* အစိေႏၲယ်, ဂုဏ္ေပါင္းခသည့္, ေလာကတန္ေဆာင္, ငါးမာရ္ေအာင္ဟု, ဘုန္းေရာင္လွ်ံၾကြား, ရွင္ေတာ္ဘုရား၏, ေဘးဆီးရန္တား, ေဟာၾကားညႊန္ျပီး, ပရိတ္ႀကီးလာ, က်ိဳးမ်ားမွာကား, မသိသူေခ်ာ္, သိသူေဖာ္၍, သံုးခဲ့ေလျပီး, ကိုယ္ေတြ႔နည္းကို, ျပညႊန္းဆိုအံ႔---
* မဂၤလသုတ္---က်ိဳးညႊန္းထုတ္ေသာ္, ေလာကုတ္ေလာကီ, ႏွစ္လီမဂၤလာ, ခ်မ္းသာေကာင္းက်ိဳး, ရြာသြန္းမိုးသို႔, ေဝျဖိဳးလွ်ံပ, တိုးပြားရသည္, သံုး၍မကုန္, ျမဲေအာင္ျခံဳေလာ့---
* ရတနသုတ္---သံုးႀကိမ္ထုတ္က, သက္ျပတ္ခႏၶာ, ေရာဂါဥပါဒ္, ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး, ကပ္သံုးပါးတို႔, ေရွာင္ရွားေဝးက, ျငိမ္းေအးလွသည္, သံုးစားမကုန္, ရတနာစံုတည္း---
* ေမတၱသုတ္မွာ---ေဒဝါနတ္မ်ား, ခ်စ္ခင္ပြား၍, ဆိုးရြားအိပ္မက္, မျမင္မက္ဘဲ, အိပ္မက္ႏိုးထ, ခ်မ္းသာရလ်က္, ရန္စရန္ေညႇာင့္, ျမန္ေပ်ာက္လိုက, ရြတ္ၾကအဟုတ္, ခုနစ္အုပ္တည္း---
* ခႏၶသုတ္မြန္---ဆိတ္ထန္ဆိုးရြား, ေျမြကင္းမ်ားႏွင့္, သစ္က်ားဝန္ေအာင္း, သရဲေပါင္းတို႔, ကြာေရွာင္းေဝးရာ, ဖယ္သြားခြါေအာင္, ရြတ္ေဆာင္ေန႔ၫ, ကိုးႀကိမ္ျပသည္, မွတ္ယူသံုးေတာ့, ကိုယ္ေတြ႔တည္း---
* ေမာရသုတ္မွာ---ရာဇဝတ္ေဘး, ေျပး၍မလြတ္, မခၽြတ္ေရာက္ၾက, ရင္ဆိုင္ရေသာ္, စိတ္အားမပ်က္, ေနထြက္-ေနဝင္, ျမဲလွ်င္မျပတ္, ကိုးႀကိမ္မွတ္ခါ, ရြတ္အပ္ပါ၏---
* ဝ႗သုတ္မွာ---ရြာမီးျမိဳ႔မီး, ေတာမီးမက်န္, မီးမွန္သမွ်, ေဘးရန္ပေအာင္, မိမိမ်က္ႏွာ, တည္ရာအရ, ရြတ္ပြားၾကသည္, ေရွးကသူသံုး, နည္းညႊန္ထံုးတည္း---
* ဓဇဂၢသုတ္မွာ---ျပင္းစြာေၾကာက္လွ, တံုလႈပ္ၾက၍, စိတ္ကေခ်ာက္ျခား, ထိတ္လန္႔မ်ားလွ်က္, ေၾကာက္အားဖိစီး, ၾကက္သီးျဖန္းလာ, ရြတ္ဆိုရာကား, ဆယ္ကာဆယ္ေခါက္, ခရီးေရာက္၏---
* အာဋာနာဋိယ---ရွစ္ႀကိမ္ရြတ္ေလ, တေစၧ-မွင္စာ, မာၾတာ-ေျမဘုတ္, ဖုတ္-သဘက္-ၾကတ္, နတ္ဆိုးမက်န္, ကုမၻဏ္-ဘီလူး, ထူးထူးေႏွာင့္ယွက္, ႏွိပ္စက္မရွိ, ခ်မ္းသာဘိ၏---
