အကယ္၍
မင္းအသိုင္းအ၀ိုင္းက တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားၿပီး
ဒါေတြဟာ မင္းေၾကာင္းလို႔ ၀ိုင္း၀န္းအျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ
မင္းဟာေခါင္းေအးေအးနဲ႔ ရင္ဆိုင္နဳိင္မယ္ဆိုရင္…….
အကယ္၍
အားလုံးက မင္းကို မယုံသကၤာျဖစ္လာတဲ့အခါ
သူတို႔ကို နားလည္စြာ ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔
မင္းကိုမင္း ယုံၾကည္မွဳ အျပည့္ရွိမယ္ဆိုရင္………
အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ၿပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္း ေနနိဳင္မယ္ဆိုရင္
ဒါမွမဟုတ္..
မင္းရဲ႕အေၾကာင္း မဟုတ္တရား မုသားစကားၾကားရတဲ႔အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔ မတုန္႔ျပန္ဘူး ဆိုရင္
ဒါမွမဟုတ္..
မင္းကို လူတကာက ၀ိုင္း၀န္းမုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အမုန္းေတြ ျပန္မပြားဘူးဆိုရင္………..
အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ မင္းအေပၚမလႊမ္းမိုးေစပဲ
စိတ္ကူးနိဳင္မယ္ဆိုရင္- ၿပီးေတာ့ အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္သက္သက္သာ မျဖစ္ေစပဲ ေတြးေခၚနိဳင္မယ္ဆိုရင္……
အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မွဳသုခနဲ႔ ဆုံးရွံဳးမွဳ ဒုကၡေတြကို ႀကံဳေတြရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံ တရားေတြပါလားရယ္လို႔
ခံယူထားနိဳင္မယ္ဆိုရင္………
အကယ္၍
မင္းရဲ႕ အမွန္စကားေတြကို
လူလိမ္လူညစ္္ေတြက လွဲ႔စားေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ နာၾကားနိဳင္မယ္ဆိုရင္…..
အကယ္၍
မင္းဘ၀တစ္ခုလုံးေပးၿပီး အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔
ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ အရာရာကို ဖ်က္စီးခံလိုက္ရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ
အင္မတန္မွေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ႔
ျပန္လည္တည္ေဆာက္နိဳင္မယ္ဆိုရင္……..
အကယ္၍
မင္းနိဳင္ခဲ့သမ်ွေတြ အားလုံးဟာ
ေၾကြတလွည့္ ၾကက္တခုန္ပမာ
တလွည့္ တခါတည္းနဲ႔ ဆုံးရွဳံးသြားခဲ့ရင္
ၿပီးေတာ့ အစကေန ျပန္စနိဳင္မယ္ဆိုရင္……
ျပီးေတာ့ တခါ ဆိုးလွတဲ့ ကံၾကမၼာရယ္လို႔
ဘယ္ေသာအခါမွ ညည္းျငဴ မေနဘူးဆိုရင္…….
အကယ္၍
သူမ်ားတကာေတြ လုပ္ၿပီးသြားၾကလို႔
အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာမွ မင္းအလွည့္ ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ
အားနဲ႔ မာန္နဲ႔ ဇြဲသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစား နိဳင္မယ္ဆိုရင္……
အဲဒီလိုပဲ
မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလြဲလို႔ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္အင္အားကို ခိုင္မာစြာနဲ႔ပဲ
လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ထားနိဳင္မယ္ဆိုရင္……
အကယ္၍
လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံေျပာဆိုတဲ့အခါ
ကိုက်င့္သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းနိဳင္မယ္ဆိုရင္…..
ဒါမွမဟုတ္ မင္းကရာဇ္ေတြနဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမဲ့
မာန္မာနေသြး မၾကြဘူးဆိုရင္……….
အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ မိတ္ေဆြကျဖစ္္္္္္္္္္ေစ
မင္းကိုသိပ္ၿပီး နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္နိဳင္ေစရင္……
အကယ္၍
လူတိုင္းကို တန္ဘိုးထား ေလးစားရေပမဲ့
စြဲလမ္းမွဳ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္…….
အကယ္၍
တိုေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္နိဳင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸာယ္ရွိလွတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္ အျဖစ္ အသံုးခ်နိဳင္မယ္ဆိုရင္……
ငါ့သားေရ
မင္းဟာအရာရာရွိတဲ့ အရာရာျဖစ္တဲ့ ကမၠာႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လို႔
အရာရာဘာမဆို မင္းစြမ္းနိဳင္ၿပီေပါ့
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း ေယာက္်ားေကာင္းတေယာက္ပဲေပါ့….။
(Rudyard Kipling ၏ IF ကဗ်ာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘာသာျပန္သည္)။
မင္းအသိုင္းအ၀ိုင္းက တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားၿပီး
ဒါေတြဟာ မင္းေၾကာင္းလို႔ ၀ိုင္း၀န္းအျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ
မင္းဟာေခါင္းေအးေအးနဲ႔ ရင္ဆိုင္နဳိင္မယ္ဆိုရင္…….
