လူအမ်ားစုဟာကိုယ္လိုခ်င္တာ မရဘူး ၊ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာမၿဖစ္ဘူးဆိုရင္ အလြယ္တကူလည္း စိတ္ညစ္ တတ္တယ္ ။အၿပင္းအထန္လည္း စိတ္ညစ္တတ္တယ္ ၊ကိုယ္မရတာ ကိုယ္မၿဖစ္တာကိုပဲ ထပ္တလဲ လဲ ေတြးၿပီး ကိုယ့္စိတ္ကို ညွဥ္းဆဲေနတတ္တယ္ ။
လူရယ္လို့ၿဖစ္လာရင္ ပစၥည္းဥစၥာလည္း ၿပည့္စံုခ်င္တယ္ ၊အၿခံအရံလည္း ေပါမ်ားခ်င္တယ္ ၊ အခ်ီးအမြမ္း လဲခံယူခ်င္တယ္ ၊ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးလဲ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္ ၊ဒါေပမဲ့တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ့္မွာ အဲဒါေတြအားလံုး ၊ဒါမွမဟုတ္ တခ်ိဳ့မၿပည့္စံုဘူး ။အဲဒီအခါ ကိုယ့္ရဲ့မၿပည္.စံုတဲ.အခ်က္ေတြကို ေတြးၿပီး စိတ္ညစ္ေနမယ္ ၊ စိတ္ဆင္းရဲေနမယ္၊ဟိုလူ ဒီလူကိုအပစ္ဖို့ေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ဟာ စိတ္ဓါတ္ေပ်ာ့ညံ့တဲ့သူ ၊ေလာကဓံခံႏိုင္ ရည္ မရွိတဲ့သူဖစ္သြားမယ္ ။
ေလာကမွာ အဆိုးေလာကဓံေတြနဲ့ေတြ့ၾကံုခ်င္တဲ့သူရယ္လို့တစ္ေယာက္မွမရွိပါဘူး ။ဒါေပမဲ့့အနည္းနဲ့ အမ်ား ဆိုသလို တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္မွာ ေတြ ့ၾကံုေနရတာပါပဲ ။အဲဒီလိုေတြ ့ၾကံုလာတဲ့အခါမွာ မတုန္မလွုပ္ခံႏိုင္ ရည္ရွိဖို ့လိုပါတယ္။စိတ္ညစ္ေန၊စိတ္ဆင္းရဲေန၊ဟိုလူ ဒီလူအၿပစ္ဖို ့ေနလို ့ အဆိုးေလာကဓံက ေပ်ာက္ ပ်က္မသြားတဲ့အၿပင္ တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူ ဆင့္ၿပီး ဆိုးသထက္ဆိုးလာဖို ့ဆိုးတြင္းနက္သြားဖို ့ပဲရွိပါတယ္ ။
တကယ္ေတာ့အေကာင္းေလာကဓံေတြနဲ ့ခ်ည္း ေတြ ့ၾကံုေနရတဲ ့လူအဆိုးေလာကဓံေတြနဲ ့ခ်ည္းေတြ ့ ၾကံုေနရတဲ ့လူရယ္လို ့ ေလာကမွၾမရွိပါဘူး။အေၿခအေန ၊အခ်ိန္အခါအားေလ်ာ္စြာ အေကာင္းေလာကဓံေရာ အဆိုးေလာကဓံေရာ ေရာေနွာေပါင္းစပ္ၿပီးခံစားေနၾကရတာပါ ။
အေကာင္းေလာကဓံ ပိုမ်ားတဲ့လူ ၊အဆိုးေလာကဓံ ပိုမ်ားတဲ့လူရယ္လို ့ေတာ့ရွိမွာေပါ့ ။ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ ့ အက်ိဳးကို ကိုယ္ခံစားရတာပါ ။ေကာင္းကံမ်ားမ်ားၿပုခဲ့တဲ့သူက အေကာင္းေလာကဓံ နဲ ့ပိုမ်ားမ်ားေတြ ့ၾကံုရ ၿပီး ဆိုးကံမ်ားမ်ားၿပုခဲ့တဲ့သူကအဆိုးေလာကဓ့ ကိုပိုမ်ားမ်ား ခံစားရမွာပါပဲ ။ဘယ္သူမၿပု မိမိမႈပါ ။