* အဂၤုလိမာလ---သုတ္အရမူ, မိမၼ-ဓမၼတာ, မီးဖြားခါနီး, ဆင္းရဲႀကီးက, မျငီးသန္႔စင္, ဖြားျမင္ေစလို, ေရကို-သံုးခါ, စစ္ျပီးပါမွ, ခုနစ္ခါမန္း, တိုက္လွ်င္ေဘးဘ်မ္း, စင္စစ္လမ္းတည္း---
* ေဗာဇၩင္သုတ္ျမတ္---သံုးႀကိမ္ထပ္မူ, စြဲကပ္ေရာဂါ, ေဝဒနာမွာ, ပိန္းၾကာဖက္ျပား, ေရမနားသလို, ေဘးပခ်မ္းသာ,
ေအးျမပါ၏---
* ပုဗၺဏွသုတ္---ဆယ့္ႏွစ္အုပ္ကို, ရြတ္ဆိုပူေဇာ္, ျဂိဳဟ္ေသာ္စီးနင္း, ဆိုးရြားျခင္းတြင္, နိမ့္ဆင္းၾကမၼာ, ဆိုးဒသာႏွင့္, ဇာတာစန္းလဂ္, ညႇိဳးႏြမ္းခ်က္မွ, ဆက္ဆက္ကာလွ်င္း, ကင္းၾကသည္, ဒိ႒လာဘ္ေကာင္း, အက်ိဳးတည္း။
* မဟာမဂၤလ---ပရိတၱကား, သုခမ်ားစြာ, မဂၤလာပြားတက္, ဘုန္းၾကက္သေရ, ျပည့္ျဖိဳးေဝ၏၊
* သံုးေထြေသာကပ္, သက္ျပတ္ဒုဗၻိက္, နံႏွိပ္ဖ်က္ဆီး, မႈႀကီးေရာက္လာ, ရတနပရိတ္, ရည္ညႊန္းႏွိပ္၍, စိတ္သစၥာျပဳ, ရြတ္မႈမွန္စြာ, လြန္ခ်မ္းသာ၏၊
* ဗ်ာပါေသာက, စိတ္ဒုကၡႏွင့္, ေန႔ညမရႊင္, အိပ္လွ်င္မေပ်ာ္, သူတို႔ေသာ္ကား, ေအာ္ေအာ္ညႇင္းဆဲ, ေမတၱာနဲက, ရြတ္ျမဲရိုတုပ္, ေမတၱသုတ္တည္း၊
* ၾကမ္းၾကဳတ္သစ္က်ား, ေျမြမ်ား ကင္းသန္း, စုန္းဖမ္းနတ္တိုက္, အလိုက္သူျပဳ, အမႈရွိက, ရြတ္ပါခႏၶ, ပရိတၱတည္း၊
* ဘယေႏွာင္သြင္း, ေျခက်င္းက်ိဳးတတ္, ထိပ္ခပ္ဗႏၶ, ရွိ္ေလကမူ, ေမာရပရိတ္, မအိပ္မေန, ရိုေသေန႔ည, ႀကိဳးလုံ႔လေလာ့၊
* ေတဇအဂၢိ, မီးေဘးရွိက, ဝ႗သုတ္ပင္, ရြတ္ေလျခင္ေလာ့၊
* မႈအင္ေဘးႀကီး, ေရာက္တံုျပီးေသာ္, ႀကက္သီးေမႊးညႇင္း, ပူျပင္းထန္စြာ, ရွိေသာခါလွ်င္, မဟာဓဇဂၢ, သုတ္ျမတ္လွကို, မွန္လွေစ့ေစ့, ရြတ္ေအာက္ေမ့က, ေပ်ာက္ပ်က္ရ၏၊
* ကိုယ္မွာေရာဂါ, ဖ်ားနာတထူး, ဘီလူးသဘက္, ႏွိပ္စက္ဖမ္းခါ, အာဋာနာဋိယ, ပရိတၱကို, ေန႔ညရြတ္ပါ, က်န္းမာပကတိ, ဧကန္ရွိ၏၊
