူးျခား ေပၚလာတာ (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
ထူးျခားေပၚတာက ဘာတံုး … (ေဖာက္ျပန္တာပါဘုရား)။
ေဖာက္ျပန္တာကေလးပဲ စိုက္ၾကည့္ေတာ့ (ပ်က္စီးပါတယ္ဘုရား)၊ ပ်က္စီးတာျမင္ေတာ့ ေၾသာ္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာသာ ရွိပါကလား (မွန္ပါ့)။
ဘယ္လိုဆိုၾကမယ္ (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာသာ ရွိပါတယ္ ဘုရား)၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာသာ ရွိတယ္ဆိုတာ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ေဟာဒီက်ေတာ့မွ ေၾသာ္ … ခႏၶာထဲမွာ ေဖာက္ျပန္တာနဲ႔ ပ်က္စီးတာပဲရွိတယ္၊ အသစ္ေပၚလာတာ က ေဖာက္ျပန္တာ၊ ေပၚလာတာကေလး ေပ်ာက္သြားတာက ပ်က္စီးတာ (မွန္ပါ့၊ ပ်က္စီးတာပါဘုရား)။ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလးခ်ည့္ ေတြ႕ေနေတာ့ ေၾသာ္ … ေယာက်္ားလဲမဟုတ္ဘူး၊ မိန္းမလဲ မဟုတ္ဘူး၊ ဒိ႒ိေတြ ဘာေတြ ခြာစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတာပဲ ေတြ႕ေနတယ္၊
ဒီအခါက်ေတာ့ မ်က္ႏွာကေလးကလည္း မေပၚလာဘူး၊ ဆံပင္ေတြလဲ မေပၚလာဘူး၊ ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ဥာဏ္ ကေလးနဲ႔ ၾကည့္ေနေတာ့၊ ေဖာက္ျပန္တာနဲ႔ ပ်က္စီးတာ ေတြ႕ေနေတာ့၊ ေယာက်္ား, မိန္းမ အလုိလုိေပ်ာက္ ေနတယ္ (မွန္ပါ့)၊ မေပ်ာက္ဘူးလား (ေပ်ာက္ပါတယ္ဘုရား)။
ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာကေလးသာ ၾကည့္ေနစမ္း ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဘာေတြေပ်ာက္သြားတံုး …
(ေယာက်္ား, မိန္းမ ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား)။
ဥာဏ္ထဲဘာေတြေပၚေနသတံုးေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ သားေတြ၊ သမီးေတြ၊ ေဆြေတြ၊ မ်ိဳးေတြ
(ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား) ကိုယ့္ခႏၶာ မွာလည္း ငါလည္းေပ်ာက္၊ သူလည္းေပ်ာက္၊ လက္လည္းေပ်ာက္၊ ေျခလည္းေပ်ာက္၊ ဒါေတြေပ်ာက္၊ အကုန္ေပ်ာက္၊ ဥာဏ္ထဲဘာေတြေပၚေနသတံုး (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာပဲ ေပၚပါတယ္ဘုရား)။
အင္း …. အသစ္ေပၚလာတာရယ္၊ ပ်က္စီးသြားတာရယ္၊
ယားတာကေလးၾကည့္လိုက္ျပန္လည္း ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္၊ နာတာကေလးၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း
ေပၚလိုက္၊ ေပ်ာက္လိုက္၊ ခံသာတာ ေလးလာျပန္ေတာ့လည္း (ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ပါဘုရား)။
စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚျပန္ေကာ (ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ပါဘုရား) ႐ုပ္ေတြက ပူလိုက္ ေအးလိုက္တာ ေကာ (ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ပါဘုရား)။ အပူကေလး ေပၚလာလိုက္၊ အပူကေလး ေပ်ာက္သြားလိုက္၊ အေအးကေလး ေပၚလာလိုက္၊ (အေအးကေလး ေပ်ာက္သြားလုိက္ပါဘုရား)။
ေၾသာ္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ဘယ္မွာ ေယာက်္ား၊ မိန္းမဆိုတာက အရပ္ကေျပာတာပါကလား၊ ဒုိ႕အေမ အေဖ သင္ထားလိုက္တဲ့ အသြားပါကလား၊ ေသေသခ်ာခ်ာ သမာဓိ တည့္တည့္နဲ႔ ဥာဏ္မ်က္လံုးနဲ႔ မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္တဲ့ အခ်က်ေတာ့ ဥာဏ္မ်က္လံုးက လာပြင့္တယ္၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဥာဏ္မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ပကတိ မ်က္လံုးပိတ္ၿပီး သကာလ ငါးဒြါရပိတ္ၿပီး
သကာလ မေနာဒြါရဆိုတဲ့ ဥာဏ္မ်က္လံုး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာေတြ ေတြ႕ေနသလဲ (ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတာေတြ ေတြ႕ေနပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြခ်ည္း ေတြ႕ေနမယ္ ေပၚလာရင္ ေဖာက္ျပန္ၿပီး ေပၚလာတာ ကေလး မရွိျပန္ရင္ … (ပ်က္စီးသြားပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … ဒီလိုခ်ည္း ဒကာ၊ ဒကာမေတြက ငါးမိနစ္ေလာက္ ၾကည့္ၾကည့္၊ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ၾကည့္ၾကည့္၊ ၾကည့္ခ်င္သေလာက္ၾကည့္၊ ၾကာေတာ့ ခႏၶာထဲမွာ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးမႈမွတစ္ပါး၊ ေယာက်္ား လည္းမရွိဘူး၊ မိန္းမလည္းမရွိဘူး၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြခ်ည္းေတြ႕တယ္
ငါလည္းမရွိဘူး၊ သူလည္းမရွိဘူး၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေတာ့ ဘာေတြေတြ႕သလဲ (ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာေတြဘဲ)