အဆိုးေလာကဓံေတြနဲ ့ေတြ ့ၾကံုလာရင္ ငါ့ရဲ ့ဆိုးကံေတြ အက်ိဳးေပးတာလို ့ပဲ ႏွလံုးသြင္းၿပီး စိတ္ေၿဖသင့္ပါ တယ္။အဆိုးေလာကဓံအေပၚ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ၊ေက်နပ္မႈေတြနဲ ့ တံု ့ၿပန္ၿပီး အခ်ိန္ၿဖုန္းမေနပဲ ကိုယ္လုပ္စရာ ရွိတဲ ့အလုပ္ကို အရွိန္အဟုန္မပ်က္ ဆက္လုပ္ေနသင့္ပါတယ္ ။အဆိုးေလာကဓံက ကိုယ့္ရဲ ့အလုပ္ကို အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ အရွိန္တန္ ့သြားေစတယ္ဆိုရင္လည္း ရွိသေလာက္အရွိန္ပဏာမနဲ ့ပဲ လုပ္ခြင့္ရ သေလာက္ ဆက္လုပ္သင့္ပါတယ္ ။အဆိုးေလာကဓံေၾကာင့္ေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေနၿမဲအလုပ္ကို ရပ္တန္ ့မပစ္ သင့္ပါဘူး ။ကိုယ္ေတြ ့ၾကံုေနရတဲ့ အဆိုးေလာကဓံကို အေကာင္းဘက္ကေန လွည့္ေတြးတတ္မယ္ဆိုရင္ လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ရႏိုင္ပါတယ္ ။ ဥပမာ-လူပ်ိဳၾကီးၿဖစ္ေနရတာကို အၿခံအရံမရွိၿခင္း (အယသ) အဆိုးေလာကဓံနဲ ့ ေတြ ့ၾကံုေနရတယ္လို ့ ယူဆေနတယ္ဆိုပါစို ့။
ေၾသာ္....ငါ့ဘ၀လူပ်ိဳၾကီးၿဖစ္ရတာ ကံေကာင္းလိုက္တာ ၊အိမ္ေထာင္သာက်ခဲ့ရင္ မိန္းမဒုကၡ၊ သားသမီး ဒုကၡ ေတြ ခုေလာက္ဆို တစ္သီၾကီးခံစားေနရၿပီး ေယာကၡမဒုကၡ ၊ေယာက္ဖဒုကၡေတြလည္း အဆစ္ပါခ်င္ ပါလာဦးမွာ ၊အခုေတာ့ ဒီဒုကၡေတြကင္းလို ့ ခ်မ္းသာလိုက္တာ....
သြားခ်င္ရာသြား၊လုပ္ခ်င္ရာလုပ္နဲ ့ လြတ္လပ္လိုက္တာ ၊လွူစရာလည္း မငဲ့ကြက္လွူႏိုင္တယ္ ၊တရားနာစရာ ၊ တရားထိုင္စရာရွိလည္း ေနာက္ဆံမတင္းပဲ ထိုင္ႏိုင္တယ္ ။ခုေနတုန္း ဘုန္းၾကီး၀တ္မယ္ဆိုလည္း ခ်က္ခ်င္း ၀တ္လို ့ရတယ္ ။ဟန္က်လိုက္တာ ငါ့ဘ၀အရေတာ္ေလၿခင္း လို ့အဲဒီလိုႏွလံုးသြင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ လူပ်ိဳ ၾကီးၿဖစ္ေနရတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို ေက်နပ္ႏွစ္သက္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းငသာလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။
အဲဒီလိုမွ အေကာင္းဘက္ကေန ႏွလံုးမသြင္းတတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အထီးက်န္ဘ၀မို ့ အက်ည္းတန္လွပါ တယ္အေမရဲ ့ ဆိုၿပီးအၿမဲတမ္းစိတ္ဆင္းရဲေနရမွာပါ ။သီတင္းကြ်တ္တိုင္းမ်က္ရည္၀ိုင္းရတာဟာ အဆိုးေလာ ကဓံကို အေကာင္းေတြးစိတ္ဓါတ္နဲ ့ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းမရွိလို ့ပါ ။