* မခ်ိျပင္းျပ, ဣတၳိယတို႔, ဂဗၻကိုယ္ဝန္, သားမြန္မဖြား, ခက္ခဲျငားမူ, စကားသစၥာ, မွန္စြာႀကီးဘိ, အဂၤုလိဟု, မည္ရွိပရိတၱာ, ေရသာ မန္းတိုက္, ကိုယ္၌အႏၲရာယ္, သားဖြားလြယ္၏၊
* လူငယ္လူႀကီး, ဖ်က္ဆီးဆန္မ်ား, နာဖ်ားတာရွည္, မတည္စိတ္စက္, မသက္မသာ, ရွိေသာခါလွ်င္, မဟာေဗာဇၩင္, ပရိတ္ပင္တည္း၊
* အိပ္လွ်င္နိမိတ္, အတိတ္အနာဂတ္, ျမင္လတ္ေသာအခါ, သခ်ၤာေဗဒ, ပုဗၺဏွကို, ေန႔ညရြတ္ေလ, ေပ်ာက္ေပအႏၲရာယ္, ရွင္းရွင္းပယ္သည္, မွတ္ဖြယ္က်မ္းလာ အျပီးတည္း။
( ပရိတ္ကို ဤသို႔ စီရင္၍ ရြတ္သင့္သည္ )
ပရိတ္ရြတ္ရာ၌ ေရ, ခ်ည္ တုိ႔ကို ယူလာသူ ဒါယကာ ဒါယိကာမတို႔အား “ငါ ရြတ္ေသာ ပရိတ္တရား၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာဏာေတာ္သည္ ထို ေရ, ခ်ည္ ထဲသို႔ ဝင္ေစအံ႔” ဟု လက္ျဖင့္ ေရကို လႈပ္ျခင္း၊ ခ်ည္ကို နယ္ျခင္း၊ ျပဳလ်က္ ရြတ္ဖတ္ေပးအပ္၏-ဟု ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ၌ ဆို၏။ ထိုသို႔ လႈပ္နယ္ျခင္းသည္ ထို ေရ, ခ်ည္ တို႔၌ ပရိတ္အာဏာ ထည့္သြင္းေပးသည္ မည္၏-ဟု ဝိမတိဋီကာ၌ ဆို၏။
ထို႔ျပင္ ဘီလူးေဘး ကာကြယ္ရန္ အိမ္တံခါးဝ၌ မ႑ပ္အလယ္ အင္းပ်ဥ္ေပၚတြင္ သူငယ္ကို အိပ္ေစ၍ ရဟန္းေတာ္တို႔ ဝန္းရံလ်က္ ၇-ရက္တိုင္တိုင္ ေန႔ညမျပတ္ ဘုရားရွင္အမိန္႔အရ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ၾက၍ ထိုသူငယ္ ၇-ရက္ႏွင့္ ေသမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္ ၁၂၀-တိုးရွည္ေသာေၾကာင့္ အာယုဝၯန သတို႔သားဟု ထင္ရွား၏။(ဓမၼပဒ အ႒ကထာ) ဤသူငယ္ကို အလယ္ထား၍ ရြတ္ဖတ္ၾကသည္ကို အတုျပဳသင့္၏။
အေလာင္းေတာ္ ျဗဟၼဒတ္မင္းသား ျဖစ္စဥ္က အရွင္ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားက ပရိတ္ခ်ည္ ပရိတ္ပန္း ပရိတ္သဲမ်ား ရြတ္ဖတ္ေပးလိုက္သည္ကို ေဆာင္ယူသြား၍ ဘီလူးေဘး ကင္းလြတ္ေၾကာင္း, ဧကနိပါတ္ ေတလပတၱဇာတ္-၌ ဆိုသျဖင့္ ပရိတ္ရြတ္ရာတြင္ ပရိတ္ခ်ည္, ပန္း, သဲ, ေရမန္း, စံုလင္စြာ ထားသင့္သည္ဟု သိရသည္။