အကယ္၍
အားလုံးက မင္းကို မယုံသကၤာျဖစ္လာတဲ့အခါ
သူတို႔ကို နားလည္စြာ ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔
မင္းကိုမင္း ယုံၾကည္မွဳ အျပည့္ရွိမယ္ဆိုရင္………
အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ၿပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္း ေနနိဳင္မယ္ဆိုရင္
ဒါမွမဟုတ္..
မင္းရဲ႕အေၾကာင္း မဟုတ္တရား မုသားစကားၾကားရတဲ႔အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔ မတုန္႔ျပန္ဘူး ဆိုရင္
ဒါမွမဟုတ္..
မင္းကို လူတကာက ၀ိုင္း၀န္းမုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အမုန္းေတြ ျပန္မပြားဘူးဆိုရင္………..
အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ မင္းအေပၚမလႊမ္းမိုးေစပဲ
စိတ္ကူးနိဳင္မယ္ဆိုရင္- ၿပီးေတာ့ အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္သက္သက္သာ မျဖစ္ေစပဲ ေတြးေခၚနိဳင္မယ္ဆိုရင္……
အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မွဳသုခနဲ႔ ဆုံးရွံဳးမွဳ ဒုကၡေတြကို ႀကံဳေတြရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံ တရားေတြပါလားရယ္လို႔
ခံယူထားနိဳင္မယ္ဆိုရင္………
အကယ္၍
မင္းရဲ႕ အမွန္စကားေတြကို
လူလိမ္လူညစ္္ေတြက လွဲ႔စားေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ နာၾကားနိဳင္မယ္ဆိုရင္…..
အကယ္၍
မင္းဘ၀တစ္ခုလုံးေပးၿပီး အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔
ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ အရာရာကို ဖ်က္စီးခံလိုက္ရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ
အင္မတန္မွေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ႔
ျပန္လည္တည္ေဆာက္နိဳင္မယ္ဆိုရင္……..
အကယ္၍
မင္းနိဳင္ခဲ့သမ်ွေတြ အားလုံးဟာ
ေၾကြတလွည့္ ၾကက္တခုန္ပမာ
တလွည့္ တခါတည္းနဲ႔ ဆုံးရွဳံးသြားခဲ့ရင္
ၿပီးေတာ့ အစကေန ျပန္စနိဳင္မယ္ဆိုရင္……
ျပီးေတာ့ တခါ ဆိုးလွတဲ့ ကံၾကမၼာရယ္လို႔
ဘယ္ေသာအခါမွ ညည္းျငဴ မေနဘူးဆိုရင္…….
အကယ္၍
သူမ်ားတကာေတြ လုပ္ၿပီးသြားၾကလို႔
အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာမွ မင္းအလွည့္ ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ
အားနဲ႔ မာန္နဲ႔ ဇြဲသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစား နိဳင္မယ္ဆိုရင္……
အဲဒီလိုပဲ
မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလြဲလို႔ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္အင္အားကို ခိုင္မာစြာနဲ႔ပဲ
လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ထားနိဳင္မယ္ဆိုရင္……
အကယ္၍
လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံေျပာဆိုတဲ့အခါ
ကိုက်င့္သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းနိဳင္မယ္ဆိုရင္…..
ဒါမွမဟုတ္ မင္းကရာဇ္ေတြနဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမဲ့
မာန္မာနေသြး မၾကြဘူးဆိုရင္……….
အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ မိတ္ေဆြကျဖစ္္္္္္္္္္ေစ
မင္းကိုသိပ္ၿပီး နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္နိဳင္ေစရင္……
အကယ္၍
လူတိုင္းကို တန္ဘိုးထား ေလးစားရေပမဲ့
စြဲလမ္းမွဳ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္…….
အကယ္၍
တိုေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္နိဳင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸာယ္ရွိလွတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္ အျဖစ္ အသံုးခ်နိဳင္မယ္ဆိုရင္……
ငါ့သားေရ
မင္းဟာအရာရာရွိတဲ့ အရာရာျဖစ္တဲ့ ကမၠာႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လို႔
အရာရာဘာမဆို မင္းစြမ္းနိဳင္ၿပီေပါ့
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း ေယာက္်ားေကာင္းတေယာက္ပဲေပါ့….။
(Rudyard Kipling ၏ IF ကဗ်ာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘာသာျပန္သည္)။