ေလာကမွၾဘယ္အရာမွ မတည္ၿမဲဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုူ နက္နက္နဲနဲ သေဘာေပါက္ရင္ အဆိုးေလာကဓံေတြ ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို ့သိပ္မခက္ခဲလွပါဘူး ။အခုဆိုးေနေပမဲ့ အခ်ိန္တန္ရင္ ေကာင္းလာမွာပါ ၊ဘာမွမၿမဲတဲ့ေလာ ကၾကီးမွာ အဆိုးေလာကဓံေတြဟာလည္း မၿမဲပါဘူး ။မုန္တိုင္းထန္ၿပီးရင္ ေလေၿပေလညင္း တိုက္ခတ္လာ ပါလိမ့္မယ္ ။ဘာမွေတြးပူမေနနဲ ့ ၊ဘာမွစိတ္ညစ္မေနနဲ ့၊လို ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးလိုက္ရံုပါပဲ ။
ၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္ ၊စိတ္မညစ္နဲ ့ ၊ေတာင္ေတြးေၿမာက္ေတြး စိတ္မေလးနဲ ့၊ေတာင္ၾကံေၿမာက္ၾကံ မပူပန္နဲ ့ ၊ လူမွန္သမွ် ထိုက္တန္ေသာအက်ိဳးကို ရမည္သာ ဆိုတဲ့ ဘ၀ေဆာင္ပုဒ္ကေလးဟာ အဆိုးေလာကဓံေတြ နဲ ့ ေတြ ့ၾကံုေနရသူေတြကို အၿပံုးမပ်က္ ခံႏိုင္ရည္ရွိေစတဲ့ စိတ္အားၿဖည့္ေဆာင္ပုဒ္ကေလးပါပဲ ။
တတ္သမွ် ၊စြမ္းသမွ် အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွလံုးသြင္းတဲ ့ၾကားက စိတ္ညစ္ေနေသးတယ္ ၊စိတ္ဆင္းဒရဲေနေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အၿဖစ္အပ်က္ကို အာရံုမၿပုဘဲ စိတ္ကို အာရံုၿပဳၿပီး စိတ္ညစ္တယ္၊စိတ္ညစ္တယ္ ၊ စိတ္ဆင္း ရဲတယ္ ၊စိတ္ဆင္းရဲတယ္လို ့သတိပဌာန္၀ိပသနာနည္းက်က် ထပ္ခါထပ္ခါ ရႈမွတ္ေနလိုက္ရပါမယ္ ။
သတိ၊သမာဓိ၊ဥာဏ္အားေကာင္းလာတာနဲ ့အမွ် စိတ္ရဲ ့သဘာ၀ ၊စိတ္ရဲ ့အၿဖစ္အပ်က္ေတြကို ေတြ ့ၿမင္ လာၿပီး စိတ္ညစ္တာ ၊စိတ္ဆင္းရဲတာေတြလည္း တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့လံုး၀ေပ်ာက္ကင္းသြားပါလိမ့္မယ္ ။ ၿငိမ္းေအးလွတဲ့တရားအရသာနဲ ့အတူ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုလည္း အၿပည့္အ၀ခံစားလာရပါလိမ့္မယ္ ။
စိတ္ထားတတ္ၿခင္း ၊တရားမွတ္ၿခင္းေၾကာင့္ လိုခ်င္တာမရတဲ ့ အဆိုးေလာကဓံ ၊ၿဖစ္ခ်င္တာမၿဖစ္တဲ့ အ ဆိုးေလာကဓံ ၊မလိုခ်င္တာရတဲ့ အဆိုးေလာကဓံ ၊မၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္တဲ့ အဆိုးေလာကဓံေတြကို မတုန္မလႈပ္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသြၾးၿပီဆိုရႈ္ ၿငိမ္းေအးေသာ ဘ၀ပိုင္ရွင္ၿဖစ္ၾကမွာပါ ။
ဘ၀ရဲ ့ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေတြဆိုတာ
ေလာကမွာ အဆိုးေလာကဓံေတြနဲ့ေတြ့ၾကံုခ်င္တဲ့သူရယ္လို့တစ္ေယာက္မွမရွိပါဘူး ။ဒါေပမဲ့့အနည္းနဲ့ အမ်ား ဆိုသလို တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္မွာ ေတြ ့ၾကံုေနရတာပါပဲ ။အဲဒီလိုေတြ ့ၾကံုလာတဲ့အခါမွာ မတုန္မလွုပ္ခံႏိုင္ ရည္ရွိဖို ့လိုပါတယ္။စိတ္ညစ္ေန၊စိတ္ဆင္းရဲေန၊ဟိုလူ ဒီလူအၿပစ္ဖို ့ေနလို ့ အဆိုးေလာကဓံက ေပ်ာက္ ပ်က္မသြားတဲ့အၿပင္ တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူ ဆင့္ၿပီး ဆိုးသထက္ဆိုးလာဖို ့ဆိုးတြင္းနက္သြားဖို ့ပဲရွိပါတယ္ ။
တကယ္ေတာ့အေကာင္းေလာကဓံေတြနဲ ့ခ်ည္း ေတြ ့ၾကံုေနရတဲ ့လူအဆိုးေလာကဓံေတြနဲ ့ခ်ည္းေတြ ့ ၾကံုေနရတဲ ့လူရယ္လို ့ ေလာကမွၾမရွိပါဘူး။အေၿခအေန ၊အခ်ိန္အခါအားေလ်ာ္စြာ အေကာင္းေလာကဓံေရာ အဆိုးေလာကဓံေရာ ေရာေနွာေပါင္းစပ္ၿပီးခံစားေနၾကရတာပါ ။
အေကာင္းေလာကဓံ ပိုမ်ားတဲ့လူ ၊အဆိုးေလာကဓံ ပိုမ်ားတဲ့လူရယ္လို ့ေတာ့ရွိမွာေပါ့ ။ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ ့ အက်ိဳးကို ကိုယ္ခံစားရတာပါ ။ေကာင္းကံမ်ားမ်ားၿပုခဲ့တဲ့သူက အေကာင္းေလာကဓံ နဲ ့ပိုမ်ားမ်ားေတြ ့ၾကံုရ ၿပီး ဆိုးကံမ်ားမ်ားၿပုခဲ့တဲ့သူကအဆိုးေလာကဓ့ ကိုပိုမ်ားမ်ား ခံစားရမွာပါပဲ ။ဘယ္သူမၿပု မိမိမႈပါ ။
အဆိုးေလာကဓံေတြနဲ ့ေတြ ့ၾကံုလာရင္ ငါ့ရဲ ့ဆိုးကံေတြ အက်ိဳးေပးတာလို ့ပဲ ႏွလံုးသြင္းၿပီး စိတ္ေၿဖသင့္ပါ တယ္။အဆိုးေလာကဓံအေပၚ စိတ္ဆင္းရဲမႈ ၊ေက်နပ္မႈေတြနဲ ့ တံု ့ၿပန္ၿပီး အခ်ိန္ၿဖုန္းမေနပဲ ကိုယ္လုပ္စရာ ရွိတဲ ့အလုပ္ကို အရွိန္အဟုန္မပ်က္ ဆက္လုပ္ေနသင့္ပါတယ္ ။အဆိုးေလာကဓံက ကိုယ့္ရဲ ့အလုပ္ကို အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ အရွိန္တန္ ့သြားေစတယ္ဆိုရင္လည္း ရွိသေလာက္အရွိန္ပဏာမနဲ ့ပဲ လုပ္ခြင့္ရ သေလာက္ ဆက္လုပ္သင့္ပါတယ္ ။အဆိုးေလာကဓံေၾကာင့္ေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေနၿမဲအလုပ္ကို ရပ္တန္ ့မပစ္ သင့္ပါဘူး ။ကိုယ္ေတြ ့ၾကံုေနရတဲ့ အဆိုးေလာကဓံကို အေကာင္းဘက္ကေန လွည့္ေတြးတတ္မယ္ဆိုရင္ လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ရႏိုင္ပါတယ္ ။ ဥပမာ-လူပ်ိဳၾကီးၿဖစ္ေနရတာကို အၿခံအရံမရွိၿခင္း (အယသ) အဆိုးေလာကဓံနဲ ့ ေတြ ့ၾကံုေနရတယ္လို ့ ယူဆေနတယ္ဆိုပါစို ့။
ေၾသာ္....ငါ့ဘ၀လူပ်ိဳၾကီးၿဖစ္ရတာ ကံေကာင္းလိုက္တာ ၊အိမ္ေထာင္သာက်ခဲ့ရင္ မိန္းမဒုကၡ၊ သားသမီး ဒုကၡ ေတြ ခုေလာက္ဆို တစ္သီၾကီးခံစားေနရၿပီး ေယာကၡမဒုကၡ ၊ေယာက္ဖဒုကၡေတြလည္း အဆစ္ပါခ်င္ ပါလာဦးမွာ ၊အခုေတာ့ ဒီဒုကၡေတြကင္းလို ့ ခ်မ္းသာလိုက္တာ....