ေရကို လႈပ္, ခ်ည္ကို နယ္, ပန္းကို ကိုင္, သဲကို ဆုတ္ျခင္းျပဳ၍ ရြတ္သင့္၏။
* မဂၤလသုတ္---က်ိဳးညႊန္းထုတ္ေသာ္, ေလာကုတ္ေလာကီ, ႏွစ္လီမဂၤလာ, ခ်မ္းသာေကာင္းက်ိဳး, ရြာသြန္းမိုးသို႔, ေဝျဖိဳးလွ်ံပ, တိုးပြားရသည္, သံုး၍မကုန္, ျမဲေအာင္ျခံဳေလာ့---
* ရတနသုတ္---သံုးႀကိမ္ထုတ္က, သက္ျပတ္ခႏၶာ, ေရာဂါဥပါဒ္, ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး, ကပ္သံုးပါးတို႔, ေရွာင္ရွားေဝးက, ျငိမ္းေအးလွသည္, သံုးစားမကုန္, ရတနာစံုတည္း---
* ေမတၱသုတ္မွာ---ေဒဝါနတ္မ်ား, ခ်စ္ခင္ပြား၍, ဆိုးရြားအိပ္မက္, မျမင္မက္ဘဲ, အိပ္မက္ႏိုးထ, ခ်မ္းသာရလ်က္, ရန္စရန္ေညႇာင့္, ျမန္ေပ်ာက္လိုက, ရြတ္ၾကအဟုတ္, ခုနစ္အုပ္တည္း---
* ခႏၶသုတ္မြန္---ဆိတ္ထန္ဆိုးရြား, ေျမြကင္းမ်ားႏွင့္, သစ္က်ားဝန္ေအာင္း, သရဲေပါင္းတို႔, ကြာေရွာင္းေဝးရာ, ဖယ္သြားခြါေအာင္, ရြတ္ေဆာင္ေန႔ၫ, ကိုးႀကိမ္ျပသည္, မွတ္ယူသံုးေတာ့, ကိုယ္ေတြ႔တည္း---
* ေမာရသုတ္မွာ---ရာဇဝတ္ေဘး, ေျပး၍မလြတ္, မခၽြတ္ေရာက္ၾက, ရင္ဆိုင္ရေသာ္, စိတ္အားမပ်က္, ေနထြက္-ေနဝင္, ျမဲလွ်င္မျပတ္, ကိုးႀကိမ္မွတ္ခါ, ရြတ္အပ္ပါ၏---
* ဝ႗သုတ္မွာ---ရြာမီးျမိဳ႔မီး, ေတာမီးမက်န္, မီးမွန္သမွ်, ေဘးရန္ပေအာင္, မိမိမ်က္ႏွာ, တည္ရာအရ, ရြတ္ပြားၾကသည္, ေရွးကသူသံုး, နည္းညႊန္ထံုးတည္း---
* ဓဇဂၢသုတ္မွာ---ျပင္းစြာေၾကာက္လွ, တံုလႈပ္ၾက၍, စိတ္ကေခ်ာက္ျခား, ထိတ္လန္႔မ်ားလွ်က္, ေၾကာက္အားဖိစီး, ၾကက္သီးျဖန္းလာ, ရြတ္ဆိုရာကား, ဆယ္ကာဆယ္ေခါက္, ခရီးေရာက္၏---
* အာဋာနာဋိယ---ရွစ္ႀကိမ္ရြတ္ေလ, တေစၧ-မွင္စာ, မာၾတာ-ေျမဘုတ္, ဖုတ္-သဘက္-ၾကတ္, နတ္ဆိုးမက်န္, ကုမၻဏ္-ဘီလူး, ထူးထူးေႏွာင့္ယွက္, ႏွိပ္စက္မရွိ, ခ်မ္းသာဘိ၏---
* အဂၤုလိမာလ---သုတ္အရမူ, မိမၼ-ဓမၼတာ, မီးဖြားခါနီး, ဆင္းရဲႀကီးက, မျငီးသန္႔စင္, ဖြားျမင္ေစလို, ေရကို-သံုးခါ, စစ္ျပီးပါမွ, ခုနစ္ခါမန္း, တိုက္လွ်င္ေဘးဘ်မ္း, စင္စစ္လမ္းတည္း---
* ေဗာဇၩင္သုတ္ျမတ္---သံုးႀကိမ္ထပ္မူ, စြဲကပ္ေရာဂါ, ေဝဒနာမွာ, ပိန္းၾကာဖက္ျပား, ေရမနားသလို, ေဘးပခ်မ္းသာ,
ေအးျမပါ၏---
* ပုဗၺဏွသုတ္---ဆယ့္ႏွစ္အုပ္ကို, ရြတ္ဆိုပူေဇာ္, ျဂိဳဟ္ေသာ္စီးနင္း, ဆိုးရြားျခင္းတြင္, နိမ့္ဆင္းၾကမၼာ, ဆိုးဒသာႏွင့္, ဇာတာစန္းလဂ္, ညႇိဳးႏြမ္းခ်က္မွ, ဆက္ဆက္ကာလွ်င္း, ကင္းၾကသည္, ဒိ႒လာဘ္ေကာင္း, အက်ိဳးတည္း။
* မဟာမဂၤလ---ပရိတၱကား, သုခမ်ားစြာ, မဂၤလာပြားတက္, ဘုန္းၾကက္သေရ, ျပည့္ျဖိဳးေဝ၏၊
* သံုးေထြေသာကပ္, သက္ျပတ္ဒုဗၻိက္, နံႏွိပ္ဖ်က္ဆီး, မႈႀကီးေရာက္လာ, ရတနပရိတ္, ရည္ညႊန္းႏွိပ္၍, စိတ္သစၥာျပဳ, ရြတ္မႈမွန္စြာ, လြန္ခ်မ္းသာ၏၊
* ဗ်ာပါေသာက, စိတ္ဒုကၡႏွင့္, ေန႔ညမရႊင္, အိပ္လွ်င္မေပ်ာ္, သူတို႔ေသာ္ကား, ေအာ္ေအာ္ညႇင္းဆဲ, ေမတၱာနဲက, ရြတ္ျမဲရိုတုပ္, ေမတၱသုတ္တည္း၊
* ၾကမ္းၾကဳတ္သစ္က်ား, ေျမြမ်ား ကင္းသန္း, စုန္းဖမ္းနတ္တိုက္, အလိုက္သူျပဳ, အမႈရွိက, ရြတ္ပါခႏၶ, ပရိတၱတည္း၊
* ဘယေႏွာင္သြင္း, ေျခက်င္းက်ိဳးတတ္, ထိပ္ခပ္ဗႏၶ, ရွိ္ေလကမူ, ေမာရပရိတ္, မအိပ္မေန, ရိုေသေန႔ည, ႀကိဳးလုံ႔လေလာ့၊
* ေတဇအဂၢိ, မီးေဘးရွိက, ဝ႗သုတ္ပင္, ရြတ္ေလျခင္ေလာ့၊
* မႈအင္ေဘးႀကီး, ေရာက္တံုျပီးေသာ္, ႀကက္သီးေမႊးညႇင္း, ပူျပင္းထန္စြာ, ရွိေသာခါလွ်င္, မဟာဓဇဂၢ, သုတ္ျမတ္လွကို, မွန္လွေစ့ေစ့, ရြတ္ေအာက္ေမ့က, ေပ်ာက္ပ်က္ရ၏၊
* ကိုယ္မွာေရာဂါ, ဖ်ားနာတထူး, ဘီလူးသဘက္, ႏွိပ္စက္ဖမ္းခါ, အာဋာနာဋိယ, ပရိတၱကို, ေန႔ညရြတ္ပါ, က်န္းမာပကတိ, ဧကန္ရွိ၏၊
* မခ်ိျပင္းျပ, ဣတၳိယတို႔, ဂဗၻကိုယ္ဝန္, သားမြန္မဖြား, ခက္ခဲျငားမူ, စကားသစၥာ, မွန္စြာႀကီးဘိ, အဂၤုလိဟု, မည္ရွိပရိတၱာ, ေရသာ မန္းတိုက္, ကိုယ္၌အႏၲရာယ္, သားဖြားလြယ္၏၊