သြားခ်င္ရာသြား၊လုပ္ခ်င္ရာလုပ္နဲ ့ လြတ္လပ္လိုက္တာ ၊လွူစရာလည္း မငဲ့ကြက္လွူႏိုင္တယ္ ၊တရားနာစရာ ၊ တရားထိုင္စရာရွိလည္း ေနာက္ဆံမတင္းပဲ ထိုင္ႏိုင္တယ္ ။ခုေနတုန္း ဘုန္းၾကီး၀တ္မယ္ဆိုလည္း ခ်က္ခ်င္း ၀တ္လို ့ရတယ္ ။ဟန္က်လိုက္တာ ငါ့ဘ၀အရေတာ္ေလၿခင္း လို ့အဲဒီလိုႏွလံုးသြင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ လူပ်ိဳ ၾကီးၿဖစ္ေနရတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို ေက်နပ္ႏွစ္သက္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းငသာလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။
အဲဒီလိုမွ အေကာင္းဘက္ကေန ႏွလံုးမသြင္းတတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အထီးက်န္ဘ၀မို ့ အက်ည္းတန္လွပါ တယ္အေမရဲ ့ ဆိုၿပီးအၿမဲတမ္းစိတ္ဆင္းရဲေနရမွာပါ ။သီတင္းကြ်တ္တိုင္းမ်က္ရည္၀ိုင္းရတာဟာ အဆိုးေလာ ကဓံကို အေကာင္းေတြးစိတ္ဓါတ္နဲ ့ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းမရွိလို ့ပါ ။
ေလာကမွၾဘယ္အရာမွ မတည္ၿမဲဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုူ နက္နက္နဲနဲ သေဘာေပါက္ရင္ အဆိုးေလာကဓံေတြ ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို ့သိပ္မခက္ခဲလွပါဘူး ။အခုဆိုးေနေပမဲ့ အခ်ိန္တန္ရင္ ေကာင္းလာမွာပါ ၊ဘာမွမၿမဲတဲ့ေလာ ကၾကီးမွာ အဆိုးေလာကဓံေတြဟာလည္း မၿမဲပါဘူး ။မုန္တိုင္းထန္ၿပီးရင္ ေလေၿပေလညင္း တိုက္ခတ္လာ ပါလိမ့္မယ္ ။ဘာမွေတြးပူမေနနဲ ့ ၊ဘာမွစိတ္ညစ္မေနနဲ ့၊လို ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးလိုက္ရံုပါပဲ ။
ၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္ ၊စိတ္မညစ္နဲ ့ ၊ေတာင္ေတြးေၿမာက္ေတြး စိတ္မေလးနဲ ့၊ေတာင္ၾကံေၿမာက္ၾကံ မပူပန္နဲ ့ ၊ လူမွန္သမွ် ထိုက္တန္ေသာအက်ိဳးကို ရမည္သာ ဆိုတဲ့ ဘ၀ေဆာင္ပုဒ္ကေလးဟာ အဆိုးေလာကဓံေတြ နဲ ့ ေတြ ့ၾကံုေနရသူေတြကို အၿပံုးမပ်က္ ခံႏိုင္ရည္ရွိေစတဲ့ စိတ္အားၿဖည့္ေဆာင္ပုဒ္ကေလးပါပဲ ။