* လူငယ္လူႀကီး, ဖ်က္ဆီးဆန္မ်ား, နာဖ်ားတာရွည္, မတည္စိတ္စက္, မသက္မသာ, ရွိေသာခါလွ်င္, မဟာေဗာဇၩင္, ပရိတ္ပင္တည္း၊
* အိပ္လွ်င္နိမိတ္, အတိတ္အနာဂတ္, ျမင္လတ္ေသာအခါ, သခ်ၤာေဗဒ, ပုဗၺဏွကို, ေန႔ညရြတ္ေလ, ေပ်ာက္ေပအႏၲရာယ္, ရွင္းရွင္းပယ္သည္, မွတ္ဖြယ္က်မ္းလာ အျပီးတည္း။
( ပရိတ္ကို ဤသို႔ စီရင္၍ ရြတ္သင့္သည္ )
ပရိတ္ရြတ္ရာ၌ ေရ, ခ်ည္ တုိ႔ကို ယူလာသူ ဒါယကာ ဒါယိကာမတို႔အား “ငါ ရြတ္ေသာ ပရိတ္တရား၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာဏာေတာ္သည္ ထို ေရ, ခ်ည္ ထဲသို႔ ဝင္ေစအံ႔” ဟု လက္ျဖင့္ ေရကို လႈပ္ျခင္း၊ ခ်ည္ကို နယ္ျခင္း၊ ျပဳလ်က္ ရြတ္ဖတ္ေပးအပ္၏-ဟု ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ၌ ဆို၏။ ထိုသို႔ လႈပ္နယ္ျခင္းသည္ ထို ေရ, ခ်ည္ တို႔၌ ပရိတ္အာဏာ ထည့္သြင္းေပးသည္ မည္၏-ဟု ဝိမတိဋီကာ၌ ဆို၏။
ထို႔ျပင္ ဘီလူးေဘး ကာကြယ္ရန္ အိမ္တံခါးဝ၌ မ႑ပ္အလယ္ အင္းပ်ဥ္ေပၚတြင္ သူငယ္ကို အိပ္ေစ၍ ရဟန္းေတာ္တို႔ ဝန္းရံလ်က္ ၇-ရက္တိုင္တိုင္ ေန႔ညမျပတ္ ဘုရားရွင္အမိန္႔အရ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ၾက၍ ထိုသူငယ္ ၇-ရက္ႏွင့္ ေသမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္ ၁၂၀-တိုးရွည္ေသာေၾကာင့္ အာယုဝၯန သတို႔သားဟု ထင္ရွား၏။(ဓမၼပဒ အ႒ကထာ) ဤသူငယ္ကို အလယ္ထား၍ ရြတ္ဖတ္ၾကသည္ကို အတုျပဳသင့္၏။
အေလာင္းေတာ္ ျဗဟၼဒတ္မင္းသား ျဖစ္စဥ္က အရွင္ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားက ပရိတ္ခ်ည္ ပရိတ္ပန္း ပရိတ္သဲမ်ား ရြတ္ဖတ္ေပးလိုက္သည္ကို ေဆာင္ယူသြား၍ ဘီလူးေဘး ကင္းလြတ္ေၾကာင္း, ဧကနိပါတ္ ေတလပတၱဇာတ္-၌ ဆိုသျဖင့္ ပရိတ္ရြတ္ရာတြင္ ပရိတ္ခ်ည္, ပန္း, သဲ, ေရမန္း, စံုလင္စြာ ထားသင့္သည္ဟု သိရသည္။
ေရကို လႈပ္, ခ်ည္ကို နယ္, ပန္းကို ကိုင္, သဲကို ဆုတ္ျခင္းျပဳ၍ ရြတ္သင့္၏။