တတ္သမွ် ၊စြမ္းသမွ် အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွလံုးသြင္းတဲ ့ၾကားက စိတ္ညစ္ေနေသးတယ္ ၊စိတ္ဆင္းဒရဲေနေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အၿဖစ္အပ်က္ကို အာရံုမၿပုဘဲ စိတ္ကို အာရံုၿပဳၿပီး စိတ္ညစ္တယ္၊စိတ္ညစ္တယ္ ၊ စိတ္ဆင္း ရဲတယ္ ၊စိတ္ဆင္းရဲတယ္လို ့သတိပဌာန္၀ိပသနာနည္းက်က် ထပ္ခါထပ္ခါ ရႈမွတ္ေနလိုက္ရပါမယ္ ။
သတိ၊သမာဓိ၊ဥာဏ္အားေကာင္းလာတာနဲ ့အမွ် စိတ္ရဲ ့သဘာ၀ ၊စိတ္ရဲ ့အၿဖစ္အပ်က္ေတြကို ေတြ ့ၿမင္ လာၿပီး စိတ္ညစ္တာ ၊စိတ္ဆင္းရဲတာေတြလည္း တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့လံုး၀ေပ်ာက္ကင္းသြားပါလိမ့္မယ္ ။ ၿငိမ္းေအးလွတဲ့တရားအရသာနဲ ့အတူ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုလည္း အၿပည့္အ၀ခံစားလာရပါလိမ့္မယ္ ။
စိတ္ထားတတ္ၿခင္း ၊တရားမွတ္ၿခင္းေၾကာင့္ လိုခ်င္တာမရတဲ ့ အဆိုးေလာကဓံ ၊ၿဖစ္ခ်င္တာမၿဖစ္တဲ့ အ ဆိုးေလာကဓံ ၊မလိုခ်င္တာရတဲ့ အဆိုးေလာကဓံ ၊မၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္တဲ့ အဆိုးေလာကဓံေတြကို မတုန္မလႈပ္ ခံႏိုင္ရည္ရွိသြၾးၿပီဆိုရႈ္ ၿငိမ္းေအးေသာ ဘ၀ပိုင္ရွင္ၿဖစ္ၾကမွာပါ ။
ဘ၀ရဲ ့ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေတြဆိုတာ
ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္သလို
ၿဖစ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး ။
သူၿဖစ္သင့္သလိုၿဖစ္ေနတာပါ။
မၿဖစ္သင့္ဘဲၿဖစ္ေနတဲ့
ေကာင္းက်ိဳး ၊ဆိုးက်ိဳးရယ္လို ့လည္း
တစ္ခုမွမရွိပါဘူး ။
ပစၥဳပန္အလုပ္ ၊ပစၥဳပန္ကံေၾကာင့္
မၿဖစ္သင့္ဘူးဆိုေတာင္မွ
အတိတ္အလုပ္ ၊အတိတ္ကံေၾကာင့္ေတာ့
ၿဖစ္သင့္တာေတြခ်ည္းပါပဲ ။
အတိတ္ကံကိုဘယ္သူၿမင္ႏိုင္မွာမို့လဲ ။
ၿဖစ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး ။
သူၿဖစ္သင့္သလိုၿဖစ္ေနတာပါ။
မၿဖစ္သင့္ဘဲၿဖစ္ေနတဲ့
ေကာင္းက်ိဳး ၊ဆိုးက်ိဳးရယ္လို ့လည္း
တစ္ခုမွမရွိပါဘူး ။
ပစၥဳပန္အလုပ္ ၊ပစၥဳပန္ကံေၾကာင့္
မၿဖစ္သင့္ဘူးဆိုေတာင္မွ
အတိတ္အလုပ္ ၊အတိတ္ကံေၾကာင့္ေတာ့
ၿဖစ္သင့္တာေတြခ်ည္းပါပဲ ။
အတိတ္ကံကိုဘယ္သူၿမင္ႏိုင္မွာမို့လဲ ။
ဒီစိတ္အားၿဖည့္စာစုေလး ကိုဖတ္ရသူအေပါင္း ၿငိမ္းေအးေသာဘ၀ပိုင္ရွင္မ်ားၿဖစ္ၾကပါေစ ။
